Να σηκώσουμε τον ήλιο, πάνω από την Ελλάδα!

Η έρμη τούτη αποικία που καταδυναστεύεται από πολυεθνικό εσμό τυρράνων με τη σύμπραξη εγχώριων νεοδοσίλογων, θρηνεί ακόμα ένα θύμα της βαρυχειμωνιάς που μαστίζει τον τόπο.

Η απώλεια της ζωής του τραγικού συνταξιούχου φαρμακοποιού την Τετάρτη 4-4-12 στην πλατεία Συντάγματος, ήταν εν ψυχρώ δολοφονία, με θύτες εκείνους που χωρίς ντροπή ισχυρίζονται πως θέλουν να μας σώσουν και με τις δηλώσεις τους εξακολουθούν να προκαλούν. Δε ζητούσε πολλά το θύμα. Λίγη αξιοπρέπεια μόνο, και ανθρώπινη διαβίωση.

Όμως η οικονομική χούντα με τον κοινοβουλευτικό μανδύα, είχε άλλη άποψη. Επιθυμούσε και επιθυμεί πολίτες ρομπότ, διαθέσιμους ανά πάσα στιγμή για αφαίμαξη, χωρίς ανάγκες, χωρίς θέλω, χωρίς όνειρα. Έτσι μας θέλουν όλους οι προσκυνημένοι της εξουσίας, τα θλιβερά ανθρωποειδή, οι νεκροθάφτες της αξιοπρέπειάς μας και της Δημοκρατίας.

Χωρίς ίχνος υπερβολής, είμαστε όλοι, εν δυνάμει μελλοθάνατοι.

Κι’ αν το θύμα της τετάρτης είχε ακαριαίο θάνατο, ο θάνατος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού είναι αργός αλλά σταθερός, με το δηλητήριο να διοχετεύεται στο είναι μας σταγόνα – σταγόνα με τα εναντίων μας θανατηφόρα μέτρα, εκ μέρους των εξολοθρευτών μας.

Ήδη, χιλιάδες πολίτες μη δυνάμενοι να πληρώνουν εξ’ ολοκλήρου τα φάρμακά τους που πλέον δεν συνταγογραφούνται, έπαψαν να τα προμηθεύονται, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία και την ίδια τους τη ζωή.

Χημειοθεραπείας καρκινοπαθών, έμειναν στη μέση, ενώ άνθρωποι βαριά ασθενούντες χαροπαλεύουν γιατί πλέον τα ταμεία τους δε μπορούν να καλύψουν συγκεκριμένες παροχές. Αυτά όλα δυστυχώς, μπορούν να συμβούν στον καθένα μας, ανά πάσα στιγμή.

Αν συνεχίζει για λίγο ακόμα αυτή η κατάσταση στο χώρο της υγείας – και όχι μόνο – θα βλέπομε σε καθημερινή βάση να κατατίθεται σωρεία μυνητηρίων αναφορών για ανθρωποκτονίες από πρόθεση, με θύματα πολίτες που θα εγκαταλείπουν το μάταιο τούτο κόσμο, εξ’ αιτίας της εγκληματικής αδιαφορίας αυτών που χαράζουν τη συγκεκριμένη αδιέξοδη πολιτική.

Αν ζούσε σήμερα ο Μακρυγιάννης, θα επαναλάμβανε΄

–         Όλοι μαζί ωρέ να διώξουμε τα κριάρια της τυρρανίας που μασκαρεύουν και αφανίζουν τη χώρα!

Δε φανταζόταν ποτέ οι αγωνιστές της Δημοκρατίας, ενάντια στην τότε χούντα των συνταγματαρχών, όταν με λίγους στίχους περιέγραφαν την καταχνιά της χώρας, κι’ έστελναν παντού μηνύματα αντίστασης κ’ αγώνα για τη Λευτεριά, ότι μετά από μερικές δεκάδες χρόνια, οι στίχοι αυτοί, θα ήσαν και πάλι επίκαιροι.

Τότε, όπως και τώρα λοιπόν. Σε μία μικρή χώρα έγινε ένα μεγάλο έγκλημα, γι’ αυτό κάθε νέος και κάθε νέα σε όλο τον κόσμο, πρέπει να κλάψει πικρά. Γιατί όταν ποδοπατείται ένα λουλούδι, είναι τα νιάτα του κόσμου που ποδοπατιούνται. Γιατί όπου σκοτώνεται ένα τραγούδι, είναι τα νιάτα του κόσμου που σκοτώνονται. Γιατί όπου σταυρώνεται ένας λαός, είναι τα νιάτα του κόσμου, που σταυρώνονται.

Βοηθήστε νέοι και νέες, να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα.

Ο ήλιος μας, είναι και ο δικός σας ήλιος.

Είναι ο ήλιος, όλου του κόσμου.

Αλ.Σ.

"google ad"