Νεκρά σπάνια, προστατευόμενα, αρπακτικά από τις α/ν στο Αποπηγάδι

Η εταιρεία στην εγκεκριμένη ΜΠΕ των 3 α/ν στο Αποπηγάδι ισχυρίζονταν ότι στο Αποπηγάδι δεν υπάρχουν σπάνια, προστατευόμενα αρπακτικά, παρά «μόνο φίδια και ποντικοί των Ορέων». Η πραγματικότητα όμως την διαψεύδει:

Μέχρι τώρα στα 2 περίπου χρόνια λειτουργίας του αιολικού σταθμού έχουν βρεθεί νεκρά, (δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσα έχουν σκοτωθεί και έχουν “εξαφανιστεί”) , τρία σπάνια, προστατευόμενα, μεγάλα αρπακτικά:

1)  Αρχές Αυγούστου 2011 νεαρό άτομο χρυσαετού (aquila chrysaetos) σκοτώθηκε μετά από πρόσκρουση με τις υποδομές (γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας) των 3 α/ν (βλ. «Μελέτη Χωροθέτησης για τη Βιώσιμη Εγκατάσταση Αιολικών στην Κρήτη» (2011), σελ. 87). Ο χρυσαετός είναι ένα κινδυνεύων είδος [ΕΝ] σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας  που σημαίνει ότι είναι είδος το οποίο αντιμετωπίζει «πολύ υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στο φυσικό τους περιβάλλον στο άμεσο μέλλον». (βλ. Λεγάκις, Α. & Μαραγκού, Π. (επιμ. εκδ). 2009. Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Αθήνα, σελ. 22 και 267). Επίσης παρουσιάζει μικρό μέγεθος πληθυσμού και μειωτικές τάσεις, με ώριμα άτομα κάτω των 250 πανελλαδικά. (ibid., σελ. 25 και 267). Ο πληθυσμός του είδους αυτού, όμως, σε όλη την Ελλάδα τη δεκαετία του ’80 κυμαίνονταν σε 150-200 ζευγάρια με τάση μείωσης, αφού το 1990 εκτιμήθηκε σε 140-180 ζευγάρια, ενώ σήμερα εκτιμάται σε 100-150 ζευγάρια, εκ των οποίων 60 άτομα ή 16-22 ζευγάρια υπάρχουν στην Κρήτη (ibid., σελ. 268).

Το γεγονός της ύπαρξης επικράτειας Χρυσαετού στην περιοχή, οδήγησε τους μελετητές της «Μελέτης Χωροθέτησης για τη Βιώσιμη Εγκατάσταση Αιολικών στην Κρήτη» (2011) στην οριοθέτηση περιοχής αποκλεισμού και στα 2 προτεινόμενα σενάρια της μελέτης αυτής γύρω από τον ορεινό όγκο Αποπηγάδι, (βλ. Χάρτες 8.1 και 8.2),  Το ανωτέρω ερευνητικό έργο εκπονήθηκε με βάση την από 21-09-2010 Προγραμματική Σύμβαση εκπόνησης ερευνητικού έργου μεταξύ της Αποκεντρωμένης Διοίκηση Κρήτης, του Πολυτεχνείου Κρήτης (Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος) και της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κρήτης και αντικείμενο την αποσαφήνιση των κατάλληλων χώρων στην Κρήτη για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σύμφωνα με τις αρχές της αειφόρου (βιώσιμης) ανάπτυξης τους στόχους του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ 128A/03-07-08) και το Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» (ΦΕΚ 2464/ 03-12/-08).

 2) Τέλη Αυγούστου 2013 ένα νεκρό όρνιο (γύπας)  με πλήρες κάταγμα στο πόδι, (βλ. επισυναπτόμενα  έγγραφα του ΜΦΙΚ στο κάτω μέρος της σελίδας NETSC012 και 13).Το  νεκρό όρνιο αυτό βρέθηκε κατά τύχη, “καμουφλαρισμένο”  με θάμνους !!! (βλ. κάτω φωτογραφία), από τον Παπαδοπετράκη Ευτύχη, συντοπίτης μας (Καντανιώτη) καθηγητή μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Πάτρας. Το πτώμα εστάλη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας το οποίο  διενήργησε νεκροψία. «Το πτηνό ταυτοποιήθηκε ως Όρνιο, Gypus fulvus (κοινώς Καναβός, Σκάρα). Το είδος ανήκει στην οικογένεια Accipitridate (αρπακτικά) και προστατεύεται αυστηρά από κοινοτική και εθνική νομοθεσία (Παράρτημα 1 οδηγίας 2009/147/ΕΚ για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας, διεθνή σύμβση Βέρνης, σύμβασης CITES,  ΚΥΑ 33318/3028/28.12.1998-ΦΕΚ Β΄1289). Σύμφωνα με την ακτινολογική εξέταση διαπιστώθηκε «ότι το όρνιο παρουσίαζε πλήρες κάταγμα του κάτω τριτημορίου της αριστερής κνήμης. Από το γεγονός ότι το πουλί βρέθηκε νεκρό πολύ κοντά στον πυλώνα της ανεμογεννήτριας (Ν35 21,78 Ε23 48.244) με πλήρες κάταγμα στο πόδι συμπεραίνουμε ότι η θανάτωσή του προήλθε από πρόσκρουση με πτερωτή της ανεμογεννήτριας»

3) Αρχές Οκτώβρη 2013 ένα ακόμη νεκρό όρνιο που εστάλη από το δασαρχείο Χανίων, από άλλο σημείο του αιολικού σταθμού. Σύμφωνα με έγγραφο του Δασαρχείου Χανίων  «το ψόφιο όρνιο (γύπας), το οποίο περισυνέλεξαν οι δασοφύλακες, ήταν από μηνός τουλάχιστον νεκρό και βρισκόταν κοντά στην τελευταία ανεμογεννήτρια, πλακωμένο με μια τετράγωνη πέτρα».
Ωστόσο, για το συγκεκριμένο όρνιο, λόγω των λίγων ευρημάτων, δεν μπόρεσε να γίνει νεκροψία. Όπως αναφέρεται σε έγγραφο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας (NETSC006, επισυνάπτεται) «το γεγονός ότι το πουλί βρέθηκε στη βάση ανεμογεννήτριας (και λαμβάνοντας υπόψη ανάλογα περιστατικά από άλλους αιολικούς σταθμούς της Κρήτης), είναι πολύ πιθανόν η θανάτωσή του να προήλθε από πρόσκρουση με πτερωτή ανεμογεννήτριας».

Πρωτοβουλία κατοίκων Σπίνας, Φλωρίων, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα-ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ

"google ad"