ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ενάντια στη φύση

Του αρχιμανδρίτου ΙΓΝΑΤΙΟΥ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ, Θεολόγου – τ. Λυκειάρχου
Ανάμεσα στις σκέψεις που κάνομε στην αρχή κάθε Νέου Χρόνου είναι ότι γεράσαμε. Ότι σιγά – σιγά «δεν ωφελούμε» σε τίποτε! Και το χειρότερο, και αυτό συμβαίνει στις μικρότερες ηλικίες, ιδίως στις γυναίκες, που θέλουν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω, να δείχνουν νέες, να ξεζαρώνουν το πρόσωπό τους, να κάνουν λίγτιγκ και να καταφεύγουν στην πλαστική χειρουργική! Μια καταστροφική ενέργεια και μια επίθεση κατά της φύσεως. Κανείς δεν επήγε κόντρα στη φύση και να μην εισπράξει ό,τι χειρότερο. Αφήνω δε και το πόσο γελοιοποιούνται οι περισσότεροι απ’ αυτούς.
Ήθελα ωστόσο να συνεχίσω το γραφτό μου αυτό με μια παράγραφο από το μικρόν, μα πάρα πολύ αξιόλογον βιβλίον του Osho «Μέσα ηλικία και ωριμότητα» και τίτλος αυτής «Το φυσικό είναι όμορφο», μεταφρασμένο σε ελληνική έκδοση το 2001: «Μόλις σήμερα πληροφορήθηκα ότι μόνο στην Αμερική ξοδεύονται δισεκατομμύρια δολάρια στην πλαστική χειρουργική.
Σ’ ολόκληρο τον κόσμο, κάθε χρόνο μισό εκατομμύριο άνθρωποι κάνουν τέτοιες επεμβάσεις.
Στην αρχή πήγαιναν μόνο γυναίκες κάποιας ηλικίας, που χρησιμοποιούσαν την πλαστική χειρουργική για να δείχνουν λίγο νεότερες και για να μπορούν να είναι ελκυστικές για λίγο καιρό ακόμη.
Οι πρόσφατες έρευνες όμως δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που υποβάλλεται σε επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής στην Αμερική είναι άντρες, επειδή τώρα οι άντρες εκείνοι που θέλουν να δείχνουν νεότεροι για περισσότερο χρόνο. Μέσα τους θα γερνάνε, αλλά το δέρμα τους θα φαίνεται τεντωμένο, όπως του νέου.
Και η εντυπωσιακότερη αναφορά είναι ότι ένας νεαρός είκοσι τριών ετών έκανε πλαστική για να φαίνεται νεότερος! Η Αμερική είναι ασφαλώς η χώρα των τρελών. Αν ένα παιδί είκοσι τριών χρονών νομίζει ότι χρειάζεται να φαίνεται νεότερο…
Είναι τόσο άσχημο να πηγαίνεις ενάντια στη φύση. Και είναι τόσο όμορφο να συντονίζεσαι με τη φύση και με τα δώρα που φέρνει. Άλλα φέρνει στην παιδική ηλικία, άλλα στην νεότητα, άλλα στη μέση ηλικία και άλλα στα γεράματα. Αν έχεις δεκτικότητα και ζεστή καρδιά, τότε το κάθε τι στη φύση φέρνει τη δική του ομορφιά.
Σύμφωνα με τη δική μου κατανόηση – και όλοι οι οραματιστές της Ανατολής με υποστηρίζουν σ’ αυτό – ο άνθρωπος γίνεται αληθινά όμορφος και είναι γεμάτος χάρη όταν μεγαλώνει η ηλικία του, όταν έχει εξαφανιστεί όλη η άγνοια της παιδικής ηλικίας, όταν έχει φύγει όλη η ανοησία της  νιότης, όταν έχει περάσει μέσα από έναν ολόκληρο κόσμο καθημερινών εμπειριών και έχει φτάσει στο σημείο να μπορεί να είναι παρατηρητής στους λόφους, ενώ ολόκληρος ο κόσμος κινείται κάτω, στις σκοτεινές, άχαρες κοιλάδες, ψηλαφώντας στα τυφλά.
Η ιδέα του να μένεις συνεχώς νέος είναι άσχημη.
Ολόκληρος ο κόσμος θα έπρεπε να καταλάβει ότι με το να πιέζεται να φαίνεται νεότερος, απλώς έχει περισσότερη ένταση κι έτσι δεν μπορεί να χαλαρώσει ποτέ.
Κι αν επιβληθεί η πλαστική χειρουργική, καθώς αυξάνονται συνεχώς οι πλαστικοί χειρούργοι, θα δεις να συμβαίνει ένα περίεργο φαινόμενο: Όλοι θ’ αρχίσουν να μοιάζουν μεταξύ τους… Όλοι θα έχουν το ίδιο πρόσωπο, την ίδια κοψιά. Δεν θα είναι όμορφος ο κόσμος. Θα χάσει όλη του την ποικιλία, θα χάσει όλη την ομορφιά της διαφοράς. Οι άνθρωποι θα γίνουν σχεδόν σαν μηχανές που έχουν βγει από το ίδιο εργοστάσιο. Θα σου άρεσε στ’ αλήθεια αυτή η βαρετή ανθρωπότητα; Όλοι θέλουν να ζήσουν περισσότερο, αλλά κανένας δε θέλει να γεράσει. Γιατί; Εξ αιτίας του επόμενου βήματος. Κανένας δεν φοβάται στ’ αλήθεια τα γεράματα, απλώς μετά από τα γεράματα έρχεται ο θάνατος.
Γι’ αυτό όλοι θέλουν να ζήσουν όσο γίνεται περισσότερο, αλλά να μη γεράσουν ποτέ, γιατί με τα γεράματα μπαίνεις στην αυλή του θανάτου.
Κατά βάθος, ο φόβος των γηρατειών είναι φόβος θανάτου και μόνο εκείνοι που δεν ξέρουν πώς να ζήσουν φοβούνται το θάνατο.
Τα νιάτα είναι μια αρρώστια από την οποία θεραπεύεται κανείς κάθε μέρα. Στην ωριμότητα έρχεται η θεραπεία. Όλη σου τη ζωή πέρασες μέσα από τη φωτιά και το σίδερο και έχεις φτάσει στο σημείο να μπορείς να είσαι χωρίς προσκολλήσεις, αποτραβηγμένος, αδιάφορος.
Η Δύση όμως δεν κατάλαβε ποτέ την ομορφιά της ωριμότητας. Μπορώ να το καταλάβω, μα δε μπορώ να συμφωνήσω… Έτσι όπως είναι ο κόσμος είναι τέλειος»