Νομίζετε πως είναι εύκολος αντίπαλος ο Τσίπρας; Ρωτήστε Αλαβάνο, Κουβέλη, Αβραμόπουλο να σας πουν

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, λόγω της ηλικίας και της απειρίας του, μπορεί να είναι και εύκολος αντίπαλος. Ή ότι μπορεί να είναι εύκολα χειραγωγίσιμος πολιτικά. Νομίζω ότι κάνουν λάθος. Και αναφέρομαι τόσο στους πολιτικούς του αντιπάλους εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κυρίως στην αντιπολίτευση. Άλλο η διαφωνία με τις επιλογές του ή με την πολιτική που θέλει ή αναγκάζεται να ακολουθήσει, άλλο η αντίθετη άποψη σε σχέση με το τι ακριβώς πρεσβεύει και πού εν τέλει θέλει να το πάει το καράβι και άλλο η αμφισβήτηση της προσωπικής του δεινότητας σε επίπεδο πολιτικής και επικοινωνιακής στρατηγικής. Όσοι κάνουν αυτό το λάθος θα βρεθούν προ εκπλήξεως.

Και αν διαφωνούν με την εκτίμηση αυτή, ας ρωτήσουν τον μέντορά του που τον προώθησε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλεκο Αλαβάνο. Και ας δουν πού είναι σήμερα… Και αν δεν τους φτάνει αυτός, ας ρωτήσουν τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, τον Φώτη Κουβέλη για την εμπειρία του και το πώς… ούτε που κατάλαβε πώς αδειάστηκε στις διαπραγματεύσεις. Και τέλος, αν εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες, ας ρωτήσουν τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Που από σχεδόν βέβαιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έμεινε με τη συμφωνία στο χέρι και παρέμεινε τελικά Επίτροπος χωρίς να δεχθεί καν ένα παρηγορητικό τηλεφώνημα. Ο «μικρός» είναι σκληρός και δεν έχει ενδοιασμούς, τουλάχιστον στο πολιτικό παιχνίδι.

Απευθύνομαι κυρίως σε εσάς κύριοι της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ που ενδεχομένως εκτιμάτε ότι μπορείτε να τον χειραγωγήσετε, αλλά κυρίως σε εσάς αγαπητοί κύριοι της Νέας Δημοκρατίας ή και του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, που εκτιμάτε ότι ο «μικρός» θα είναι εύκολο πολιτικό θύμα. Έχει πολύ ικανούς συμβούλους σε όλη αυτή την διαδρομή μέχρι την πρωθυπουργική καρέκλα. Τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικής ίντριγκας. Είδατε πώς ντρίπλαρε την κοινοβουλευτική ομάδα. Με δύναμη κόντρα στη δύναμη. Αντιδράσεις αυτοί; Με κώδικα δεοντολογίας και δέσμευση ότι όποιος καταψηφίσει και παραιτηθεί θα πρέπει να παραδώσει και την έδρα, απάντησε αυτός. Γι΄ αυτό και νομίζω ότι και ο κ. Λαφαζάνης, αλλά και οι άλλοι αμφισβητίες, λίγο πολύ θα συνθηκολογήσουν. Μπορεί να πέσει, ναι, μπορεί κάλλιστα σε πολύ λίγο καιρό να διαπιστώσει ότι το χαλί κάτω από τα πόδια του δεν είναι και τόσο σταθερό και ότι από την άλλη πλευρά το τραβούν οι δανειστές, αλλά όχι από εσωκομματικές πρωτοβουλίες ή από δράση της αντιπολίτευσης. Από προσωπικά λάθη μπορεί. Από ιδεοληψίες μπορεί. Αλλά εσάς, σας έχει…

Τα αναφέρω αυτά, γιατί βλέπω τη Νέα Δημοκρατία να προσπαθεί να κάνει αντιπολίτευση. Αν πιστεύουν ότι μπορεί κάποια στιγμή, σύντομα ή αργότερα να ξαναπαίξει μπάλα η παράταξη, θα πρέπει να αναζητήσουν ένα μοντέλο ηγέτη ικανό να σταθεί και επικοινωνιακά απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και να έχει ζυμωθεί και εκείνος μέσα από νικηφόρες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις. Δεν μπορεί να νικηθεί ο σημερινός πρωθυπουργός με οποιαδήποτε μορφή θυμίζει παρελθόν. Ούτε τώρα, ούτε στο άμεσο μέλλον. Και ίσως είναι λάθος η μετάθεση της υπόθεσης στις ανοιξιάτικες καλένδες. Γιατί ακόμα και η αντιπολίτευση είναι ύψιστης σημασίας θεσμικός ρόλος. Και εκείνος που θα την ασκήσει θα πρέπει πλέον να είναι  ένα πρόσωπο επίσης άφθαρτο όπως ήταν πολιτικά αυτός, αλλά και ικανό να συνδυάσει όλες τις τάσεις της σύγχρονης ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς.