«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» – «Ταξικό μίσος για τον αντίπαλο»

Δύο συνθήματα του Κ.Κ.Ε

«Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ

Γράφει ο Μανούσος Γ.Δασκαλάκης

Αντηχεί περίεργα σε μία ευνομούμενη πολιτεία, αλλά και σ` αυτούς, οι οποίοι δεν συμφωνούν με την ιδεολογία του Κ.Κ.Ε  ως πρωτοφανές, το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Θυμίζει λίγο την ρήση του μέγιστου των σοφιστών φιλοσόφων Πρωταγόρα, ο οποίος είχε διακηρύξει ότι «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος». Ο φιλόσοφος Πρωταγόρας, ήταν άθεος φιλόσοφος, ο οποίος εκ των πραγμάτων,   δίδασκε μόνον  τους εύπορους μαθητές, διότι είχε καθιερώσει την είσπραξη υψηλών διδάκτρων. Ήταν αυτός που  πίστευε, στην υποκειμενικότητα της γνώμης του ανθρώπου, ότι ο άνθρωπος είναι το μέτρο της αλήθειας και της γνώσης, του οποίου η άποψη  πρέπει να λαμβάνεται υπ`όψιν. O Πρωταγόρας ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Οι Αθηναίοι δεν τον κατανόησαν όπως και τον Σωκράτη, και τον εξόρισαν στην Σικελία ,όπου ναυάγησε το πλοίο που τον μετέφερε  και πνίγηκε ο σπουδαίος για την εποχή  του φιλόσοφος.

Σένα κράτος όμως ,όπου έχει καθιερώσει την ανοιχτή οικονομία της αγοράς, και την κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας , υπάρχουν νόμοι και κανόνες βάσει του κοινωνικού συμβολαίου,  και της δημοκρατικής συναίνεσης, όπου ρυθμίζονται οι εργασιακές σχέσεις. Εάν δεν υπάρξει σεβασμός στους νόμους του κράτους , και ο καθένας πάρει το νόμο στα χέρια του, όπως συνθηματολογεί το Κ.Κ.Ε  ότι ¨ «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» τότε και τ`άλλα κόμματα θα συνθηματολογούν με συνθήματα  όπως¨ «νόμος είναι το δίκιο του βιομήχανου», «του εφοπλιστή»
«του αγρότη» , «του μικρομεσαίου επιχειρηματία» και ούτω καθεξής. Τότε θα δημιουργείτο πλήρη αναρχία, και ο νόμος του Ληντς, όπου οι πρώτοι άποικοι της Αμερικής λόγω μη εφαρμογής των νόμων, διέπρατταν αυτοδικίες και απαγχόνιζαν τους παρανομούντες, ίσως για ψύλου πήδημα. Βεβαίως γνωρίζουμε που το πάει το Κ.Κ.Ε.

Στην ανατροπή του καπιταλισμού, και στην ανάδειξη της εργατικής τάξης ,  ως μοναδικής κατόχου της εξουσίας , και στην κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής.

Μονάχα πως η  εργατική τάξη, τουλάχιστον στον δυτικό καπιταλισμό, δεν είναι η  πολυπληθής εργατική τάξη του 19^ου αιώνα της  πρωταρχικής καπιταλιστικής συσσώρευσης, αλλά μια εργατική τάξη μεμονωμένη, λόγω των  υψηλών τεχνολογικών μεθόδων. Σήμερα υπάρχουν πλήθος από  ομάδες μεσαίας τάξης- με πανεπιστημιακά πτυχία, με  μεταπτυχιακούς τίτλους- και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Επί πλέον το μοντέλο το οποίο αναφέρεται το Κ.Κ.Ε δεν είναι πλέον ελκυστικό στα μάτια των εργαζομένων, γιατί ήταν αναποτελεσματικό, και αυταρχικό και κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.

Όσο γι`αυτό που άκουσα  από τηλεοράσεως από  την ίδια την Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε Αλέκα Παπαρήγα,  να  λέει σε συγκέντρωση του κόμματος «Για ταξικό μίσος προς τον αντίπαλο». Έμεινα έκπληκτος. Δεν το περίμενα από ένα κόμμα που υποτίθεται ότι επιθυμεί να δημιουργήσει ένα ιδανικό κόσμο ,όπου¨ «ο καθένας θα εργάζεται σύμφωνα με τις δυνατότητες του και θα αμείβεται  σύμφωνα με τις ανάγκες του», να σπέρνει το μίσος, όπως οι ναζί στην εποχή του μεσοπολέμου. Που είσαι μεγάλε Γκάντι που νίκησες μια ολόκληρη αυτοκρατορία με την κήρυξη «της  μη βίας

"google ad"