Ν.Ε. Χανίων ΣΥΡΙΖΑ: “Για το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, τα γεγονότα σας διαψεύδουν και η αλήθεια, πάντα, πονάει τους ψευδολόγους”

Μια αναδρομή της πορείας και της στάσης φορέων για το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου παρουσιάζει η Ν.Ε. Χανίων ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή ανακοίνωση της ΝΟΔΕ Χανίων για το ίδιο θέμα σημειώνοντας ότι “τα γεγονότα σας διαψεύδουν και η αλήθεια, πάντα, πονάει τους ψευδολόγους”.

Διαβάστε την ανακοίνωση:

Επειδή πολλοί θεωρούν ότι στα Χανιά ζουν … λωτοφάγοι, ας θυμηθούμε κάποια πρόσωπα και γεγονότα τού, όχι και τόσο μακρινού, παρελθόντος:

Ήταν το 1999, όταν ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση Σημίτη ο Νόμος 2745 με τίτλο: «Σύσταση προσωρινής υπηρεσίας για την αξιοποίηση και μετεγκατάσταση στρατοπέδων και άλλες διατάξεις», των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας (Υπουργός ο Άκης Τσοχατζόπουλος) και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Υπουργός ο Κώστας Λαλιώτης). Με τον νόμο αυτόν συστηνόταν «Υπηρεσία Αξιοποίησης και Μετεγκατάστασης Στρατοπέδων», προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο στόχος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που ήταν η διευκόλυνση της αναδιάρθρωσης των Ενόπλων Δυνάμεων με το μικρότερο δυνατό κόστος. Μέρος των απαιτούμενων πόρων θα προερχόταν από την αξιοποίηση των στρατοπέδων που βρίσκονταν μέσα στις πόλεις, επιτρέποντας, σε συνεργασία με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., την πολεοδόμησή τους για διάφορες χρήσεις. Τον νόμο υπογράφουν, εκτός των Τσοχατζόπουλου και Λαλιώτη που τον εισηγήθηκαν, το μισό, σχεδόν, Υπουργικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ άλλων ο Ε. Βενιζέλος, η Β. Παπανδρέου και ο Γ. Παπαντωνίου. Θυμίζουμε, ότι ο Μ. Σκουλάκης ήταν, μέχρι τέλους του 1998, Υφυπουργός Υγείας της ίδιας Κυβέρνησης και, φυσικά, ως κυβερνητικός βουλευτής ψήφισε τον νόμο, χωρίς ενστάσεις και διαμαρτυρίες.

Όμοια, χωρίς ενστάσεις και διαμαρτυρίες και χωρίς αρθρογραφία στον τοπικό τύπο δέχτηκαν τον νόμο και ορισμένα μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή (τουλάχιστον), οι οποίοι σήμερα, με περισσή κριτική διάθεση προς την Κυβέρνηση και έντονο ζήλο, αρθρογραφούν υπερασπιζόμενοι δήθεν τα δίκαια του Δήμου Χανίων.

Ας αφήσουμε τον χρόνο να κυλήσει και ας θυμηθούμε ακόμα περισσότερα. Δεν ήταν ο Κ. Βιρβιδάκης και ο Α. Παπαδογιάννης, ως δήμαρχος και αντιδήμαρχος Χανίων αντίστοιχα, που σχεδίαζαν να πολεοδομήσουν όλο το στρατόπεδο;

Δεν ήταν ο Κ. Βιρβιδάκης που ως Βουλευτής Χανίων κατέθετε σχετικές με το Στρατόπεδο ερωτήσεις το 2012 και το 2014, αλλά οι αρμόδιοι Υπουργοί τού απαντούσαν ότι το στρατόπεδο δεν παραχωρείται, επειδή «εξακολουθεί να είναι ενεργό … και … η λειτουργία του εξακολουθεί να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την κάλυψη συγκεκριμένων επιχειρησιακών αναγκών», όταν ήταν γνωστό τοις πάσι ότι ήταν ουσιαστικά ανενεργό; Τι έκαναν, αλήθεια, οι υπόλοιποι τοπικοί Βουλευτές της Ν.Δ.; Ποιές πιέσεις άσκησαν, σε ποια κέντρα εξουσίας εξάντλησαν την επιρροή τους; Πώς βοήθησαν το θέμα της παραχώρησης ο νυν Πρόεδρος της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκης και η άρτι τοποθετηθείσα «βουλευτής Χανίων της ΝΔ», κατά δήλωσή της, Ν. Μπακογιάννη;

Η Ιστορία είναι η αδιάψευστη μάρτυρας των γεγονότων. Είναι εκείνη που μας θυμίζει ότι στις 22 Σεπτεμβρίου ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο μόνος Πρωθυπουργός που μίλησε για την παραχώρηση του στρατοπέδου, ενώ στις 18 Φεβρουαρίου το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων ενέκρινε το σχέδιο της διαδικασίας παραχώρησής του από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Φυσικά, η παραχώρηση, όπως όλες οι παραχωρήσεις στρατοπέδων ανά την Ελλάδα, έγινε σύμφωνα με τους όρους του νόμου. Ευελπιστούμε και προσβλέπουμε σύντομα και όταν τα οικονομικά της χώρας το επιτρέψουν, να καταργηθεί το «ενοίκιο». Θα το διεκδικήσουμε. Άλλωστε, ας μην το ξεχνάμε και αυτό, ο Δήμος δαπανά πολλαπλάσια χρήματα για υπηρεσίες προς τους πολίτες που τις έχουν εκχωρήσει οι προσκείμενοι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ Δήμαρχοι σε εργολάβους (βλ. καθαριότητα), με το αζημίωτο!

Το έχουμε ξαναπεί και αλλού: δεν είναι έτσι γιατί έτσι θέλετε να θυμάστε! Τα γεγονότα σας διαψεύδουν και η αλήθεια, πάντα, πονάει τους ψευδολόγους. Είναι δύσκολο να εξηγήσετε στους πολίτες των Χανίων γιατί τόσα χρόνια, με δικά σας νομοθετήματα, δεν δρομολογήσατε καν την παραχώρηση του στρατοπέδου. Είναι δύσκολο να τους εξηγήσετε γιατί όλα τα σχέδιά σας έμειναν, ευτυχώς, σχέδια. (Γιατί, αν είχαν υλοποιηθεί, θα είχαν καταλήξει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τα 17 από τα 55 στρέμματα, θα είχατε κτίσει σχολείο και δικαστικό μέγαρο, θα είχατε φτιάξει δρόμους και θέσεις στάθμευσης (σχέδιο Βιρβιδάκη-Παπαδογιάννη)· αλήθεια, πού ακριβώς θα ήταν το πράσινο; Μήπως, στις γλάστρες του δικαστικού μεγάρου;) Είναι δύσκολο να τους εξηγήσετε πώς αυτή η Κυβέρνηση λύνει, ουσιαστικά, το ζήτημα, ενώ προσβλέπει, πάντα, για το καλύτερο. Αντιθέτως, εσείς καταπίνατε αμασητί τις φτηνές δικαιολογίες των δικών σας ανθρώπων.

Η κοινωνία επιθυμούσε και επιθυμεί το στρατόπεδο να μετατραπεί σε χώρο πράσινου, περίπατου και αθλητισμού. Γι’ αυτό αγωνιζόμασταν και εμείς στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και γι’ αυτό, σήμερα, και με τη βοήθεια των βουλευτών του Νομού, η Κυβέρνηση το υλοποίησε, αφού απέτρεψε τη δημιουργία σημείου υποδοχής οπλιτών. Βέβαια, για να είναι ο χώρος του στρατοπέδου στο μέλλον όπως τον οραματίστηκε ο λαός των Χανίων και όχι «αλάνα για αδέσποτα», χρειάζεται όλοι μας, δεξιοί κι αριστεροί, να αφήσουμε τους μικροκομματισμούς, τις προσωπικές φιλοδοξίες – ματαιοδοξίες μας και να κάνουμε προτάσεις ουσιαστικές και, κυρίως, ρεαλιστικές. Η κοινωνία κρίνει τους μελλοντικούς υποψήφιους δημάρχους από την ουσία των προτάσεων τους και όχι από το μέγεθος της επαναστατικότητας και την στείρα επίμονη άρνηση.

Ακριβώς αυτή η άρνηση και η κομματική πειθαρχία εξώθησαν κάποιους Δημοτικούς Συμβούλους να καταψηφίσουν τη συμφωνία του Δήμου Χανίων με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. «Αφού δεν παραχωρήθηκε επί των ημερών τους, καλύτερα να μην παραχωρηθεί ποτέ.» Ως πρόσχημα χρησιμοποίησαν ορισμένοι το «ενοίκιο» των περίπου 80 χιλιάδων κι εγκάλεσαν τον Δήμαρχο επειδή τάχα δεν διαπραγματεύτηκε σκληρότερα. Και ας γνωρίζουν ότι ο Δήμος θα αποκομίσει πολλαπλάσια οφέλη, ασφαλώς και οικονομικά, από τη χρήση όλης της έκτασης του στρατοπέδου.

Ευτυχώς δε θα χρειαστεί να διαπραγματευτείτε εσείς για την παραχώρηση του στρατοπέδου, όπως κάνατε τόσα χρόνια στο παρελθόν με τα γνωστά «λαμπρά» αποτελέσματα. Δεν είμαστε, το ίδιο. Εμείς θα σας αφήσουμε στις φαντασιώσεις σας και στην κρίση του Χανιώτικου Λαού. Προχωράμε, βήμα – βήμα, στη λύση των προβλημάτων του Τόπου μας. Συνεχίστε να διυλίζετε των κώνωπα και να καταπίνετε την κάμηλον.

Άλλωστε δεν είναι έτσι, επειδή έτσι θυμάστε!