Ξανά για το «Ουκρανικό μοντέλο»-την πρόταση-λύση για το προσφυγικό

Του Νότη Μαριά *

Πέντε ημέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων η οποία ως γνωστόν τιμάται με εκδηλώσεις στις 20 Ιουνίου, το Συμβούλιο της ΕΕ  εξέδωσε απόφαση για την παράταση, έως τις 4 Μαρτίου 2026, «της προσωρινής προστασίας για πάνω από 4 εκατομμύρια Ουκρανούς και Ουκρανές» που διέφυγαν από τον Πόλεμο στην Ουκρανία (www.consilium.europa.eu 25/6/2024).

Το θέμα της προσωρινής προστασίας των Ουκρανών προσφύγων είχαμε την ευκαιρία να αναλύσουμε από τη στήλη αυτή  (www.political.gr 13/4/2024, σελ.29) σε αντιδιαστολή με το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο που ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη 10 Απριλίου 2024 και το οποίο  μετατρέπει ξανά την Ελλάδα σε «αποθήκη ψυχών» καθώς βαδίζει στα χνάρια του Δουβλίνο 3 σύμφωνα με το οποίο όπως έχουμε ήδη τονίσει «το κράτος μέλος πρώτης εισόδου είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας ή αίτησης ασύλου που υποβάλλεται στην Ε.Ε. από υπήκοο τρίτης χώρας. Απλά με το νέο Σύμφωνο προβλέπονται και 30.000 μετεγκαταστάσεις ετησίως (www.notismarias.com 3/7/2023)».

Για τον λόγο αυτόν εμείς από την πλευρά μας ήδη εδώ και δύο χρόνια είχαμε προκρίνει το «ουκρανικό μοντέλο» (www.notismarias.gr 8/3/2022) το οποίο εφαρμόζεται στην περίπτωση των εκατομμυρίων ουκρανών προσφύγων και το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τις παθογένειες του «συστήματος του Δουβλίνου» (www.notismarias.com  3/7/2023).

Μάλιστα με σύνθημα «Προσφυγικό-ΕΕ κάντο όπως και με τους Ουκρανούς πρόσφυγες»  επαναφέραμε την εν λόγω πρόταση μας- λύση για το προσφυγικό τόσο με την εισήγησή μας στο συνέδριο για τους Πρόσφυγες που διοργάνωσε η Περιφέρεια Κρήτης στο Ρέθυμνο πριν από ένα χρόνο στις 20 Ιουνίου 2023 όσο και με τηλεοπτική μας συνέντευξή στην Militaire TV στις 22/6/2023.

Ως γνωστόν στις 4 Μαρτίου 2022 με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία το Συμβούλιο της ΕΕ εξέδωσε την υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική του Απόφαση με την οποία διαπίστωσε «την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ» γεγονός που είχε «ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας».

Η ανωτέρω Οδηγία 2001/55/ΕΚ εκδόθηκε στις 20 Ιουλίου 2001 μετά την οδυνηρή εμπειρία της Ευρώπης λόγω των χιλιάδων εκτοπισθέντων με αφορμή τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του 1990. Ένα Πόλεμο για τον οποίο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ φέρουν τεράστιες ευθύνες καθώς με την πολιτική τους και υπό την καθοδήγηση ΗΠΑ και Γερμανίας οδήγησαν στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν με πρόσφυγες η Γερμανία αλλά και άλλες χώρες της ΕΕ.

Η κατάσταση αυτή οδήγησε την ΕΕ στο να φροντίσει «να προβλεφθεί ένας μηχανισμός αλληλεγγύης για να συμβάλλει στην επίτευξη της δίκαιης κατανομής των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή σε περίπτωση μαζικής συρροής εκτοπισθέντων και την αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της υποδοχής».

Ειδικότερα στο άρθρο 1 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ καθορίζεται ρητά ότι σκοπός της Οδηγίας είναι «να θεσπίσει ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από τρίτες χώρες οι οποίοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους, και να επιδιώξει τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων».

Επιπλέον στο άρθρο 12 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ προβλέπεται ότι «τα κράτη μέλη παρέχουν, για μια περίοδο που δεν υπερβαίνει την περίοδο προσωρινής προστασίας, το δικαίωμα, στα άτομα που απολαύουν προσωρινής προστασίας, να ασκούν μισθωτή ή ανεξάρτητη δραστηριότητα, τηρουμένων των κανόνων που εφαρμόζονται στο επάγγελμα, καθώς και δραστηριότητες, όπως εκπαιδευτικά προγράμματα για ενήλικες, επαγγελματική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση». Επιπλέον «εφαρμόζεται το ισχύον γενικό δίκαιο των κρατών μελών σχετικά με την αμοιβή, την πρόσβαση στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης όσον αφορά τη μισθωτή ή ανεξάρτητη δραστηριότητα, καθώς και άλλους όρους εργασίας».

Με βάση λοιπόν το εν λόγω νομοθετικό πλαίσιο η παραπάνω υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική Απόφαση του Συμβουλίου για τους Ουκρανούς εκτοπισθέντες πέραν των άλλων προβλέπει ότι «οι Ουκρανοί υπήκοοι, ως απαλλαγμένοι από την υποχρέωση θεώρησης, έχουν το δικαίωμα να μετακινούνται ελεύθερα εντός της Ένωσης μετά την είσοδό τους στο έδαφός της για περίοδο 90 ημερών. Σε αυτή τη βάση, είναι σε θέση να επιλέξουν το κράτος μέλος στο οποίο επιθυμούν να απολαύουν των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία και να επανενωθούν με την οικογένειά τους και τους φίλους τους στα σημαντικά δίκτυα διασποράς που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρη την Ένωση. Στην πράξη, αυτή η δυνατότητα θα διευκολύνει την εξισορρόπηση των προσπαθειών μεταξύ κρατών μελών, μειώνοντας, με τον τρόπο αυτό, την πίεση στα εθνικά συστήματα υποδοχής. Μόλις ένα κράτος μέλος εκδώσει άδεια διαμονής σύμφωνα με την Οδηγία 2001/55/ΕΚ, το άτομο που απολαύει προσωρινής προστασίας, ενώ έχει το δικαίωμα να μετακινείται εντός της Ένωσης για 90 ημέρες εντός περιόδου 180 ημερών, θα πρέπει να μπορεί να κάνει χρήση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία μόνο στο κράτος μέλος που εξέδωσε την άδεια διαμονής. Αυτό δεν θα πρέπει να θίγει τη δυνατότητα κράτους μέλους να αποφασίσει να χορηγήσει ανά πάσα στιγμή άδεια διαμονής σε πρόσωπα που απολαύουν προσωρινής προστασίας δυνάμει της παρούσας απόφασης».

Σε εκτέλεση λοιπόν της εν λόγω Εκτελεστικής Απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ εκατομμύρια Ουκρανοί εκτοπισμένοι φιλοξενούνται ήδη στην ΕΕ των 450 εκατομμυρίων κατοίκων χωρίς να έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα προβλήματα. Πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε δημιουργία hotspots, ενώ η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Ρουμανία που γειτνιάζουν με την Ουκρανία δεν έχουν μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών όπως έχει συμβεί με Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία όπου εφαρμόζεται το περίφημο Δουβλίνο 3 με αποτέλεσμα εκατομμύρια αιτούντες άσυλο να έχουν εγκλωβιστεί στις χώρες αυτές. Μάλιστα σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μαρτίου 2023 «επί του παρόντος, 4 εκατομμύρια άτομα από την Ουκρανία επωφελούνται από τον μηχανισμό προσωρινής  προστασίας»  (www.consilium.europa.eu/el 30/6/2023). Και ενώ στην περίπτωση αυτή έχουμε μια δίκαιη κατανομή των Ουκρανών προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ αντίθετα σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία έχουν εγκλωβιστεί εκατομμύρια αιτούντες άσυλο με τις υποβληθείσες αιτήσεις ασύλου το 2023 να ανέρχονται σε 1.140.000 (www.amna.gr 29/2/2024).

Έτσι για άλλη μια φορά επαναλαμβάνουμε μετ΄ επιτάσεως ότι ήρθε πλέον η ώρα η παραπάνω πρόταση-λύση με βάση το «ουκρανικό μοντέλο» να εφαρμοστεί για όλους τους πρόσφυγες απαλλάσσοντας έτσι την Ελλάδα από τις τεράστιες προσφυγικές πιέσεις καθώς και από τον βραχνά του Δουβλίνο 3, που  διατηρείται σχεδόν ανέπαφο και με το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.

* Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής

"google ad"