Η αστυνομική επέμβαση του Σαββάτου για εκκένωση της κατάληψης στο Καστέλι στην πραγματικότητα κατάργησε το μοναδικό κέντρο νεότητας της πόλης μας με πλούσιο πολιτιστικό έργο δεκαέξι χρόνων και σημαντική προσφορά στα κινήματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης.
Θα επιτρέψουμε στο χώρο αυτό, στην καρδιά των Χανίων, στην ελεύθερη κορυφή του λόφου Καστέλι, στο αρχαιότερο κομμάτι μιας πόλης κατοικημένης συνεχώς εδώ και 5.500 χρόνια, να πουλήσουνε την ιστορία μας μαζί με τις προσδοκίες των δωρητών που παρεχώρησαν τα κτίρια αυτά στο Πολυτεχνείο Κρήτης και όλων αυτών που επί δεκαέξι χρόνια τα συντηρούσαν προσφέροντας πολιτισμό, και χώρο ελεύθερης σκέψης; Θα επιτρέψουμε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια που απεργάζονται να ιδιωτικοποιήσουν τον χώρο αυτόν και να μετατρέψουν το κτίριο της κατάληψης Ρόζα Νέρα το κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο της 5ης Μεραρχίας σε Boutique Hotel, μόνο για λίγους κι εκλεκτούς, όσους θα έχουν να πληρώνουν την πανάκριβη διαμονή; Θα αποκλειστεί η πρόσβαση των Χανιωτών και των επισκεπτών στην πλατεία μπροστά από τη Μεραρχία και η θέα της πόλης από ψηλά θα γίνει πλέον προνόμιο μόνο των πελατών του ξενοδοχείου;
Ένα από τα επιχειρήματα για την εκποίηση – ξενοδοχοποίηση των τριών ιστορικών κτηρίων στο Λόφο Καστέλι είναι οι ανάγκες του Πολυτεχνείου για χρήματα, μιας και η κρατική επιχορήγηση στα Πανεπιστήμια έχει μειωθεί κατακόρυφα. Εδώ βέβαια έχουν τις ευθύνες τους οι προηγούμενες και η παρούσα κυβέρνηση που θα μπορούσε να δώσει λύση αυξάνοντας την επιχορήγηση προς τα ΑΕΙ. Πέρα όμως από αυτό, η λειτουργία ενός Διεθνούς Εκπαιδευτικού Κέντρου (όπως προτείναμε από το 2017) σε ένα και μόνο από τα κτήρια (πχ την Παλιά Πρυτανεία) θα μπορούσε να αποφέρει δημόσιες επιχορηγήσεις ίσες ή και περισσότερες από όσα προσφέρει η ιδιωτική εταιρεία για το ξενοδοχείο με την παραχώρηση των τριών ιστορικών κτηρίων.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη γίνονται Σεμινάρια (Courses) μικρότερης ή μεγαλύτερης διάρκειας με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συμμετέχοντες σε αυτά εκπαιδευτικοί, φοιτητές και άλλοι πολίτες επιδοτούνται για την κάλυψη των εισιτηρίων τους για τη χώρα όπου γίνεται το Σεμινάριο, για τα έξοδα διαμονής και διατροφής τους και τέλος, για δίδακτρα, χρήματα που αποδίδονται στον φορέα που οργανώνει το Σεμινάριο. Για κάθε ημέρα Σεμιναρίου δίνονται από το πρόγραμμα Erasmus+ 70 € για κάθε άτομο που συμμετέχει. Τα περισσότερα Σεμινάρια Erasmus+ είναι διάρκειας 5-10 ημερών. Σε ένα συνηθισμένο Σεμινάριο αυτού του είδους συμμετέχουν 10-20 εκπαιδευόμενοι, οι οποίοι είναι εκπαιδευτικοί, φοιτητές ή άλλοι πολίτες, Κάνοντας μια απλή μαθηματική πράξη, σε ένα Σεμινάριο 5 ημερών που συμμετέχουν 20 εκπαιδευόμενοι, τα χρήματα που δίνονται ως δίδακτρα στο φορέα που διοργανώνει το Σεμινάριο είναι 20 εκπαιδευόμενοι Χ 5 ημέρες Χ 70 € την ημέρα = 7.000 €. Δηλαδή για ένα Σεμινάριο 5 ημερών στο οποίο συμμετέχουν 20 άτομα, ο φορέας που το οργανώνει επιδοτείται με 7.000 €, χωρίς καμία άλλη υποχρέωση πέρα από το να κάνει μάθημα σε αυτά τα 20 άτομα, μιας και όλα τα υπόλοιπα έξοδά τους (εισιτήρια, δαπάνες διαμονής και διατροφής κλπ) καλύπτονται από άλλα κονδύλια του προγράμματος Erasmus+ χωρίς επιβάρυνση του φορέα που οργανώνει το Σεμινάριο.
Ένας φορέας με το κύρος ενός Πανεπιστημίου όπως το Πολυτεχνείο Κρήτης θα μπορούσε να οργανώνει 50 τέτοια πενθήμερα Σεμινάρια το χρόνο, συγκεντρώνοντας 350,000 € το χρόνο (50 Σεμινάρια Χ 7.000 € από δίδακτρα για κάθε Σεμινάριο). Θα μπορούσε δηλαδή το Πολυτεχνείο να συγκεντρώνει τα χρήματα που προσφέρει η εταιρεία για να κάνει ξενοδοχεία τα τρία (3) κτήρια, χωρίς να εκχωρηθούν τα τρία κτήρια, απλά και μόνο χρησιμοποιώντας το ίδιο το Πολυτεχνείο το ένα (1) μόνο κτήριο, αυτό της Παλιάς Πρυτανείας, το οποίο είναι σε καλή κατάσταση και δε χρειάζεται επισκευές αλλά απλή συντήρηση. Σε αυτό το κτήριο απλά θα μπορούν να γίνονται 4-5 πενθήμερα Σεμινάρια το μήνα, στο καθένα από τα οποία θα συμμετέχουν έως 20 άτομα, οπότε δε χρειάζονται μεγάλες αίθουσες ή πολλοί χώροι.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της πρότασης είναι πιστεύουμε πολλά:
Η πρόταση αυτή δείχνει ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, έτσι ώστε και τα ιστορικά κτήρια να μην εκχωρηθούν σε ιδιώτες, και χρήματα να βρει επιπλέον το Πολυτεχνείο, διευρύνοντας παράλληλα το εκπαιδευτικό του έργο και προβάλλοντας την πόλη και τη χώρα σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι εάν υπάρχει η πολιτική βούληση ή, αν, αντίθετα κάποιοι κινούνται απλά και μόνο στη βάση των νεοφιλελεύθερων ιδεοληψιών τους που βλέπουν τις ιδιωτικοποιήσεις ως μονόδρομο. Αυτός ο μονόδρομος είδαμε πού οδηγεί στη διάρκεια της πανδημίας, όταν όλοι κατέφυγαν στη δημόσια υγεία και τα δημόσια νοσοκομεία.
Το βράδυ του Σαββάτου, 23 Νοεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρης…
Σε πλήρη ετοιμότητα δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ενόψει της αυριανής διαδικασίας εκλογής προέδρου (Κυριακή 24 Νοεμβρίου). Σύμφωνα με ανακοίνωση…
Σε πολύ δύσκολη θέση είναι οι κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ που υποστηρίζουν σθεναρά το Ισραήλ, καθώς μετά…
Η 29η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, COP29, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην πρωτεύουσα…
Θερμοκρασίες ρεκόρ καταγράφηκαν το φετινό καλοκαίρι στις ελληνικές θάλασσες καθιστώντας το, το πιο ζεστό σε βάθος σαρακονταετίας…
Η βουλευτής Χανίων αποκαλύπτει, σε συνέντευξή της στα «Νέα» και στον Χρήστο Χωμενίδη, το παρασκήνιο…
This website uses cookies.