Πέραν των «σοβαρών» και ευρέως αποδεκτών πολιτικών αρχηγών που διεκδικούν την πλειοψηφία στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται την Πέμπτη στην Βρετανία, υπάρχουν, και εφέτος, οι «γραφικοί», αξιοπερίεργοι και αστείοι υποψήφιοι, με τις σατιρικές προσωπικότητές τους, «πατώντας» σε μια παράδοση προεκλογικής εκκεντρικότητας στην Γηραιά Αλβιόνα: ένα λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης-chatbot, μια παμπ και ένας διαγαλαξιακός υπερήρωας με το όνομα Κόμης Σκουπιδόφατσας.
Η παράδοση αυτή ανάγεται στη δεκαετία του 1980, όταν το Επίσημο Τερατωδώς Τρελό Κόμμα (Loony Party) κατέβασε δύο υποψηφίους με το σλόγκαν «Ψηφίστε τρέλα».
Ο ηγέτης των Εργατικών Κιρ Στάρμερ, φαβορί για την πρωθυπουργία, θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει, στην περιφέρειά του, το εμπόδιο του Έλμο, του κόκκινου τέρατος της διάσημης παιδικής εκπομπής Sesame Street. Θα δώσει επίσης μάχη με έναν άλλον υποψήφιο του Loony Party, που ακούει στο όνομα «Νικ, το Απίστευτο Ιπτάμενο Τούβλο».
Ιδού τον Νικ:
Εξίσου «παλιά ιστορία» είναι και ο Έλμο:
Ο Σκουπιδόφατσας
Ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ θα βρεθεί αντιμέτωπος, και αυτός, όπως και ο Στάρμερ, στην δική του περιφέρεια, στο Ρίτσμοντ, με έναν υποψήφιο του κόμματος των «τρελών» αλλά και με τον Kόμη Binface («Σκουπιδόφατσα»), τον αυτοαποκαλούμενο «διαγαλαξιακό πολεμιστή» που κυκλοφορεί με μια εντυπωσιακή γκριζόμαυρη στολή και ένα κράνος που θυμίζει κάδο απορριμμάτων.
Έτσι, ο κόμης Σκουπιδόφατσας, πίσω από τον οποίο κρύβεται ο ηθοποιός Τζον Χάρβεϊ, υπόσχεται ότι θα χτίσει «τουλάχιστον ένα οικονομικό σπίτι» (θέμα που παραπέμπει στη στεγαστική κρίση) και θα επιβάλει σε όλους τους πρώην πρωθυπουργούς να υπηρετήσουν στον στρατό.
Ο «κόμης» είχε κατέβει υποψήφιος και το 2019 απέναντι στον Μπόρις Τζόνσον ενώ διεκδίκησε και τη δημαρχία του Λονδίνου την περασμένη άνοιξη, διαβεβαιώνοντας τότε ότι το βρετανικό πολιτικό σύστημα «ευνοεί την εκκεντρικότητα, τη φαντασία και το χιούμορ».
Η παμπ
Στο νότιο Λονδίνο η παμπ The Mitre (από το ελληνικό Μίτρα, όπως π.χ. το ένδυμα κεφαλής ενός αρχιμανδρίτη) εγγράφηκε ως πολιτικό κόμμα από τον ιδιοκτήτη της, τον Κρις Φρεντς, προκειμένου να διαφημιστεί επειδή αντιμετωπίζει δυσκολίες μετά την πανδημία της Covid-19.
«Ήταν το απλούστερο πράγμα που έκανα ποτέ. Απλώς γκούγκλαρα «πώς να εγγράψω ένα πολιτικό κόμμα», εξήγησε ο Φρεντς, ο μοναδικός υποψήφιος του κόμματος.
Χάρη στην υποψηφιότητά του το όνομα της παμπ θα εμφανιστεί στα ψηφοδέλτια των 77.000 ψηφοφόρων της περιφέρειάς του.
Ο μόνος του στόχος είναι «απλώς να μην βγω τελευταίος. Αλλά, αν ξεπεράσω τα πραγματικά πολιτικά κόμματα (…) μάλλον θα πρέπει εκείνα να εγκαταλείψουν την πολιτική», αστειεύτηκε.
Two Days To The British General Election & Anyone Fancy A Quick One? https://t.co/brIkOhuVTM via @bleedingcool In Richmond, a pub is standing for election. Rich Johnston, political cartoonist, carried out his first political interview, at The Mitre. pic.twitter.com/Bg0NzOcO1D
— Stephen Medlock 🗽
(@stephenmedlock) July 3, 2024
Chris French, 47, owns The Mitre Pub in RIchmond https://t.co/HOaV1eXQCK
— MyLondon (@myldn) June 16, 2024
Το chatbot
Στο Μπράιτον, στη νότια Αγγλία, ο A.I. Steve θα είναι η πρώτη μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που θέτει υποψηφιότητα.
Ο δημιουργός του, ο Στιβ Έντακοτ, δηλώνει ότι ο A.I. Steve «θα κάνει τη διαφορά» αφού «δεν επηρεάζεται από το συναίσθημα, ούτε από τα συμφέροντα κανενός».
Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε για τα πλεονεκτήματα της τεχνητής νοημοσύνης, ο ίδιος ο A.I. Steve μάλλον αντιμετώπισε τεχνικό πρόβλημα και δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την απάντησή του.
Πως γίνεται να «κατέβει» ένας άσημος ως υποψήφιος στις εκλογές;
Στη Βρετανία, για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές αρκεί να συγκεντρώσει 10 υπογραφές ψηφοφόρων σε μια περιφέρεια και να καταθέσει εγγύηση 500 λιρών.
Η αύξηση των «αξιοπερίεργων» υποψηφιοτήτων εξηγείται εν μέρει από «τη βρετανική αίσθηση χιούμορ και τις παραδόσεις μας όσον αφορά τη σάτιρα και την παρωδία», εξήγησε ο Άντριου Μπλικ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο King’s College του Λονδίνου. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια η πολιτική έχει γίνει «πιο γελοία» και «επιρρεπής στη σάτιρα», πρόσθεσε.
Για τον Μπλικ, το φαινόμενο έχει και μια καλή πλευρά: αυτοί οι υποψήφιοι τραβούν την προσοχή στο σύστημα και ορισμένα από τα θέματα που αναδεικνύουν, έστω και με χιούμορ, είναι πραγματικά και σημαντικά για τους εκλογείς.