Οι ήρωες και οι παλιάνθρωποι της περιόδου του κορωνοϊού

Ήρωες είναι οι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία που δούλευουν 24 ώρες το 24ώρο στα όρια της σωματικής και ψυχικής τους υγείας στο πρώτο μέτωπο του πολέμου για να σώσουν τις ζωές των συνανθρώπων μας, ήρωες είναι οι σκουπιδιάρηδες, οι άνθρωποι που δούλευουν στη διανομή, στα ταχυφαγεία και στα σούπερ μάρκετ. Ήρωες είναι και οι δημοσιογράφοι που σε ένα μεγάλο ποσοτό τους προσπαθούν μέσα σε ένα ορυμαγδό πληροφοριών να παρουσιάσουν αυτές που έχουν μεγαλύτερη σημασία, προσπαθούν να βρίσκουν την αλήθεια.

Παλιάνθρωποι είναι αυτοί που από την άνεση του σπιτιού τους, κλειδαμπαρωμένοι μέσα εκεί, διεσπείραν ψευδές ειδήσεις και θεωρίες συνωμοσίας  που αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο και που οδηγούν πολλούς που τους εμπιστεύονται είτε να πιστέψουν ότι έρχεται καποια αποκάλυψη είτε ότι δεν υφίσταται κίνδυνος. Είναι οι παλιάνθρωποι και ταυτόχρονα τσαρλατάνοι της πρωτόγνωρης περιόδου που ζούμε.

Παλιάνθρωποι είναι αυτοί που έσπευσαν στα φαρμακεία και αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπό τους αγόρασαν όσες παραπάνω μάσκες, όσα παραπάνω αντισηπτικά, όσα παραπάνω μπορούσαν από τα πάντα δίχως να νοιάζονται αν θα λείψουν από άλλους συνάνθρωπούς τους έτσι ώστε τώρα να βλέπεις πολλές φορές απλούς ανθρώπους με πανάκριβες τελευταίας τεχνολογίας μάσκες και γιατρούς με χάρτινες αποκριάτικες.

Παλιάνθρωποι είναι αυτοί που αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους έφυγαν από τα σπίτια τους για να πάνε στα… χωριά τους δίχως να έχουν κάνει κάποιο τεστ που να διασφαλίζει ότι μαζί τους στο χωριό δε φέρνουν και τον κορωνοϊό. Η διάδοση στην Ιταλία έφθασε στα εφιαλτικά επίπεδα που βλέπουμε εξαιτίας και της συμπεριφοράς τέτοιων ανθρώπων.

Παλιάνθρωποι όμως είναι και οι κυβερνήσεις που πίστεψαν στις ελεύθερες αγορές και προχώρησαν στην αποδιάρθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Είναι αυτοί που μέσω του μηχανισμού του χρέους εξώθησαν κυβερνήσεις να εφαρμόσουν μεγάλα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων και εμπορευματικοποίησαν το αγαθό της υγείας. Παλιάνθρωποι είναι οι χρηματιστές που κερδοσκοπούν εν μέσω κρίσης, είναι οι επιχειρηματίες που λειτουργούν σα μαυραγορίτες, τα κοράκια που περιμένουν την επιδείνωση της κατάστασης για να αρπάξουν περιουσίες.

Παλιάνθρωποι είναι και κάποιοι (ελάχιστοι) δημοσιογράφοι, που έσπευσαν να διαφημίσουν προϊόντα ιδιωτικών εταιρειών για τα τεστ για τον κορωνοϊό που η ελληνική πολιτεία όφειλε να κάνει σε όλο τον πληθυσμό – γιατί είναι πρωτίστως ζήτημα διασφάλισης της δημόσιας υγείας, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να επιτεθείς στον ιό – με την “τιμή ευκαιρίας” των 120 ευρώ…

Άραγε, η ΕΣΗΕΑ είναι ένα υπαρκτό συνδικαλιστικό όργανο ή υπάρχει μόνο στη φαντασία μας;

Παλιάνθρωποι θα είναι και αυτοί που διαγνώσκουν στην έκτακτη ανάγκη που δημιούργησε η κρίση μία ευκαιρία για την κατάργηση νόμων που προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών και των εργαζόμενων. Δικαιώματα τα οποία δε σκοπεύουν να επιστρέψουν.

Παλιάνθρωποι θα είμαστε όλοι μας αν δε πάρουμε τα μαθήματα που πρέπει από την επιδημία του κορωνοϊού. Αν δεν αγωνιστούμε για την υπεράσπιση των αγαθών που πρέπει να είναι δημόσια γιατί αφορούν όλους. Αφορούν την ίδια τη λειτουργία της κοινωνίας μας.