Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναστέλλουν τη δράση τους στα κέντρα κράτησης στη Μισουράτα

Λιβύη: Κρατούμενοι υφίστανται βασανιστήρια  και αποκλείονται από την ιατρική περίθαλψη
Τρίπολη/Βρυξέλλες,
26 Ιανουαρίου 2012
Οι κρατούμενοι στη λιβυκή πόλη Μισουράτα υφίστανται βασανισμούς και δε λαμβάνουν επείγουσα ιατρική φροντίδα, γεγονός που οδήγησε τη διεθνή ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF) να ανακοινώσει σήμερα την αναστολή των δραστηριοτήτων της στα κέντρα κράτησης στην ίδια πόλη.
Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν να εργάζονται στα κέντρα κράτησης της Μισουράτα τον Αύγουστο του 2011 περιθάλποντας κρατούμενους-τραυματίες πολέμου. Από τότε, οι γιατροί της οργάνωσης εξέταζαν όλο και περισσότερους τραυματίες από βασανιστήρια που είχαν υποστεί κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Οι ανακρίσεις διεξάγονταν έξω από τα κέντρα κράτησης. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιέθαλψαν συνολικά 115 άτομα που έφεραν τραύματα από βασανιστήρια και έκαναν αναφορά όλων των περιστατικών στις αρμόδιες αρχές στη Μισουράτα. Από τον Ιανουάριο, αρκετοί από τους ασθενείς που επέστρεψαν στα ανακριτικά κέντρα υπεβλήθησαν και πάλι σε βασανιστήρια.
«Ορισμένοι αξιωματούχοι επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν και να εμποδίσουν το ιατρικό έργο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Christopher Stokes. «Μας έφερναν να φροντίσουμε ασθενείς στο μέσο της ανάκρισης ώστε να αντέξουν και την υπόλοιπη διαδικασία. Αυτό είναι απαράδεκτο. Ο ρόλος μας είναι να παρέχουμε φροντίδα σε θύματα πολέμου και ασθενείς κρατούμενους, και όχι να φροντίζουμε κατ’ επανάληψη τους ίδιους ασθενείς στο ενδιάμεσο των ανακρίσεων».
Ζητήθηκε ακόμα από τις ιατρικές ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα να φροντίσουν ασθενείς μέσα στα ανακριτικά κέντρα, κάτι που η οργάνωση απέρριψε κατηγορηματικά.
Το πιο ανησυχητικό περιστατικό συνέβη στις 3 Ιανουαρίου, όταν οι γιατροί της οργάνωσης περιέθαλψαν μια ομάδα 14 κρατουμένων που επέστρεφαν από ανακριτικό κέντρο έξω από τα κέντρα κράτησης. Παρά το αίτημα που είχαν απευθύνει οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα νωρίτερα για άμεσο τερματισμό των βασανιστηρίων, εννέα από τους 14 κρατουμένους έφεραν πολλαπλά τραύματα και είχαν εμφανή σημάδια βασανισμού.
Η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ενημέρωσε την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας του Στρατού-του οργανισμού που είναι υπεύθυνος για τις ανακρίσεις-ότι κάποιοι ασθενείς έπρεπε να μεταφερθούν σε νοσοκομεία για να λάβουν επείγουσα και εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα. Κανείς από τους κρατούμενους –πλην ενός-  δεν έλαβε την απαραίτητη στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, υποβλήθηκαν μάλιστα σε νέα ανάκριση και βασανιστήρια έξω τα κέντρα κράτησης.
Μετά από συνάντηση με διάφορες αρχές, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έστειλαν στις 9 Ιανουαρίου επίσημη επιστολή στο Στρατιωτικό Συμβούλιο της Μισουράτα, στην Επιτροπή Ασφάλειας της πόλης, στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας του Στρατού και στο Τοπικό Πολιτικό Συμβούλιο της Μισουράτα, ζητώντας εκ νέου να σταματήσει άμεσα κάθε μορφή κακομεταχείρισης των κρατουμένων.
«Όμως, δεν έχει γίνει τίποτα»,δήλωσε ο Stokes. «Αντ’ αυτού, η ομάδα μας δέχτηκε τέσσερις νέους τραυματίες από βασανιστήρια. Καταλήξαμε, λοιπόν, στην απόφαση να αναστείλουμε τις ιατρικές μας δραστηριότητες στα κέντρα κράτησης».
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρίσκονται στην Μισουράτα από τον Απρίλιο του 2011, από το μέσο των συγκρούσεων στη Λιβύη. Από τον Αύγουστο του 2011, εργάζονται στα κέντρα κράτησης της πόλης περιθάλποντας τραυματίες πολέμου, κάνοντας χειρουργικές επεμβάσεις, και προσφέροντας ορθοπεδική παρακολούθηση και φροντίδα σε όσους είχαν υποστεί κατάγματα οστών. Οι ιατρικές ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εξέτασαν 2.600 άτομα, τα 311 εκ των οποίων έφεραν βαριά τραύματα.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα θα συνεχίσουν να παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε σχολεία και ιατρικές εγκαταστάσεις στη Μισουράτα, και να παρέχουν βοήθεια  στους 3.000 Αφρικανούς μετανάστες, πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένους που βρίσκονται μέσα και γύρω από την Τρίπολη.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι μια διεθνής ανθρωπιστική ιατρική οργάνωση που εργάζεται στη Λιβύη από τις 25 Φεβρουαρίου 2011. Για να διασφαλίσουν την ανεξαρτησία της ιατρικής δράσης τους στηρίζονται μόνο σε ιδιωτικούς οικονομικούς πόρους για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους στη Λιβύη και δε δέχονται χρηματοδότηση από κυβερνήσεις ή από συνδεόμενο με αυτές  οικονομικό φορέα, ή από άλλες ομάδες με στρατιωτικά ή πολιτικά συμφέροντα.