Οι γονείς του Σαχζάτ Λουκμάν στα Χανιά

Του Ειρηναίου Μαράκη *

Σούκραν Μπίμπι:

«Όπου και να πηγαίνω βλέπω μπροστά τον γιο μου, δεξιά-αριστερά, σε κάθε σημείο. Μπορεί να σκότωσαν τον γιο μου αλλά μαχαίρωσαν την καρδιά μου. Να μην συμβεί σε καμιά μητέρα αυτό. […] Στις αφίσες που βάζετε, βλέπω τον γιο μου. Αυτό για μένα σημαίνει πόνο».

Χαντίμ Χουσεΐν:

«Τον ίδιο πόνο που ένιωσα για τον γιο μου, τον ένιωσα και για τον Παύλο Φύσσα. Αισθάνθηκα ότι οι φασίστες δολοφόνησαν ακόμα ένα παιδί μου».

«Η δικαιοσύνη από δω και μπρος είναι να μην σκοτωθούν κι άλλοι εργάτες, είναι μια νίκη εάν σταματήσει αυτό εδώ τώρα».

Έντεκα χρόνια πέρασαν από τη δολοφονία του Πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν από μέλη της Χρυσής Αυγής τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013 στα Πετράλωνα, στην Αθήνα. Η δολοφονία πραγματοποιήθηκε στην οδό Τριών Ιεραρχών στα Πετράλωνα, με επτά μαχαιριές με στιλέτο πεταλούδα, από τους χρυσαυγίτες Λιακόπουλο και Στεργιόπουλο. Οι φασίστες τον πήραν με μηχανή στο κατόπι ενώ ξεκίνησε τα χαράματα από το Περιστέρι με ποδήλατο για να πάει να δουλέψει σε λαϊκή αγορά της περιοχής.

Το αντιφασιστικό κίνημα βγήκε αμέσως στους δρόμους στα Πετράλωνα και στην μεγάλη κινητοποίηση «19 Γενάρη-Αθήνα Πόλη αντιφασιστική», με πάνω από 15.000 διαδηλωτές να τιμούν το νεκρό Σαχζάτ Λουκμάν στην Πλατεία Κοτζιά και να βαδίζουν στο Σύνταγμα. Η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων είχε στρώσει το δρόμο για την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην Βουλή το 2012, με τις ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπα της ΕΛΑΣ, την συνεργασία της ΕΛΑΣ με τους φασίστες του Μιχαλολιάκου, του Λαγού και του Κασιδιάρη και την συγκάλυψη των επιθέσεων και των πογκρόμ των ταγμάτων εφόδου στις γειτονιές, ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας. Στη δίκη σε πρώτο βαθμό που ξεκίνησε στις 18 Δεκεμβρίου 2013 και έληξε στις 15 Απριλίου 2014 καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Αθηνών σε ισόβια χωρίς ελαφρυντικά για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, οπλοφορία, οπλοχρησία και οπλοκατοχή, χωρίς όμως στο κατηγορητήριο να συμπεριληφθούν τα ρατσιστικά κίνητρα. Οι ίδιοι ισχυρίστηκαν ότι του επιτέθηκαν «για ασήμαντη αφορμή» επειδή «τους έκοψε τον δρόμο με το ποδήλατο». Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος Τζαβέντ Ασλάμ δήλωσε πως η Χρυσή Αυγή ήταν υπεύθυνη για έξι ή εφτά δολοφονίες και δεκάδες επιθέσεις για τις οποίες δεν υπήρξε δίωξη.

Η δίκη σε δεύτερο βαθμό ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 2018 στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών. Στις 6 Μαΐου 2019 καταδικάστηκαν τελεσίδικα σε κάθειρξη 21 ετών και 5 μηνών έκαστος. Η έδρα απέρριψε το αίτημα της υπεράσπισης για μετατροπή της κατηγορίας της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε θανατηφόρα σωματική βλάβη ή σε επικίνδυνη σωματική βλάβη. Απορρίφθηκαν επίσης τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της ειλικρινούς μεταμέλειας, ενώ αντιθέτως αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την τέλεση της πράξης. Παράλληλα οι δύο άντρες κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Πρωτοβουλίες

Δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα χωρίς τις κατάλληλες πρωτοβουλίες που συσπείρωσαν το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, τους/τις εργαζόμενους/ες και τις κοινότητες των μεταναστών προς αγωνιστική κατεύθυνση. Ήταν εκείνη η περίοδος που οποιαδήποτε αναφορά για την ανάδειξη του ναζιστικού και εγκληματικού χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής αντιμετωπίζονταν με σκεπτικισμό από μέρος του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς καθώς και από διάφορους άλλους, με τη λογική ότι με αυτό τον τρόπο δίνουμε επιπλέον αξία στους ναζί και ότι τους διαφημίζουμε ενώ η Χρυσή Αυγή άνοιγε γραφεία-ορμητήρια θανάτου σε διάφορες πόλεις.

Στο πλαίσιο των σχετικών πρωτοβουλιών η ΚΕΕΡΦΑ διοργάνωσε το 2014 μια σειρά από εκδηλώσεις με τους γονείς του Λουκμάν,  Χαντίμ Χουσεΐν και  Σούκραν Μπίμπι που είχαν έρθει στην Ελλάδα από το Πακιστάν από τις αρχές του χρόνου για να παρακολουθήσουν και να καταθέσουν στη δίκη του αδικοχαμένου παιδιού τους. Στα Χανιά πραγματοποιήθηκαν δύο εκδηλώσεις, κατά τη γνώμη μου από τις πιο σημαντικές πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις στη σύγχρονη ιστορία της πόλης. Η πρώτη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης και η δεύτερη στο Εργατικό Κέντρο. Συμμετείχαν επίσης, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος με την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας. Μαζική ήταν η συμμετοχή μελών της πακιστανικής κοινότητας στα Χανιά.

Είχα την τύχη ως μέλος της ΚΕΕΡΦΑ να παρακολουθήσω και να καταγράψω τις δύο εκδηλώσεις σε κείμενο που δημοσιεύτηκε στον Αγώνα της Κρήτης. Ο Χαντίμ Χουσεΐν, πατέρας του Σαχζάτ Λουκμάν, σχετικά με την φασιστική δολοφονία του γιου του είχε δηλώσει ότι «Τον ίδιο πόνο που ένιωσα για τον γιο μου, τον ένιωσα και για τον Παύλο Φύσσα. Αισθάνθηκα ότι οι φασίστες δολοφόνησαν ακόμα ένα παιδί μου» και ότι «Η δικαιοσύνη από δω και μπρος είναι να μην σκοτωθούν κι άλλοι εργάτες. Είναι μια νίκη εάν σταματήσει αυτό εδώ τώρα». Ενώ σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή αποτελεί μία θλιβερή φασιστική μειοψηφία». Η μητέρα του δολοφονημένου μετανάστη ανάφερε μεταξύ άλλων ότι «όπου και να πηγαίνω βλέπω μπροστά τον γιο μου, δεξιά-αριστερά, σε κάθε σημείο. Μπορεί να σκότωσαν τον γιο μου αλλά μαχαίρωσαν την καρδιά μου. Να μην συμβεί σε καμιά μητέρα αυτό. […] Στις αφίσες που βάζετε, βλέπω τον γιο μου. Αυτό για μένα σημαίνει πόνο».

Δεν ξεχνάμε, η αντιφασιστική έκρηξη οργής ήταν αυτή που ανάγκασε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής και τους εισαγγελείς να μελετούν τους ξεχασμένους στα συρτάρια του Δένδια φακέλους με τα εγκλήματα των ναζί.
Η καταδίκη των δολοφόνων του Σαχζάτ Λουκμάν, με την αναγνώριση για πρώτη φορά του ρατσιστικού κινήτρου, ήρθε σαν αποτέλεσμα μιας καμπάνιας με τη συγκλονιστική παρουσία των γονέων του. Παράλληλα άνοιξε τον δρόμο για την καταδίκη των ναζιστών δολοφόνων ως εγκληματική οργάνωση το 2020. Έντεκα χρόνια μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ στρώνει ξανά τον δρόμο στους φασίστες. Στην Ευρώπη, συμμαχούν με την άκρα δεξιά κανονικοποιώντας τη φασίστρια Μελόνι (νοσταλγό και ιδεολογική απόγονο του Μουσολίνι). Άφησαν τον περασμένο Αύγουστο τα τάγματα εφόδου των Κροατών ναζί να διασχίσουν ανενόχλητα τη χώρα και να δολοφονήσουν στη Ν.Φιλαδέλφεια τον Μιχάλη Κατσουρή. Λίγες μέρες μετά, στη Ριζούπολη, ο Σιζάρ Σαφτάρ δολοφονήθηκε, όπως ο Σαχζάτ Λουκμάν, με μαχαιριά στην καρδιά. Τάγμα εφόδου των φασιστών εισέβαλε στο σταθμό στο Μοναστηράκι και χτύπησε αντιφασίστες, ενώ η ΕΛΑΣ απαγόρευε αποτυχημένα τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στο Ν. Ηράκλειο κατά της διεθνούς φασιστοσύναξης.

Νέοι αγώνες

Οι αγώνες δεν τελειώνουν εδώ. Όπως αναφέρει η ΚΕΕΡΦΑ σε ανακοίνωση της: «Η πρόσφατη ψευδεπίγραφη νομιμοποίηση μεταναστών για να εισαχθούν φτηνά εργατικά χέρια στις Μανωλάδες και στη βιομηχανία τουρισμού. Δε μπορεί να κρύψει τις ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπα που γέμισαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κόρινθο και την Αμυγδαλέζα με χιλιάδες εργάτες μετανάστες χωρίς χαρτιά που τους προορίζουν για απέλαση. Παράλληλα, έχουν πυκνώσει τα κρούσματα ρατσιστικής εργοδοτικής βίας, ιδιαίτερα σε βάρος διανομέων.

Είναι ώρα να συγκρουστούμε με τις ρατσιστικές πολιτικές των κλειστών συνόρων, της ισλαμοφοβίας, του εγκλεισμού προσφύγων και μεταναστών σε καμπ-φυλακές, απαιτώντας ανοιχτά σύνορα, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες και νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς αποκλεισμούς. Να απαιτήσουμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι του Λιμενικού για το ναυάγιο της Πύλου και να αθωωθούν οι 9 κρατούμενοι πρόσφυγες».

Από αυτή την άποψη, η ανάμνηση της επίσκεψης της Σούκραν Μπίμπι και του Χαντίμ Χουσεΐν στα Χανιά δεν αποτελεί μόνο ένα γεγονός της πρόσφατης ιστορίας της πόλης και της δράσης του αντιφασιστικού κινήματος αλλά μια υπενθύμιση ότι εδώ και τώρα, χρειάζεται να δυναμώσουμε την καμπάνια για την απομόνωση των ορφανών της Χρυσής Αυγής, των Κασιδιάρηδων, των Λαγών, των Μιχαλολιάκων και του φασιστικού μορφώματος των Σπαρτιατών, στηρίζοντας τη μάχη στο Εφετείο για πιο σκληρές ποινές στους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν. Η θέση των ναζί του Κασιδιάρη δεν είναι ούτε στη Βουλή, ούτε στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας αλλά βαθιά στη φυλακή.

Έχουμε ήδη δώσει τις πρώτες μάχες απέναντι στις φασιστικές προκλήσεις. Συγκεκριμένα, τον περασμένο Ιούλιο οι φασίστες προσπάθησαν να βγουν στους δρόμους σε αντιδιαδήλωση ενάντια στο πρώτο, αυτοοργανωμένο Pride στα Χανιά. Δεν τα κατάφεραν. Ως αποτέλεσμα, έχουμε την πρώτη αντιφασιστική κι αντισεξιστική αναμέτρηση με τους Σπαρτιάτες που ουσιαστικά κερδήθηκε πριν καν βγει στο δρόμο. Ο υποψήφιος βουλευτής των Σπαρτιατών στο Ρέθυμνο αναγκάστηκε να κατεβάσει την ανάρτησή του και να αποσύρει το κάλεσμα, ο υποψήφιός τους στα Χανιά δήλωσε ότι δεν έχουν καμία σχέση με αντιgay και αντιpride κινητοποιήσεις κλπ. Αυτή η άρον άρον υποχώρηση έγινε χάρη στη μαζική κινητοποίηση των σωματείων της πόλης, των φοιτητικών συλλόγων της Κρήτης, όλης την αριστεράς. Δίνεται ένα παράδειγμα πως μπορούμε να τσακίσουμε τους επίδοξους συνεχιστές του Χίτλερ και του Μιχαλολιάκου.

Από ‘δω και μπρος έχουμε να οργανώσουμε ακόμα περισσότερο το αντιρατσιστικό κίνημα και συνολικά το εργατικό κίνημα, γειτονιά τη γειτονιά, χώρο το χώρο, ώστε να τραβήξουμε ακόμα περισσότερο κόσμο στη δράση. Είναι μια απόδειξη ότι το εργατικό κίνημα και οι αντιφασίστες/ριες δεν τρομοκρατούνται, δεν τους βάζει κάτω η κάλπικη νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Οι μαζικές αντιπολεμικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και κατά της δολοφονικής δράσης του κράτους-απαρτχάιντ του Ισραήλ είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτούς τους αγώνες. Οι συσχετισμοί ορίζονται στο δρόμο κι όχι στο κοινοβούλιο. Κι έτσι οφείλουμε να συνεχίσουμε.

 

* μέλος ΚΕΕΡΦΑ, πρώην δημοτικός σύμβουλος «Ανταρσία στα Χανιά – Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση για την Ανατροπή»

 

Σημείωση:

1. Οι γονείς του Σαχζάτ Λουκμάν στα Χανιά – βαδίζοντας προς τις 22 Μάρτη (Αγώνας της Κρήτης, 2/03/2014)

 

Φωτογραφία κειμένου: Ειρηναίος Μαράκης

"google ad"