Οι γυναίκες του Αφγανιστάν απέναντι στη φρίκη – Επανέρχεται η σεξουαλική σκλαβιά

Μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, οι Ταλιμπάν προέλασαν στο Αφγανιστάν κατακτώντας τα περισσότερα τμήματα της χώρας.

Παίρνοντας δύναμη από την επιτυχία τους, την έλλειψη αντίστασης από τις αφγανικές δυνάμεις και με ελάχιστη διεθνή πίεση, η επόμενη μέρα της χώρας εναπόκειται στα χέρια των Ταλιμπάν. Την ίδια ώρα, τα δικαιώματα των γυναικών απειλούνται για ακόμη μια φορά.

Στις αρχές Ιουλίου, αφού ανέλαβαν τον έλεγχο των επαρχιών Μπανταχσάν και Ταχάρ, ηγέτες των Ταλιμπάν έδωσαν εντολή στους τοπικούς θρησκευτικούς ηγέτες να τους παράσχουν μια λίστα με κορίτσια άνω των 15 ετών και χήρες κάτω των 45 ετών για “γάμο” με τους Ταλιμπάν μαχητές. Στην περιοχή του Faryab, οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν την πώληση προϊόντων σε ασυνόδευτες γυναίκες. Οι νέοι τοπικοί ηγέτες αναρτούν αφίσες στις πόλεις που καταλαμβάνουν που καταγράφουν τους κανόνες ένδυσης για τις γυναίκες, και τους κανόνες “ορθής” συμπεριφοράς. Παράλληλα καλύπτονται τα “δυτικού τύπου” μπάνερ.

Όπως αναφέρει το conversation, οι γυναίκες αυτές εξαναγκάζονται παρά τη θέλησή τους σε γάμο, και μεταφέρονται στο Πακιστάν, στην περιοχή του Waziristan για να ασπαστούν το “αυθεντικό Ισλάμ”, έτσι όπως το ερμηνεύουν δηλαδή οι φονταμενταλιστές τζιχαντιστές.

Η εξέλιξη αυτή έχει κάνει ήδη χιλιάδες γυναίκες να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ήδη οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για σύνολο εκτοπισμένων που θα υπολογίζεται σε 900.000 ανθρώπους μέσα στο επόμενο διάστημα.

Οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τη χώρα ή ανησυχούν ευλόγως για τα δικαιώματά τους, έχουν στις μνήμες τους τη βάναυση περίοδο του 1996-2001, όταν οι Ταλιμπάν ήταν και πάλι στην εξουσία. Την περίοδο εκείνη, οι γυναίκες αποκλείονταν από την εκπαίδευση, ενώ απαγορευόταν να βγουν από το σπίτι τους χωρίς συνοδό, μια συνθήκη που μας φέρνει στο μυαλό εικόνες από το τζιχαντιστικό “κράτος” του ISIS.

Επισήμως, οι Ταλιμπάν δηλώνουν πως έχουν αλλάξει στάση απέναντι στις γυναίκες, όμως όπως περιγράψαμε παραπάνω, ήδη οι πρώτες τους κινήσεις δείχνουν το αντίθετο.

Επιπρόσθετα, οι Ταλιμπάν διατύπωσαν τη θέση πως οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά μόνο μέχρι την ηλικία των 12 ετών, ενώ σχεδιάζουν να επαναφέρουν το μέτρο κυκλοφορίας τους με “συνοδό”.

Είναι σαφές πως τα δικαιώματα που είχαν κερδίσει οι Αφγανές γυναίκες με πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, τη συμμετοχή τους στη πολιτική ζωή του τόπου και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι , αποτελούν παρελθόν. Από την άλλη, η επαναφορά της μπούργκας που έγινε σύμβολο της καταπίεσης από τους Ταλιμπάν, έρχεται να συμβολίσει και πάλι ένα “νέο” τζιχαντιστικό καθεστώς σκοταδιστικής επιβολής, στα ερείπια που αφήνει η Δύση.

Η προσφορά “συζύγων” είναι μια στρατηγική που αποσκοπεί στο να ενταχθούν περισσότεροι άνδρες στα στρατεύματα των Ταλιμπάν, ενισχύοντας περαιτέρω τις δυνάμεις τους. Προφανώς, πρόκειται για σεξουαλική υποδούλωση, σεξουαλική σκλαβιά υπό το πρόσχημα του γάμου, και έγκλημα πολέμου βάσει της Σύμβασης της Γενεύης (άρθρο 27), η οποία προβλέπει πως:

“Οι γυναίκες πρέπει να προστατεύονται από κάθε επίθεση ενάντια στη τιμή τους, ιδίως από βιασμό, εξαναγκασμένη πορνεία ή οποιαδήποτε άλλη μορφή απρεπούς επίθεσης”.

Το 2008, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε άλλωστε το “ψήφισμα 1820” που δηλώνει ότι “ο βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας συνιστούν εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας”. Αναγνωρίζει τη σεξουαλική βία ως τακτική πολέμου με σκοπό την ταπείνωση, κυριαρχία και ενστάλαξη φόβου στα άμαχα μέλη της κοινότητας.

Είναι πλέον σαφές πως η επόμενη μέρα στην περιοχή θα είναι ιδιαιτέρως δύσκολη για τις γυναίκες, με την παγκόσμια κοινότητα και τα Ηνωμένα Έθνη να καλούνται να δώσουν σαφείς απαντήσεις πέραν των τυπικών διατυπώσεων που αναμένουμε στο εγγύς μέλλον.

Σχετικά άλλωστε με το καθεστώς που θα επικρατήσει στη χώρα και τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στη διαβίωση των γυναικών, ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Shail Shaheen, απάντησε κατά την παρέμβασή του στο BBC, δίνοντας στο στίγμα: “Δεν μπορώ να πω αυτή τη στιγμή, αυτό εξαρτάται από τους δικαστές στα δικαστήρια και τους νόμους. Οι δικαστές θα διοριστούν σύμφωνα με το νόμο της μελλοντικής κυβέρνησης”. Κοινώς, ο Ισλαμικός Νόμος, η αυστηρή εφαρμογή της Σαρίας, είναι προ των πυλών, με ο,τι αυτό συνεπάγεται (λιθοβολισμοί κυρίως γυναικών για μοιχεία).

Από τη δική της μεριά, η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Zarmina Kakar, περιέγραψε την όλη κατάσταση με τον πλέον γλαφυρό τρόπο. “Αισθάνομαι σαν ένα πουλί που καταστρέφεται η φωλιά του και δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να βλέπει την καταστροφή και να κλαίει. Πούλησαν τη χώρα μας. Και στέλνουν τις Αφγανές γυναίκες πίσω στο σκοτάδι και το αβέβαιο μέλλον”.

"google ad"