Οι διαδικασίες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η σύνδεση τους με αντίστοιχες στο παρελθόν

Του Χαράλαμπου Μπατάκη

Ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες εκλογής προέδρου στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τα γνωστά αποτελέσματα. Μία διαδικασία που στην ουσία περιοριστικέ στο περιορισμένο κομματικό χώρο χωρίς ουσιαστικά να αγγίζει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας .Το μόνο εντυπωσιακό ήταν η επίδειξη της μεγάλης δύναμης  των μηχανισμών επικοινωνίας  και η ολοκληρωτική απουσία αντιπαράθεσης προβληματισμών και ιδεών .Η διαπίστωση της παραπάνω πραγματικότητας  ίσως αποτελεί την πραγματικότητα που θα ζούμε από εδώ και πέρα.

Θα παραθέσω,ιστορικά, το κλήμα μιας αντίστοιχης διαδικασίας ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ  από το μακρινό 1996 που γινότανε οι διαδικασίες για εκλογή προέδρου και πρωθυπουργού.

Οι διαδικασίες τότε  απασχολούσανε όλη την κοινωνία η οποία συμμετείχε και έκφραζε τις θέσεις της με τον δικό της τρόπο.

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ  1996

Ολοκληρώνονται το Σάββατο  15 Ιουνίου οι προσυνεδριακές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ στο νομό Χανίων , με την ψηφοφορία για . την εκλογή των συνέδρων, στο επικείμενο συνέδριο του Κινήματος, το οπαίο ως γνωστόν θα πραγματοποιηθεί από 27 έως 30 ιουνίου 1996

Την προηγούμενη ημέρα, Παρασκευή 14 Ιουνίου στις Β.μμ, θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Χανιών, συνέλευση  του Νομαρχιακού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, στην διάρκεια οποίου του οποίου θα γίνει ο απολογισμός της απερχόμενης Νομαρχιακής Επιτροπής,

στο μεταξύ, με επιστολή την οποία υπογράφουν 37 Χανιώτες επιστήμονες   γιατροί, γεωπόνοι κ.α, εκφράζουν “την συμπαράσταση και / στήριξή τους στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού Κωστα Σημίτη, Τονίζοντας χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων και τα εξής: το πολιτικό αδιέξοδο που ζήσαμε όλοι τους τελευταίους μήνες του 96 με την αντικειμενική αδυναμία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ασκεί τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα, δημιούργησε εύλογο σκεπτικισμό και ανησυχία στούς πολίτες για την λειτουργία των θεσμών και το μέλλον του τόπου. Το αδιέξοδο αυτό ήταν όμως η κορύφωση μίας κρίσης και έθετε επιτακτικά το κρίσιμο ερώτημα για το ρόλο της πολίτικης και των πολιτικών, για την ικανότητα του ίδιου του ΠΑΣΟΚ να δώσει λύσεις και να εγγυηθεί αδιεξόδους. Ο μεταπολιτευτικός κύκλος που άρχισε να κλείνει φανέρωσε πιο έντονα ορισμένες από τις πιο αρνητικές όψεις μίας περιόδου που πέρα από τα αναμφισβήτητα θετικά της επιτεύγματα, άφησε ανεκπλήρωτες πολλές από τις αρχικές προσδοκίες.

Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είτε μέσα από τη δημαγωγία στο δημόσιο βίο, είτε μέσα από την εμπορευματοποίηση της ενημέρωσης από την ασκούμενη πολίτικη εντυπωσιασμού ορισμένων ΜΜΕ αποπροσανατόλισε από τα πραγματικά προβλήματα.

Σε πείσμα των καιρών, στις αρχές του χρόνου μέσα από πρωτόγνωρες δημοκρατικές διαδικασίες και χωρίς κλυδωνισμούς, αναδείχθηκε το νέο πρόσωπο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη  . Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών με ανακούφιση υποδέχθηκε την ομαλή αυτή διαδοχή που εγκαινιάζει μία νέα εποχή στα πολιτικά πράγματα. Καταδείχθηκε έτσι  η ωριμότητα του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και . η χειραφέτησή του από το αρχηγικό  παρελθόν , που του επιτρέπει πλέον με μοχλό τις συλλογικές διαδικασίες, την πολυφωνία και τη συναίνεση, να προβάλει και να επιβάλλει τις εφεδρείες του.

Ο προοδευτικός εκσυγχρονισμός είναι  μία μεταρρυθμιστική   διαδικασία βαθύτατα πολιτική και σε τελευταία ανάλυση επαναστατική αλλά με ειρηνικά μέσα. Γιατί μέσα από την αλλαγή των θεσμών και παραδοσιακών νοοτροπιών, μέσα από  την κριτική και τον έλεγχο, ανατρέπονται  όλα τα παγιωμένα σχήματα που συντηρούν και αναπαράγουν την συντήρηση, το λαϊκισμό και την αλαζονεία, τις ομάδες συμφέροτων, Η κοινωνία  έχει ανάγκη περισσότερο σήμερα, το ανανεωμένο πρόσωπο του δημοκρατικού σοσιαλισμού που θα συσπειρώνει  τον  ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά και τους πολίτες  που  απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα στην  διαχείριση της εξουσίας.

Η προσωπικότητα του πρωθυπουργού, η σοβαρότητα, η μεθοδικότητα και το κύρος του στην Ευρώπη, η πίστη στον διάλογο και την πειθώ, η πολιτική της μετριοπάθειας των χαμηλών τόνων, η επιβολή αυξημένων ρυθμών στην

άσκηση του κυβερνητικού έργου, η σχεδόν καθημερινή σύγκληση κυβερνητικών οργάνων και η αναβάθμιση του υπουργικού συμβουλίου και της  Κ.Ο αποτελούν εγγυήσεις και επιτρέπουν αισιοδοξία. …. Εμείς όλοι, παλαιά  και νέα μέλη του ΠΑΣΟΚ ενεργά και μή, οπαδοί και φίλοι του, μαζί μας και κομματικά ανέντακτοι προοδευτικοί πολίτες…. σεβόμενοι την ιστορική προσφορά του ιδρυτή και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, επιθυμούμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την εμπιστοσύνη μας και την ενεργό στήριξη στον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, καλώντας ταυτόχρονα όλους τους πολίτες να συμπαρασταθούν σε αυτή μας την πρωτοβουλία

Παραθέτω και σχόλιο από τον γνωστό σχολιαστή  γιατρό ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟ.

Τι στ’ αλήθεια περιείχε το κείμενο των 37 που ασχολήθηκε μαζί του όλος ο τοπικός Τύπος και οι τηλεοπτικοί σταθμοί;

Τί προκάλεσε τόσες αλυσιδωτές αντιδράσεις, θερμών εκδηλώσεων υποστήριξής, αλλά και έντονων διαμαρτυριών;

Γιατί απασχόλησε όλους τους πολιτικούς χώρους σαν γεγονός;

Κατ’ αρχάς η κίνηση των 37 δεν είναι μία κίνηση που υπαγορεύεται από λογικές κομματικών χαρακωμάτων, και αντιλήψεις διαμόρφωσης εσωκομματικών συσχετισμών.

Δεν διακατέχεται από λογικές ομάδων και ομαδαρχών.

Δεν θέλει να πριμοδοτήσει λογικές μηχανισμών. Δεν έχει σχέση με εσωκομματικές ίντριγκες, συντροφικά μαχαιρώματα, μικροκομματικούς υπολογισμούς.

Δεν πιστεύει ότι τα σημερινά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, περιστρέφονται γύρω από την εσωκομματική κάλπη του ΠΑΣΟΚ.

Η κίνηση των 37 δεν πολιτογραφείται και δεν θέλει να εγγράφει οτο πολιτικό γίγνεσθαι ως κίνηση στελεχών, μελών ή οπαδών του ΠΑΣΟΚ. . _

Αλλά ασφαλώς σήμερα όχι μόνον νομιμοποιείται, αλλά επιβάλλεται κάθε ενεργός πολίτης να δείξει ότι απαιτεί να ανυψωθεί η πολιτική απ’ το επίπεδο της παραπολιτικής ή της μικροπολιτικής ή ό,τι απαιτεί απ’ την πολιπκή να μην μας παγιδεύει και να μην μας ξεγελάει.

Όσοι πιστεύουν ότι η ρήση του ΣοιντΖυστ: “Όλες οι τέχνες παρήγαγαν θαύματα, μόνο η τέχνη του να κυβερνάς δεν παρήγαγε παρά μόνο τέρατα”, ισχύει σήμερα περισσότερο από ποτέ, άλλοτε συνυπογράφουν αυτό το κείμενο.

Όσοι σήμερα πιστεύουν στον επαναορισμό της πολιτικής συμφωνούν με τις διαπιστώσεις του κειμένου.

Όσοι σήμερα πιστεύουν ότι η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, δεν ασκείται από φιλοδοξίες και από δίψα για εξουσία, αλλά από αγάπη για την πόλη, τον άνθρωπο, και τη θέληση για μια κοινωνία πιο δίκαιη, ελεύθερη και δημοκρατική, συντάσσονται με τις  διαπιστώσεις του κειμένου.

Σήμερα που οι εσχατολογικές ιδέες, οι υποσχέσεις του Σωτήρα, και οι πολιτικοί μύθοι έχουν μετατραπεί σε αυταπάτες, σήμερα που το ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΩΡΑ . έχει μετατραπεί ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ και με ποιους, είναι ανάγκη να ξαναμιλήσουμε πολιτικά.

η “ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ”. •

carlossuares

Βρισκόμαστε μπροστά στην εποχή που τα συνθήματα του μπαλκονιού πρέπει να αντικατασταθούν απ’ τα επιχειρήματα, ο λαϊκισμός απ’ την ρεαλιστική πολιτική, η κομματική κερδοσκοπία και ο ιδεολογικός φανατισμός απ’ την αντιπαράθεση ιδεών και απόψεων, η ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας, της ευκολίας και της αρπαχτης, σε όλα τα επίπεδα (παιδείας, οικονομίας, εξωτ. πολιτικής κ.λπ.) από μια πολιτική με σχέδιο και προοπτική, οι στείρες αντιπαραθέσεις από διακομματικές συνθέσεις.

Η κολακεία του λαού πρέπει να αντικατασταθεί από την πληροφόρηση, τα αλλάλαζοντα πλήθη των προεκλογικών συγκεντρώσεων πρέπει να δώσουν την θέση στους υπεύθυνους πολίτες. Αλλά γιατί στ’ αλήθεια ο “Κήρυκας” είδε το κείμενο των 37 (που ούτε καν το δημοσίευσε) σαν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό κατά Τσοχατζόπουλου, και η κομματική νομενκλατσύρα του ΠΑΣΟΚ σαν κίνηση που στερείται σοβαρότητσς;

Η πολιτική σημειολογική ερμηνεία αυτών των αντιδράσεων, ευρίσκονται στις ατελέσφορες λογικές υπεράσπισης της “ιδεολογίας μας”.

Ο φόβος της διάβρωσης κινητοποιεί αντισώματα έναντι των εχθρικών ιών. Εκλογικευτικοί μηχανισμοί όπως “τίποτα δεν είναι τυχαίο”, “το Σάββατο έρχεται ο πρωθυπουργός”, προσπαθούν να α κυρώσουν τις νέες ιδέες χωρίς καν να τις αντιμετωπίζουν, βρίσκοντας αιτιοκρατικές σχέσεις σε άσχετα γεγονότα. Οτιδήποτε έρχεται απ’ έξω δεν αξίζει να εξετασθεί είναι ύποπτο στην πρόθεσή του, δεν μας ενδιαφέρει επομένως η ουσία του.

Οι νέες ιδέες σύμφωνα με τους ιεροφάντες του κόμματος αντιμετωπίζονται καλύτερα όταν μεταφέρονται στο επίπεδο της κομματικής “ηθικής”, “Δεν δικαιούσαι διά να ομιλείς”: και νάτος μπροστά μας ο σταλινικός Παγετώνας. Το διακύβευμα σήμερα στο ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι η αρχηγία και η καθοδήγηση του κόμματος, αλλά μεταφρασμένο σε πολιτικούς όρους είναι η φυσιογνωμία, το μέλλον και η προαππκή, όχι μόνον του ΠΑΣΟΚ αλλά και της αριστερός.

Η κεντροαριστερά είναι ένας όρος προς διαύγαση.

Μόνον ένα ΠΑΣΟΚ, δημοκρατικό με συλλογικές λειτουργίες, ανοιχτό, χωρίς έπαρση και αλαζονεία λόγω του εκλογικού του όγκου, μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο και φερέγγυο συνομιλητή

"google ad"