Οι εισαγγελείς της Χώρας θα πρέπει να σώσουν τους δανειολήπτες – Δόλο είχαν και έχουν οι δανειστές, όχι οι οφειλέτες

Γράφει η Ιωάννα Μελάκη

Τελευταία, οι δανειολήπτες οι ενταγμένοι στο ν.3869/2010, δέχονται ένα πόλεμο από  τα Ειρηνοδικεία της Χώρας, με τις  απορριπτικές αποφάσεις  (1 στις δύο αιτήσεις )για υπαγωγή στον Νόμο Κατσέλη,  να απορρίπτονται πλέον λόγω «δόλου» άλλως λόγω «δόλιας περιέλευσης σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής».δηλ. απορρίπτουν αιτήσεις των φτωχοποιημένων Ελλήνων πολιτών και δίνουν “συχωροχάρτι” στις τράπεζες.Γιαυτό  ανεξάρτητα από την ερμηνεία που δόθηκε από το Ανώτατο δικαστήριο της Χώρας , εμείς ως κοινωνία λέμε, ότι μπορεί να δημιουργήθηκε “στρατιά” δανειοληπτών, αλλά δεν  φταίνε μόνο εκείνοι, τα τραπεζικά ιδρύματα ,θα έπρεπε να έχουν τα εργαλεία εκείνα που θα απέτρεπαν την χορήγηση των δανείων σε ανθρώπους που δεν είχαν , ή δεν προβλεπόταν η εξυπηρέτησή τους..

Πριν την κρίση οι οφειλέτες δανείων, εξυπηρετούσαν ,τα δάνεια τους .Η κρίση άλλαξε  την δυνατότητα αυτή ,να μην μπορούν οι οφειλέτες να ανταποκριθούν , πράγμα που  τους οδήγησε στην ένταξη στο ν.3869/2010 , για την ρύθμιση των χρεών τους, καθώς έχασαν την χθεσινή δυνατότητα εξυπηρέτησης τους, δεν μπορούμε να τους προσδώσουμε “δόλο” μονομερώς, διότι δεν διέθεταν ούτε την ανάλογη πιστοληπτική παιδεία, ούτε το Κράτος δεν τους παρείχε την ανάλογη καθοδήγηση.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

Οι δανειολήπτες , που ένιωσαν την οικονομική πίεση λόγω της κρίσης(περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, απώλεια εργασίας κ.α)είδαν ως  “σωσίβιο” τον ν.Κατσέλη, με τις ευεργετικές του διατάξεις και με τις προϋποθέσεις που όριζε και ουσίας ‘οριζε ο οφειλέτης να είναι φυσικό πρόσωπο και να έχει περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεών του.που είχε αναλάβει έναντι των τραπεζών.

Σύμφωνα με τις ερμηνευτικές εγκυκλίους του ν. Κατσέλη,στις αρχές εφαρμογής του, οι δικαστές των ειρηνοδικείων, απέρριπταν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους την σχετική ένσταση της τραπεζας, “περί δόλιας περιέλευσης σε αδυναμία πληρωμής”, θεωρώντας ότι η προϋπόθεση του δόλου αφορούσε μόνο το μετά την ανάληψη του χρέους χρόνο (πχ ότι δεν πήγε κάποιος να πάρει δάνεια ενώ ήξερε ότι μετά θα προσφύγει στο νόμο και θα ζητήσει κούρεμα της οφειλής του) ενώ επίσης τα δικαστήρια, δεχόταν ότι δεν νοείται δόλια περιέλευση σε αδυναμία πληρωμής με μόνη την ανάληψη υποχρέωσης ακόμη και αν κατά το χρόνο ανάληψης της .ήταν ήδη επισφαλής η εξυπηρέτησή της, διότι οι τράπεζες είχαν και τον χρόνο αλλά και τα μέσα να ελέγξουν την πιστοληπτική ικανότητα αυτών που δανειοδοτούσαν.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τούτο:

Γιατί οι δικαστές σήμερα δεν στέκονται στις επιπτώσεις της κρίσης, παρά εξετάζουν την δανειοληπτική ικανότητα του οφειλέτη πριν δανειστή; Μήπως τον δόλο  πρέπει να τον αναζητήσουν στα τραπεζικά καταστήματα; Που καλούσαν τον κάθε πολίτη, να τον φορτώσουν με δάνεια; (διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, χρηματηστηρίου, κ.α);

Η υπ’ αριθ. 153/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία κρίνοντας σχετική ένσταση δόλιας περιέλευσης της τράπεζας η οποία ωστόσο είχε απορριφθεί  τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, δέχθηκε ότι υφίσταται δόλια περιέλευση και όταν ο δανειολήπτης δεν έχει ικανά εισοδήματα κατά τον χρόνο ανάληψης των δανείων, στο ίδιο δε συμπέρασμα καταλήγει και για τις αναδανειοδοτήσεις άλλως την ανακυκλούμενη πίστωση. Με το σκεπτικό αυτό, το ανώτατο δικαστήριο, έκρινε ότι ο «δόλος» που αναφέρει ο νόμος 3869/2010, αφορά και τον χρόνο δανεισμού, συνεπώς όλοι οι δανειολήπτες που έλαβαν δάνειο χωρίς να έχουν ικανά εισοδήματα, ή έλαβαν δάνειο ή χρήματα από πιστωτικές για να πληρώσουν άλλες οφειλές τους «γνώριζαν» ή έστω θεωρούσαν πιθανό ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις που ελάμβαναν, δεν δικαιούνται να υπαχθούν στο νόμο Κατσέλη και να ρυθμίσουν ή ακόμα και διαγράψουν τις οφειλές τους.

Δεν θα αναφερθώ στην απόφαση του Αρείου Πάγου, θα αναφερθώ  στα δικά μας δικαιώματα και στην νομοθεσία που μας προστατεύει. ως οφειλέτες.

Συμπερασματικά:Ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Καταναλωτών και αγοράς, αλλά και ως Πρόεδρος της ΄Ενωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, συνιστώ σε όλους τους δανειολήπτες που η απόφαση τους είναι αρνητική, που έχει απορριφτεί από το Ειρηνοδικείο

“Δεν θα πρέπει οι δανειολήπτες να παραδίδουν τα όπλα και πρέπει να γνωρίζουν ότι έχασαν τη μάχη και όχι τον πόλεμο, αφού μπορούν πάντα να προσφύγουν σε ανώτερο δικαστήριο και γιατί όχι να φθάσουν και στον Άρειο Πάγο και να ανατρέψουν την δυσμενή νομολογία.

Συνεπώς, θα πρέπει να προσέξουν να προσβάλλουν την απόφαση, ερχόμενοι σε επαφή άμεσα με την ΄Ενωση Καταναλωτών ή δικηγόρο,μέσα σε 30 ημέρες από τότε που κάποια τράπεζα θα τους την επιδώσει, άλλως εντός δύο ετών από την δημοσίευσή της.