Οι ιατρικές ανακαλύψεις που έγιναν με πειράματα σε ανθρώπους – Πως η ιατρική χρησιμοποιεί ευρήματα των Ναζί που σώζουν ζωές

Με αφορμή της επέτειο των 50 ετών από την πρώτη φορά που άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, πολλά δίκτυα έκανα αφιερώματα στον άνθρωπο που συνέβαλε αποφασιστικά σε αυτή την αποστολή. Ο Βέρνερ φον Μπράουν ήταν Γερμανός φυσικός και μηχανικός με σημαντική συμβολή στη δημιουργία βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων που μετέφεραν τους αστροναύτες στη Σελήνη. Θεωρήθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες ειδικούς σε προβλήματα σχετικά με τα διαστημικά ταξίδια.

Αυτό που παρέβλεψαν να αναφέρουν κάποια μέσα στα αφιερώματά τους, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων, ήταν ότι ο Βέρνερ φον Μπράουν ήταν Ναζί. Ο επιστήμονας που δημιούργησε τους πυραύλους V2 για τους Ναζί ήταν ένας από τους περίπου 1.600 Γερμανούς επιστήμονες που μετά το τέλος του  πολέμου το 1945, μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ από τις αμερικανικές δυνάμεις σαν μέρος της επιχείρησης Paperclip (Operation Paperclip).

Οι σύμμαχοι χρησιμοποίησαν πολλές ακόμη ναζιστικές καινοτομίες. Νέα εντομοκτόνα, όπλα μαζικής καταστροφής, η μεθαδόνη, οι μεθαμφεταμίνες, καθώς και η ιατρική έρευνα για την υποθερμία, την αφυδάτωση και πολλά άλλα, αναπτύχθηκαν στις πλάτες των ανθρώπων που χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.   Οι μοριοσανίδες, το συνθετικό καουτσούκ και το αναψυκτικό Fanta επίσης αναπτύχθηκαν από τους Ναζί.

Και βέβαια δεν ήταν μόνο  οι Ναζί που ακολούθησαν εγκληματικά μονοπάτια στο όνομα της έρευνας. Για 40 χρόνια, ξεκινώντας από το 1932, ερευνητές στο πανεπιστήμιο Tuskegee της Αλαμπάμα, μελετούσαν την πορεία της σύφιλης σε εκατοντάδες φτωχούς μαύρους άντρες. Σε κανέναν δεν χορηγήθηκε πενικιλίνη, που ήταν γνωστό τότε ότι θεράπευε τη σύφιλη.

Σε μια σχετική έρευνα, Αμερικανοί γιατροί τη δεκαετία του ’40 μόλυναν σκόπιμα ανυποψίαστους ανθρώπους με σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, για να μελετήσουν την εξέλιξή τους. Γνωρίζοντας ότι θα δεχόντουσαν την κατακραυγή της  κοινής γνώμης εάν γινόταν γνωστό, τα πειράματα έγιναν στην Γουατεμάλα.

Σίγουρα αυτά τα πειράματα δεν έπρεπε να συμβούν. Τώρα όμως που έγιναν, τι πρέπει να κάνουμε με τα ευρήματά τους;

«Η βασική αίσθηση είναι ότι εάν αυτή η πληροφορία είναι προϊόν ανήθικης πράξης, αλλά την χρησιμοποιούμε, τότε γινόμαστε συνεργάτες με το παρελθόν», λέει ο Ντομ Γουίλκινσον, ειδικός στην ηθική της ιατρικής, στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Και αυτή είναι μια κοινή άποψη, ακόμη και μεταξύ εκείνων που κάνουν τη χρήση τέτοιων ευρημάτων.

Ο Τζον Χάγουαρντ, ερευνητής για την υποθερμία που είχε χρησιμοποιήσει ευρήματα των ναζί, είχε δηλώσει τότε που έκανε στην έρευνα: «Δεν μου αρέσει που πρέπει να χρησιμοποιήσω αυτά τα δεδομένα, αλλά δεν υπάρχουν άλλα τέτοια δεδομένα και δεν θα υπάρξουν άλλα σε έναν ηθικό κόσμο».

Ο Γουίλκινσον διαφωνεί. «Είναι σημαντικό να πούμε ότι αυτά τα ευρήματα, σπανίως παρέχουν μεμονωμένες βασικές σημαντικές πληροφορίες. Ως επί το πλείστον, οι επιστημονικές πληροφορίες είναι σαν ένα κομμάτι σε ένα παζλ: ταιριάζει σε ένα συνολικό παζλ».