Οι Ιρανές πετούν τις μαντίλες τους και δεν φοβούνται | Φωτός

Στο σύγχρονου Ιράν, η μαντίλα επιβάλλεται δια νόμου. Οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να φορούν το συγκεκριμένο ρούχο για να μην επέμβει η αστυνομία Ηθικής και τις συλλάβει.

Η τιμωρία τους είναι χρηματικό πρόστιμο, φυλάκιση ή μαστίγωμα, ανάλογα με το τι αποφανθεί το δικαστήριο το οποίο πολλές φορές εξαντλεί την αυστηρότητα του.

Το θεοκρατικό αυταρχικό καθεστώς εγκαθιδρύθηκε στο Ιράν μετά την ανατροπή του Σάχη από τον αγιατολάχ Χομεϊνί το 1979. Από τότε επιβλήθηκε ο θρησκευτικός νόμος, η μαντίλα για τις γυναίκες και πολλές άλλες απαγορεύσεις, κόντρα στα όσα ίσχυαν στο κράτος τη δεκαετία του ’70.

Πέρασαν 36 χρόνια από το 1979 και σήμερα, μια νεαρή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια που δεν φοβάται να δείξει το πρόσωπο της στις κάμερες, “τρέχει” μια καμπάνια ελπίδας για τις συμπατριώτισσες της. Η Masih Alinejad είναι υπεύθυνη για τη δράση My Stealthy Freedom που έχει συγκεντρώσει πάνω από 800.000 followers στο Facebook.

Η δημοσιογράφος:

Σε αυτή τη σελίδα, Ιρανές δημοσιεύουν φωτογραφίες τους, στις οποίες δεν φορούν τη μαντίλα σε δημόσιους  χώρους, καταβάλλοντας έτσι μια γενναία προσπάθεια για την κατάργηση των Ιρανικών νόμων οι οποίοι ποινικοποιούν την γυναικεία εμφάνιση και περιορίζουν την ελευθερία ένδυσης, επιβάλλοντας στις γυναίκες να φορούν Hijab.Όπως αναφέρει η Alinejad στο Vox, μόνο το περσινό έτος η αστυνομία, συνέλαβε, προειδοποίησε και επέβαλλε πρόστιμα σε 3.600.000 γυναίκες με την κατηγορία της ακατάλληλης ένδυσης.

“Υπάρχουν πολλές οικογένειες που αντιτίθενται στην υποχρεωτική Hijab. Δεν μπορείς απλά να κρύψεις ένα μέρος  και να πεις αυτό είναι το Ιράν… Το Ιράν πρέπει να είναι για όλους τους Ιρανούς… Η μητέρα μου θέλει να φορά μαντίλα, εγώ δεν θέλω να φοράω μαντίλα, τον Ιράν θα έπρεπε να είναι και για τις δυο μας”, λέει χαρακτηριστικά η νεαρή ακτιβίστρια που πλέον έχει αφήσει τη χώρα της και ζει στο Λονδίνο.

Στην Ευρώπη, το θέαμα μιας μουσουλμάνας με μαντήλα είναι οικείο. Η κάθε γυναίκα που ζει σε μια χώρα της δυτικής Ευρώπης μπορεί να φοράει την μαντίλα εφόσον το επιθυμεί. Πρόκειται με άλλα λόγια για μια ενδυματολογική επιλογή που επιδέχεται διάφορων συμβολισμών όπως αυτός της πατριαρχικής κουλτούρας ή του συμβόλου της πίστεως αλλά και της γυναικείας ευπρέπειας. Η μουσουλμάνα στην Ευρώπη επιλέγει αν θέλει να φοράει τη μαντίλα για να τιμήσει τη θρησκεία της, έχει κοινώς το δικαίωμα και της άρνησης, κάτι που δεν ισχύει για το Ιράν και για άλλα κράτη του μουσουλμανικού κόσμου. Το δικαίωμα στην επιλογή είναι και το κεντρικό μήνυμα της καμπάνιας της Alinejad.

Πριν από έναν χρόνο, στην Τεχεράνη σημειώθηκαν επιθέσεις με οξύ από ισλαμιστές φανατικούς εναντίον γυναικών που δεν φορούσαν τη Hijab.

Η εκστρατεία εκνεύρισε όπως ήταν αναμενόμενο, τις Αρχές του Ιράν. Εναντίον της Alinejad ξεκίνησε δυσφημιστική εκστρατεία, με αιχμή του δόρατος ότι είναι “κατάσκοπος” των δυτικών δυνάμεων.

Η δημοσιογράφος λαμβάνει απειλητικά μηνύματα σε καθημερινή βάση. Πρόσφατα, η κρατική τηλεόραση του Ιράν μετέδωσε ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο μια “ακάλυπτη” Ιρανή βιάστηκε στο Λονδίνο από μια ομάδα ανδρών μπροστά στον γιο της.

Αναλυτής του θρησκευτικού Νόμου σχολίασε για το περιστατικό πως αν μια γυναίκα δεν φοράει μαντίλα κι αν ένας άνδρας έχει σεξουαλική επαφή μαζί της παρά τη θέλησή της, αυτό “δεν αποκαλείται βιασμός”.

Γυναίκες και διαδηλωτές το 1979 διαμαρτύρονται για την υποχρεωτική μαντίλα (μέχρι τότε ήταν επιλογή). Η κινητοποίηση πνίγηκε στο αίμα από τις Αρχές:

Μερικές φωτογραφίες που δημοσιεύονται στην Facebook σελίδα του My Stealthy Freedom: