Του Χρήστου Μέγα
Είναι οι τράπεζες, μετά τις εταιρείες ενέργειας, οι επόμενοι μηχανισμοί αισχροκέρδειας;
Οι εταιρίες ενέργειας έβγαλαν «ντροπιαστικά» υπερκέρδη χάρις ενός μηχανισμού ενιαίας πληρωμής του ρεύματος στο κόστος του Φυσικού Αερίου. Οι τιμές του οποίου εκτινάχτηκαν στα ύψη λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ενός μηχανισμού που φτιάχτηκε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να στηρίξει τις εναλλακτικές πηγές ενεργείας (φωτοβολταϊκά κ.λ.π.).
Το 2023, με αφορμή έναν άλλον υπερκρατικό μηχανισμό, τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) η οποία αυξάνει αλματωδώς τα επιτόκια προκειμένου να συγκρατήσει τον πληθωρισμό, οι εγχώριες τράπεζες βγάζουν υπερκέρδη.
Πέραν του ότι η ΕΚΤ προκαλεί τρομακτική οικονομική ασφυξία (μείωση της ζήτησης ενώ δεν υπάρχουν προϊόντα προς… ζήτηση, δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι τόσο η υπερθέρμανση στην οικονομία όσο η κατάρρευση της παραγωγής και της τροφοδοτικής αλυσίδας), ταυτόχρονα οι τράπεζες αφαιμάσσουν τους δανειολήπτες με τις αυξημένες δόσεις.
Πνίγουν τις επιχειρήσεις, συμπιέζουν την παραγωγική βάση λόγω υψηλών επιτοκίων και, ταυτόχρονα… ξεφλουδίζουν τους καταθέτες με τα μηδενικά επιτόκια.
Οι τράπεζες δεν συνδράμουν την συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων στην πατρίδα μας. Το 95% είναι εκτός τραπεζικού συστήματος (μόνο 40.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να δανειστούν από ένα σύνολο άνω των 880.000 Νομικών Προσώπων).
Οι αυξανόμενες καταθέσεις, κυρίως λόγω υπερκερδοφορίας, αφενός δεν κοστίζουν τίποτε στις τράπεζες (επιτόκια στο 0,30%), αφετέρου διοχετεύονται στους κρατικούς τίτλους (κυρίως ρέπος και έντοκα γραμμάτια).
Ταυτόχρονα, τα επιτόκια χορηγήσεων κυμαίνονται στο 20πλάσιο. Άνω του 6% βρίσκεται το μέσο επιτόκιο δανεισμού…
Ιδού η αιτία της κερδοφορίας του ολιποπωλιακού τραπεζικού συστήματος.
1. Από την αφαίμαξη των μικροκαταθετών βγαίνουν τα μπόνους των τραπεζικών στελεχών.
2. Οι ίδιοι καταθέτες χάνουν κεφάλαιο και χρηματοδοτούν με κονδύλια (επαρκής κρατικός δανεισμός από τις εγχώριες τράπεζες που διατηρούν πλεονάζουσα ρευστότητα), ένα κράτους Λεβιάθαν που εξακολουθεί να δημιουργεί ελλείμματα παρά την «σύσφιξη» της ελληνικής οικογένειας.
3. Όπως και οι ίδιοι σαν καταναλωτές στηρίζουν, με την ληστρική έμμεση φορολογία (ΦΠΑ), γιγαντώνουν τα κρατικά έσοδα (πλεόνασμα)…
Μέσα στην οικονομική κρίση (2008-2018), οι καταθέσεις ήταν τα μόνο περιουσιακά στοιχεία που δεν θίχτηκαν (ονομαστική μείωση αποδοχών, υπερφορολόγηση ακινήτων, αύξηση φόρων, τελών και έμμεσων επιβαρύνσεων.
Τώρα, με αφορμή τις αλλεπάλληλες αυλήσεις τω επιτοκίων της ΕΚΤ, οι καταθέσεις εξαερώνονται. Έτσι αφανίζονται οι αποταμιεύσεις για τα γεράματα, για τις σπουδές των παιδιών, για μια αγορά που απομακρύνεται.
Και μόνο οι εποπτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμποδίζει τις τράπεζες να μοιράσουν μπόνους στα τραπεζικά στελέχη. Από μια κερδοφορία που προέκυψε ληστρικά, από τη βίαιη συρρίκνωση των καταθέσεων…