Ολοκληρώνονται οι εργασίες του κέντρου επανένταξης γυπαετών

Ο πληθυσμός του «Γύπα ο πυρόχρους» δεν ξεπερνάει πλέον τα 400 ζευγάρια στην Ελλάδα, με τους περισσότερους να ζουν στην Κρήτη, ωστόσο αποτελεί και τον μεγαλύτερο νησιώτικο πληθυσμό του είδους στον κόσμο.
Πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες δημιουργίας του πρότυπου κέντρου αποκατάστασης και επανένταξης των γυπαετών «Γύπας ο πυρόχρους» (Gyps fulvus) στο φυσικό τους περιβάλλον. Συγκεκριμένα  έως τις 22 Δεκεμβρίου, αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί στο σύνολό τους οι εργασίες, για το πρότυπο αυτό κέντρο,  που κατασκευάζεται στο δάσος του Ρούβα στο δήμο Γόρτυνας. Το έργο χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Διασυνοριακής Συνεργασίας «Ελλάδα –Κύπρος 2007-2013» με τίτλο «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ – ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗΣ ΓΥΠΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ» και προϋπολογισμός 125.000 ευρώ.
Η υλοποίηση του προγράμματος Interreg «Ελλάδα Κύπρος 2007-2013» έχει στόχο τη δημιουργία ενός κέντρου παρακολούθησης και αποκατάστασης γυπών, όπου θα τηρούνται όλες οι προβλεπόμενες νομικές ,τεχνικές και κτηνιατρικές διατάξεις για την αποτελεσματική επανένταξη τους στο φυσικό περιβάλλον.

Ειδικότερα στα πλαίσια του προγράμματος βρίσκονται σε εξέλιξη και ολοκληρώνονται σε σύντομο διάστημα, οι εξής δράσεις:

Κατασκευή κλωβού σύλληψης και αποκατάστασης στην περιοχή Σελιά. Ο κλωβός έχει εμβαδόν 192 τ.μ.

Κατασκευή ταΐστρας αρπακτικών στον Ψηλορείτη στη θέση «Αμπελάκι» για την παροχή πρόσθετης τροφή από τους υπευθύνους λειτουργίας της ταΐστρας κατόπιν συνεννοήσεως με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το δήμο Γόρτυνας, Παράλληλα κατασκευάστηκε μια περιμετρική περίφραξη απλής κατασκευής, συνολικού μήκους 320 μ. σε μια έκταση περίπου 5 στρεμμάτων και

Κατασκευή παρατηρητηρίου πλησίον της ταΐστρας στη θέση «Αμπελάκι»
Πρόκειται για απλή κατασκευή από πέτρα σε μορφή μικρού οικίσκου επιφανείας 20 τ.μ. η οποία θα δένει αισθητικά με το περιβάλλον. Οι σκοποί που θα εξυπηρετηθούν με την ολοκλήρωση των εργασιών και την παράδοση του Κέντρου Αποκατάστασης-Επανένταξης Γυπών, είναι η προστασία των αρπακτικών, καθώς θα διευκολύνεται η παρακολούθηση της λειτουργίας της μόνιμης ταΐστρας,η συμβολή στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση  καθώς και η συμβολή στις οικοτουριστικές επισκέψεις.
Την ικανοποίησή του για την ολοκλήρωση των εργασιών, εξέφρασε με δηλώσεις του ο Δήμαρχος Γόρτυνας, Νίκος Σχοιναράκης, τονίζοντας πως ένα ακόμη έργο είναι έτοιμο να παραδοθεί και να συμβάλει στην προστασία της ορεινής περιοχής του Ρούβα και συνάμα στη διαιώνισης των γυπαετών της Κρήτης αλλά και στην ανάπτυξη της περιοχής, αφού αναμένεται να αποτελέσει πόλο έλξης για τους απανταχού φυσιολάτρες. Απόλυτα ικανοποιημένος εμφανίστηκε κι ο αντιδήμαρχος Γόρτυνας, Αντώνης Πρινιανάκης, επισημαίνοντας παράλληλα το σημαντικό ρόλο που αναμένεται να διαδραματίσει το Κέντρο Αποκατάστασης-Επανένταξης Ρούβα, στην προστασία των αρπακτικών αλλά και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή τους.
Γύπας ο πυρόχρους
Ο πληθυσμός του «Γύπα ο πυρόχρους» δεν ξεπερνάει πλέον τα 400 ζευγάρια στην Ελλάδα, με τους περισσότερους να ζουν στην Κρήτη, ωστόσο αποτελεί και τον μεγαλύτερο νησιώτικο πληθυσμό του είδους στον κόσμο. Ο «Γύπας ο πυρόχρους» είναι ένα πτωματοφάγο πτηνό. Το μήκος του είναι 1 έως 1,1 μέτρα ενώ το άνοιγμα των φτερούγων φτάνει τα 2,36 έως 2,8 μέτρα. Έχει καφέ φτερά που καλύπτουν το σώμα του, ενώ ο μακρύς λαιμός του καλύπτεται από μικρά λευκά φτερά για να μη λερώνεται εύκολα καθώς τρώει. Έχει γυμνά από φτερά πόδια και όχι πολύ γαμψά νύχια. Φωλιάζει σε φαράγγια, μέσα σε τρύπες βράχων και γεννάει τον Φεβρουάριο 1 αυγό που κλωσούν και οι 2 γονείς επί 52 ημέρες. Ο νεοσσός πετάει μετά από 3-4 μήνες και ενηλικιώνεται περίπου σε τέσσερα χρόνια Η θνησιμότητά του στην Κρήτη, όπως και στις περισσότερες περιοχές της ζώνης κατανομής του είδους, οφείλονται τόσο σε φυσικά όσο και σε ανθρωπογενή αίτια που στην περίπτωση των νεοσσών που δεν έχουν κλείσει το 1ο έτος ηλικίας, υπερβαίνει το 50%. Με την κατασκευή του κέντρου αποκατάστασης και επανένταξης γυπών στην Κρήτη και δη στο δήμο Γόρτυνας, θα παρέχεται πλέον η δυνατότητα σύλληψης νεοσσών από τον άγριο πληθυσμό.