Ομιλία Δ. Κουτσούμπα στα Χανιά με αναφορές στη γεωπολιτική ένταση, τις βάσεις της Σούδας, τον ΒΟΑΚ και την εργασιακή εκμετάλλευση | Φωτορεπορτάζ

«Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στα Χανιά, σε αυτή την όμορφη βραδιά που έχει ετοιμάσει η Τομεακή Οργάνωση του Κόμματος. Συναντιόμαστε μετά από μια έντονη, αγωνιστική βδομάδα, που σημαδεύτηκε από μια πολύ πετυχημένη γενική πανεργατική απεργία την Τετάρτη.

Με χιλιάδες απεργούς, νεολαία, συνταξιούχους σε όλη τη χώρα και εδώ στην Κρήτη, στα Χανιά, να βροντοφωνάζουν “Λεφτά για μισθούς, Υγεία, Παιδεία, έξω η Ελλάδα απ’ του πολέμου τα σφαγεία”. Γιατί οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τις υποσχέσεις του Μητσοτάκη, που έξι χρόνια τώρα μιλάει για “καλές δουλειές και καλούς μισθούς” και ο μέσος μισθός είναι ακόμα πιο κάτω και από το 2011, την ώρα που οι τιμές έχουν φτάσει “στο Θεό”.

Καταλαβαίνουν ότι μόνο με την πάλη τους θα στριμώξουν κυβέρνηση και εργοδοσία, θα πετύχουν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, θα κατοχυρώσουν και θα διευρύνουν τα δικαιώματά τους.

Γιατί, πώς να το κάνουμε, δεν βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι σε αυτή τη χώρα, ούτε κερδίζουμε όλοι από την περιβόητη “ανάπτυξη”, όπως μας παρουσιάζει η κυβέρνηση.

Γιατί, την ώρα που οι οικογένειές μας στενάζουν για να βγάλουν τον μήνα, κάποιοι λίγοι σε αυτή τη χώρα, ενεργειακοί όμιλοι, τράπεζες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μετράνε κέρδη που είχαν να δουν χρόνια.

Γιατί όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι βλέπουν, ακούν, καταλαβαίνουν πως απέναντι μας έχουμε μια κυβέρνηση η οποία για να λογαριασμό του κεφαλαίου μας σέρνει στο σφαγείο του πολέμου. Και δεν μπορούμε να περιμένουμε να ακούσουμε τις σειρήνες του πολέμου για να βγούμε στους δρόμους.

Τώρα οργανώνουμε την πάλη, μπαίνουμε μπροστά και απαιτούμε να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο.

Να επιστρέψουν φαντάροι και στρατιωτικοί στον τόπο μας.

Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, η βάση της Σούδας εδώ στην Κρήτη.

Τώρα σ’ αυτές τις συνθήκες μπορεί και πρέπει να βγει ο λαός στους δρόμους. Τα συζητήσαμε και το πρωί στη μεγάλη σύσκεψη με τους φορείς εδώ στα Χανιά και έτσι θα συνεχίσουμε.

Αυτή, λοιπόν, η πετυχημένη απεργία, που ήρθε αμέσως μετά από τις τεράστιες αντιιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις της Κυριακής για τα 51 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, δεν ήταν και δεν πρέπει να είναι η κορύφωση αυτού του αγώνα.

Είναι σταθμός κλιμάκωσης, εφαλτήριο για να πάμε ακόμα πιο δυναμικά, πιο μαζικά το επόμενο διάστημα. Γιατί αυτοί οι αγώνες, το ίδιο το εργατικό-λαϊκό κίνημα, είναι η αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα και όχι αυτοί, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ που αλλάζουν γραφεία και σειρά ομιλίας στη Βουλή. Και το ΚΚΕ, όπως γνωρίζουν και οι πέτρες, ήταν, είναι και θα είναι, στην πρώτη γραμμή των αγώνων, αξιοποιώντας για αυτόν τον σκοπό και τις θέσεις που του έδωσε ο λαός στη Βουλή, στην ευρωβουλή, στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, παντού.

Αυτές είναι για εμάς οι μεγάλες ειδήσεις της βδομάδας που πέρασε. Κι όχι αυτά που επιλέγουν να προβάλλουν μέρα-νύχτα τα ΜΜΕ του συστήματος για να κοιμίζουν, να απογοητεύουν τον κόσμο και τελικά να τον εγκλωβίζουν σε νέες αυταπάτες και στην παθητική αναμονή.

Είναι προφανές ότι η δυσαρέσκεια που μεγαλώνει στον λαό μας από τη συνολική πολιτική της κυβέρνησης, από την γενικευμένη ανασφάλεια λόγω και της κλιμάκωσης των πολεμικών συγκρούσεων με την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρα μας, πυροδοτεί διεργασίες αναμόρφωσης του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος και σενάρια επόμενης ημέρας. Διεργασίες που ακουμπάνε τόσο την σοσιαλδημοκρατία, όσο και την ίδια τη ΝΔ και τον λεγόμενο “δεξιότερό” της χώρο.

Είτε μιλάμε για τους μεν είτε για τους δε, πρόκειται για δυνάμεις δοκιμασμένες, που έχουν πάρει πάνω τους την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και μάλιστα σε συνθήκες δύσκολες για το σύστημα, έχουν τσακίσει τα δικαιώματα του λαού και έχουν τιμωρηθεί για αυτό. Από τον κ. Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ που κυβερνούσαν μαζί το 2012-2014, με γραμματέα του ΠΑΣΟΚ τότε τον κ. Ανδρουλάκη, που θυμήθηκε τώρα τάχα μου τον αντιδεξιό αγώνα…Αυτοί ήταν οι εκδοροσφαγείς των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων υλοποιώντας το δεύτερο μνημόνιο.

Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε μάλιστα τη μέρα της γενικής απεργίας (για την επιτυχία της οποίας η ΠΑΣΟΚική ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν έκανε το παραμικρό), για να την κάνει ντεκόρ και να μιλήσει για ένα “νέο κοινωνικό συμβόλαιο” με το οποίο θα επωφελούνται τάχα από την ανάπτυξη, τόσο οι μεγάλες επιχειρήσεις όσο και οι εργαζόμενοι. Μεγάλη πρωτοτυπία, αλήθεια, και στους τίτλους και στο περιεχόμενο… Θα κερδίζουν οι εκμεταλλευτές και θα κερδίζουν μαζί και τα θύματα της εκμετάλλευσης.

Αυτή την μπούρδα την είχαν ανακαλύψει και άλλοι πολιτικοί λωποδύτες, πριν από αυτούς… Αν κάποιος εντοπίσει τι διαφορετικό λέει ο κ. Μητσοτάκης, να το πει και σε εμάς να το μάθουμε…

Αυτό όμως δεν είναι αντιπολίτευση, πόσο μάλλον “αξιωματική” που κορδώνονται τώρα, αλλά συμβολή στην παραπλάνηση του λαού. Και δω το ΠΑΣΟΚ – συνολικά η σοσιαλδημοκρατία έχει κολλήσει πολλά ένσημα. Μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να βγει από την ανυποληψία – πράγμα όχι και τόσο εύκολο είναι η αλήθεια – αποδίδοντας τα αδιέξοδά του μόνο στον Κασσελάκη.

Όμως, ο Κασσελάκης ήταν το σύμπτωμα, η κατάληξη, αν θέλετε, μιας πορείας εκφυλισμού που ξεκινά από πολύ πιο πίσω. Αλλά για να έχουμε καλό ερώτημα: Το πρόβλημα με τον Κασσελάκη πότε ακριβώς το ανακάλυψαν ορισμένοι, ανάμεσά τους και κάποιοι εδώ συμπατριώτες σας; Μήπως όταν τους διέγραψε; Γιατί πιο πριν, από ότι θυμόμαστε, τον είχαν στηρίξει με τα μπούνια.

Αλήθεια, όταν έλεγε το ΝΑΤΟ “ιερή αμυντική συμμαχία” ή όταν έλεγε ότι “οι εργάτες και το κεφάλαιο δεν χωρίζονται ταξικά”, πού ήταν να μιλήσουν όσοι ξιφουλκούν σήμερα;

Αλλά με αυτά δεν έχουν πρόβλημα. Άλλωστε το απέδειξαν και από κυβερνητικές θέσεις, τότε που άφησαν τη μαγκιά τους, ή καλύτερα την έδειχναν μόνο στους εργαζόμενους, και έγιναν τα καλύτερα τσιράκια της τρόικας, του ΝΑΤΟ και του μεγάλου κεφαλαίου.

Και τώρα πουλάνε πάλι τα ίδια παραμύθια στον λαό, που του πουλούσαν και πριν το 2015… Όμως πλέον υπάρχει πείρα και δεν πείθουν κανέναν.

Φίλες και φίλοι,

Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα, αλλά το συμπέρασμα είναι ένα. Αυτή την εκμεταλλεύτρια τάξη, αυτό το κράτος, αυτό το σύστημα με τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, πρέπει σήμερα να βάλει στο στόχαστρο ο λαός με τους αγώνες του, αν θέλει να ελπίζει σε μια άσπρη μέρα. Γι’ αυτό το ΚΚΕ σας καλεί σήμερα στη διαμόρφωση και ενίσχυση ενός μεγάλου πανελλαδικού κινήματος, που θα εκφράζει τη συμμαχία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων και αγροτών, ριζωμένο σε κάθε χώρο δουλειάς, στις γειτονιές, στα χωριά και τις πόλεις, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην κατεύθυνση της ανατροπής αυτού του συστήματος».

Γιατί ξέρουµε πολύ καλά ότι σήµερα, έστω και για την πιο µικρή κατάκτηση, πρέπει να αµφισβητηθεί στην πράξη συνολικά η αντιλαϊκή στρατηγική που τα συμφέροντα που υπηρετεί. Για να κερδίσει σήμερα το παραµικρό ο λαός, πρέπει να το χάσει το κεφάλαιο.

Γιατί η οριστική λύση, η μόνη ελπιδοφόρα διέξοδος βρίσκεται στην πρόταση εξουσίας-διακυβέρνησης του ΚΚΕ. Στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Αυτή είναι η αναγκαιότητα που αναβλύζει σήμερα από όλα τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, από όλα τα αδιέξοδα που βιώνουν οι λαοί, αλλά και από τις τεράστιες δυνατότητες που έχει δημιουργήσει η ανθρώπινη σκέψη και εργασία για να επιλυθούν.

Το ΚΚΕ έχει εµπιστοσύνη στην αστείρευτη δύναµη του εργατικού – λαϊκού αγώνα, στη δύναµη που έχει ο οργανωµένος λαός να φέρει τα πάνω – κάτω. Γι’ αυτό τα µέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ είναι µπροστάρηδες σε κάθε αγώνα του λαού µας, ενώ όλα τα άλλα κόµµατα θέλουν τον λαό στο περιθώριο των εξελίξεων.

Με τον λαό στο προσκήνιο, µε το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, δυναµώνουµε την πραγµατική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση στην κυρίαρχη πολιτική, ενισχύουµε την αµφισβήτησή της, την αµφισβήτηση του σηµερινού κράτους. Εκεί βρίσκεται η πραγματική ελπίδα για τον λαό!»