Ομιλία Χ. Μαρκογιαννάκη στη Βουλή 10-2

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση. Και βρίσκεται σε απόγνωση γιατί είναι απογοητευμένη, διότι δεν πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο, διότι καλπάζει η ανεργία, διότι βλέπει να μειώνεται το εισόδημα, να μειώνεται η σύνταξη και προπάντων εκείνο το οποίο βλέπει έχει να κάνει με πολιτικές ηγεσίες κομμάτων που συμμετέχουν σ’ αυτήν την Κυβέρνηση, οι οποίες είναι κατώτερες των περιστάσεων. Αντί για σοβαρότητα, αντί για ενότητα, αντί για κοινή προσπάθεια για το καλό του τόπου, βλέπουμε να διαγκωνίζονται οι πολιτικοί ηγέτες σε λαϊκισμό, στο να δείξουν ποιος πέτυχε περισσότερα, ποιος πάλεψε καλύτερα, ποιος απήγγειλε ποιήματα καλύτερα και γενικά σε έλλειψη σοβαρότητας, οβιδιακές μεταμορφώσεις -δεν θέλω να πω την κακόηχη λέξη- που κάνουν τον καθένα από αυτούς να δείχνει ότι κάθε στιγμή εκείνο το οποίο τον ενδιαφέρει είναι τι αρέσει στην κοινή γνώμη για να το πει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κοινωνία κουράστηκε. Και όταν μια κοινωνία κουράζεται, γίνεται επικίνδυνη. Και αυτό που έχει τονίσει κατ’ επανάληψη η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ότι θα πρέπει προπάντων να προσέξουμε αυτή η κοινωνία να μην εκραγεί, είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε.

Έρχομαι τώρα στο θέμα το οποίο θίγεται από την επίκαιρη επερώτηση, την οποία έχουμε καταθέσει.

Κύριοι συνάδελφοι, το μέγεθος του προβλήματος είναι τεράστιο. Εξετέθη από τους προλαλήσαντες συναδέλφους, από την κα Μπακογιάννη και τον κ. Αυγενάκη και είναι κοινός τόπος πως το 30% σήμερα του ΑΕΠ καλύπτεται από την παραοικονομία και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παραοικονομίας είναι το λαθρεμπόριο, είναι το παραεμπόριο. Λαθρεμπόριο πετρελαίου, λαθρεμπόριο χρυσού, λαθρεμπόριο τσιγάρων, λαθρεμπόριο υφασμάτων, λαθρεμπόριο παντός είδους και εμπορεύματος. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να καταβάλει κανείς μεγάλο κόπο για να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Οι απώλειες εσόδων του κράτους είναι πάρα πολύ μεγάλες. Ελέχθη προηγουμένως -και επαναλαμβάνω- ότι όταν σήμερα η ελληνική οικονομία στενάζει κυριολεκτικά και το κράτος εξευτελίζεται στο εξωτερικό για λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και χάνονται τόσα δισεκατομμύρια από το λαθρεμπόριο και το παραεμπόριο, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του προβλήματος.

Κύριοι συνάδελφοι, ειδικότερα όσον αφορά το παραεμπόριο αυτό έχει πολλές αιτίες. Πρώτα απ’ όλα είναι ελλιπής η νομοθεσία, κύριε Υπουργέ. Από την άλλη μεριά παρατηρείται είτε θετική είτε αρνητική σύγκρουση αρμοδιοτήτων. Δεν επιλαμβάνονται οι μεν διότι νομίζουν ότι είναι αρμόδιοι οι δε, ή νομίζουν και οι δύο ότι είναι αρμόδιοι, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει κανένας να επιληφθεί του προβλήματος. Γενικότερα έχουμε αυτό το φαινόμενο που στην ουσία αφήνει ελεύθερο τον καθένα ο οποίος θέλει να ασχοληθεί ειδικά με το παραεμπόριο, που έχει τρομακτικές συνέπειες, όποτε θέλει και όπως θέλει.

Η διαφορά είναι μια άλλη αιτία, η οποία έχει να κάνει επίσης με το μέγεθος του προβλήματος. Τι συνέπειες έχει αυτή η ιστορία; Πρώτα απ’ όλα ο έντιμος έμπορος ο σωστός, ο οποίος πληρώνει νοίκι, ο έμπορος ο οποίος έχει υπάλληλο, ο έμπορος ο οποίος πληρώνει εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το παραεμπόριο. Αυτός είναι ένας αθέμιτος ανταγωνισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Από εκεί και πέρα, χάνονται τεράστια ποσά εξαιτίας του ότι δεν πληρώνονται φόροι, δεν πληρώνονται εισφορές και γενικότερα το κράτος φαίνεται να μην μπορεί να λειτουργήσει πάνω σε αυτόν τον τομέα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίση η οικονομική, η οποία μαστίζει τον τόπο εκτιμώ ότι έχει χτυπήσει περισσότερο από κάθε άλλο τομέα της οικονομικής δράσης τον έμπορο και το εμπόριο. Σήμερα, υπολογίζεται ότι περίπου το ¼ των καταστημάτων είναι κλειστά. Όταν, όμως, το ¼ των καταστημάτων κλείνουν αντιλαμβάνεστε πόσες θέσεις εργασίας απόλλυνται, αντιλαμβάνεστε τι έσοδα χάνει το κράτος και αντιλαμβάνεστε πόσες και ποιες είναι οι επιπτώσεις εις το δημόσιο ταμείο.

Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να δείτε το πρόβλημα στις διαστάσεις που έχει και να πάρετε μέτρα. Στο παρελθόν αυτό έχει επιχειρηθεί, αλλά κατά τρόπο ασυντόνιστο και αναποτελεσματικό. Όταν λέμε «παραεμπόριο» και «λαθρεμπόριο», δεν εννοούμε μόνο αυτούς τους ταλαίπωρος έγχρωμους, οι οποίοι είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης και επί τη θέα της αστυνομίας τρέπονται σε φυγή, αλλά εννοούμε ασφαλώς τα μεγάλα κεφάλια και όλους εκείνους, οι οποίοι πλουτίζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Θα πρέπει να δείτε το πρόβλημα αυτό με τη σοβαρότητα που επιβάλλεται και προπάντων που επιβάλλουν οι δύσκολες στιγμές που σήμερα περνάει ο τόπος μας.

Μέχρι σήμερα οι κινήσεις –όπως είπα και προηγουμένως- και οι πρωτοβουλίες, οι οποίες έχουν αναληφθεί, δεν ήταν συντονισμένες με αποτέλεσμα να είναι αναποτελεσματικές. Σήμερα, όταν μάλιστα η Κυβέρνησή σας έχει μια στήριξη διακοσίων πενήντα περίπου Βουλευτών, όπως έδειξε η ψηφοφορία κατά την ψήφο εμπιστοσύνης, πιστεύω ότι έχετε όλη τη δυνατότητα να φέρετε νομοθετικές πρωτοβουλίες στο Κοινοβούλιο και προπάντων να λειτουργήσει το κράτος, όπως πρέπει να λειτουργήσει, προκειμένου να εξαλειφθεί το συγκεκριμένο φαινόμενο.

Κύριε Πρόεδρε, όλοι παριστάμεθα μάρτυρες εδώ και δύο χρόνια μιας προσπάθειας των διαδοχικών κυβερνήσεων να εναρμονιστούν με τις επιταγές της τρόικα που έχουν να κάνουν με οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων, με περιορισμό του κράτους-πρόνοιας, με απολύσεις και τόσα άλλα. Κι όμως αν λειτουργούσε το κράτος -και εδώ, κύριε Υπουργέ, δεν θέλω να αποδώσω ευθύνες μόνο στη δική σας Κυβέρνηση την πρόσφατη ή τη σημερινή, αλλά διαχρονικά- αν είχαμε καταβάλλει όλη την προσπάθεια που έπρεπε να έχουμε καταβάλλει, αν δεν είχε κομματικοποιηθεί η δημόσια διοίκηση, που γι’ αυτό το φαινόμενο το κόμμα σας ασφαλώς φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες, και αν δεν επικρατούσε αυτή η λογική της ήσσονος προσπάθειας στο δημόσιο χώρο, τότε ασφαλώς δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες αυτή τη προσπάθεια περικοπών και ανεύρεσης χρημάτων τα οποία θα πρέπει να περικοπούν για να ικανοποιηθεί η τρόικα. Αν δεν υπήρχε η διαφθορά η οποία υπάρχει, μία απίστευτη διαφθορά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που δε νομίζω να χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πειστεί κανείς γι αυτό, τότε δεν θα είχαμε όλα αυτά τα προβλήματα.

Γι αυτό και η επερώτησή μας αυτή ανέδειξε ένα θέμα πολύ μεγάλο, πελώριο, διαχρονικό, που μου έκανε εντύπωση πώς τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης δεν το είχαν αναδείξει τόσο καιρό στην έκταση που έπρεπε να αναδειχθεί. Και είναι κατ’ εξοχήν επίκαιρη η επερώτηση την οποία κάναμε γιατί ενώ ο ελληνικός λαός στενάζει, ενώ η κοινωνία χειμάζεται, ενώ η κοινωνία είναι απογοητευμένη, ενώ προσπαθεί η Κυβέρνηση να βγάλει από τη μύγα ξίγκι και προπάντων από εκεί που δεν πρέπει χρήματα, βλέπουμε εδώ τη διαφθορά, την ανικανότητα να έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που να χάνονται κατ’ έτος δεκάδες δισεκατομμύρια. Όταν τα ακούει αυτά ο ελληνικός λαός έχει δίκιο να διαμαρτύρεται διότι δημόσια διοίκηση δεν είναι το σύνολο του ελληνικού λαού και την ευθύνη δεν την φέρνει ο ελληνικός λαός αλλά  οι κυβερνήσεις, την φέρνουν εκείνοι οι οποίοι με πρωτοβουλίες ή με παραλείψεις τους οδήγησαν τα πράγματα εδώ που τα οδήγησαν.

Επομένως, κατά την άποψή μας, προέχει αυτή τη στιγμή, πέραν από τις συζητήσεις για περικοπές, πέραν από τις συζητήσεις για απολύσεις, για ελάττωση του κράτους, να ανοίξει μία κουβέντα για το πώς θα φτιάξουμε τη δημόσια διοίκηση που πραγματικά να υπηρετεί τον πολίτη, να είναι εργαλείο ανάπτυξης και προπάντων να συνεισφέρει αυτά που πρέπει, σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα.

Εκτιμώ ότι η συζήτηση η οποία έγινε, παρά τις όποιες αντιπαραθέσεις λόγω της επικαιρότητας, ήταν πάρα πολύ χρήσιμη. Εγώ πάντως, κύριε Υπουργέ, θαυμάζω το κουράγιο σας που μπορέσατε να υπερασπιστείτε το έργο της Κυβέρνησης σας. Πάντως ο ελληνικός λαός δεν συμμερίζεται την άποψή σας για την επιτυχία σας.