Ούτε καν ΘΑμαράς

 Του Στέλιου Κούλογλου | Στην ιστορία των πρωθυπουργικών λόγων στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, δεν υπάρχει προηγούμενος που να χειροκροτήθηκε τόσο λίγο, όσο ο σημερινός του Α. Σαμαρά. Τα πράγματα είχαν σκουρύνει από τις προηγούμενες μέρες, όταν στην πολυδιαφημισμένη συνάντηση στο Παρίσι οι δανειστές ξεκαθάρισαν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε ούτε εξαγγελίες να κάνει, αν δεν τους πρόσφερε ισοδύναμα μέτρα. Μετά και τον πονοκέφαλο για το αν θα ανοίξουν όλη την αίθουσα εκδηλώσεων στο Βελλίδειο ή ένα κομμάτι της για να μην φαίνεται άδεια, ήταν τέτοια η αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου πριν την ομιλία ώστε δεν την έστειλαν από πριν στους δημοσιογράφους, όπως συνηθίζεται. 

Ακόμη και αυτές οι εξαγγελίες για φορολογικές ελαφρύνσεις και άλλα παρόμοια μέτρα, που το ίδιο το πρωθυπουργικό περιβάλλον είχε διαρρεύσει στα σημερινά ΜΜΕ, δεν υπήρχαν στον λόγο που εκφωνήθηκε. Εκτός από την μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, ο κ. Σαμαράς παρέπεμψε όλα τα καυτά θέματα που έχουν στρέψει τους πολίτες εναντίον της κυβέρνησης σε αποφάσεις που θα ληφθούν το επόμενο διάστημα, στα πλαίσια του προϋπολογισμού. Ακόμη και για τον ΕΝΦΙΑ, για τον οποίο ήταν υποχρεωμένος να παραδεχθεί ότι «έγιναν λάθη», ο πρωθυπουργός έδωσε μια μπερδεμένη υπόσχεση, ανάμεσα σε απειλές ότι θα «δώσουν λόγο» αυτοί που τα έκαναν. Όσο για τους ένστολους που ο ίδιος τόσο αγαπά και τις αυξήσεις τους μετά τις δικαστικές αποφάσεις, και αυτές θα δοθούν όσο επιτρέπει ο προϋπολογισμός και χωρίς να ανατραπεί η δημοσιονομική πολιτική.

Με τόσο άδεια χέρια, ο κ. Σαμαράς δεν είχε άλλη επιλογή παρά να επιστρέψει στην γνωστή συνταγή του φόβου, η οποία κατέλαβε τουλάχιστον το μισό της ομιλίας του. Με ολίγη ενοχή τύπου «μαζί τα φάγαμε», είναι αλήθεια, αφού όπως μάθαμε σήμερα «ευθύνες για την κρίση έχουν και αυτοί που κυβέρνησαν και εκείνοι που δεν κυβέρνησαν»!  Θα ήταν λοιπόν «πολιτική αυτοκτονία» να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ που υπερασπίζεται στα δικαστήρια τους τρομοκράτες, δημαγωγεί, θέλει να κάνει την χώρα «ξέφραγο αμπέλι» των «λαθρομεταναστών» (ξεχνώντας ότι πρόκειται και για πρόσφυγες πολέμου) και γενικώς έχει τέτοια πολιτική που ανάγκασε τον πρωθυπουργό να αναρωτηθεί: «μα είναι στα καλά τους;».

Με αυτήν την τελευταία ατάκα ο κ. Σαμαράς επανήλθε στο γνωστό «στυλ κουτσαβάκη», χαρακτηρίζοντας τις υποσχέσεις στο «ο θεός να το κάνει»  πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «πέτσινες», αναρωτώντας «γιατί δεν βάζουν κάτι παραπάνω να κάνουμε χάζι» και καταλήγοντας ότι με τέτοιες πολιτικές «ούτε το Άγιο Όρος δεν σε σώζει». Και όλη αυτή η συριζαία πολιτική «επιστροφής στο χάος» την στιγμή που στην Ουκρανία μαίνεται ο εμφύλιος, το ισλαμικό χαλιφάτο απειλεί την περιοχή ενώ ανεβαίνει κατακόρυφα το κύρος της χώρας, την οποία πλέον «όλοι σέβονται». Ελάχιστοι χειροκρότησαν χλιαρά σε αυτό το σημείο, ενώ στην πρώτη σειρά ο Κώστας Καραμανλής παρακολουθούσε απαθής.

Από διάφορες αναφορές εκτός τόπου και χρόνου, όπως ότι η χώρα απογειώνεται, σημειώνεται «κοσμογονία αλλαγών», ενώ οι συνταξιούχοι παίρνουν τις συντάξεις σε λίγους μήνες και λίαν προσεχώς με το «πάτημα ενός κουμπιού». δεν είναι σαφές  αν ο πρωθυπουργός λέει πλέον τόσο χοντροκομμένα ψέματα μαζεμένα ή έχει και λίγο πιστέψει την προπαγάνδα του. Το πιο σημαντικό ίσως σημείο της ομιλίας είναι ότι όχι μόνο δεν αναφέρθηκε καθόλου στην συζήτηση για την μείωση του χρέος αλλά το μόνο που είπε πως αναμένει η χώρα προσεχώς είναι να λάβει «επίσημη πιστοποίηση ότι το χρέος είναι βιώσιμο». Χωρίς όμως αυτό το χαρτί του χρέους που θα μας έκαναν δώρο οι δανειστές επειδή κάτσαμε φρόνιμα, υποτίθεται ένα από τα ισχυρότερα χαρτιά που είχε στα χέρια του, ο πρωθυπουργός μάταια ξόρκισε τις πρόωρες εκλογές αφήνοντας να εννοηθεί και ότι μπορούν να συγκεντρωθούν 180 βουλευτές: η ομιλία του, που τελείωσε σχεδόν χωρίς καθόλου χειροκρότημα, δείχνει να αποτελεί την απαρχή γοργών πολιτικών εξελίξεων.