Ο «Σταλινισμός» μακριά από μονομέρειες φίλων και αντιπάλων του

Γράφει ο Κώστας Ντουντουλάκης

Ο Στάλιν ήταν μια προσωπικότητα με θετικά και αρνητικά, όπως πχ ο μέγας Κων/νος ( τα εγκλήματα του οποίου τα κάνουν “γαργάρα” οι αφθονούντες  “υπερευαίσθητοι ανθρωπιστές-αντισταλινικοί” διανοούμενοι φοβούμενοι συνέπειες στις καρριέρες τους αν τολμήσουν να μιλήσουν και γιαυτόν το ίδιο “ελεύθερα” όπως για τον Στάλιν…) Ήταν μια εξίσου “αμφιλεγόμενη”  προσωπικότητα όπως οι Νταντών,Μαρά,Ροβεσπιέρος, πολλοί οπλαρχηγοί του ΄21 (που και ηρωικές πράξεις έκαναν μα και βίαιες ως και αλληλοσφαγές ηρωικών συναγωνιστών τους) όπως ο Άρης Βελουχιώτης, όπως ο Γκαριμπάλντι,ο Ζαπάτα, ο Κάστρο, ο Μάο, ο Χο Τσι Μιν και οι Βιετκόγκ,οι Τουπαμάρος,ο Αραφάτ, η Χεζμπολάχ…κλπ κλπ!…

Αφενός,αν ο Στάλιν δεν υπήρχε, όλοι οι σοβαροί ιστορικοί συμφωνούν πως μάλλον εντελώς άλλη θα ήταν η εξέλιξη του παγκ.πολέμου και της ανθρωπότητας.Οι νίκες δεν εξασφαλίζονται απλά με…τον ηρωισμό!

Και γιατί μέχρι την ΕΣΣΔ ήταν περίπατος η προέλαση των ναζί; Μόνο οι σοβιετικοί(και γιατί;) ήταν ηρωικοί μαχητές; Και αν εξηγηθεί έτσι,φυλετικά και όχι πολιτικά, αυτός ο ηρωισμός αυτό προφανώς συνιστά έναν ρατσιστικό ανορθολογισμό.

Οι μεγάλες νίκες εξασφαλίζονται πρωτίστως με σωστή, πολυεπίπεδη και παντοειδή υλική οργανωτική και πολιτική-ψυχολογική προετοιμασία,σωστή στρατηγική και τακτική. Και δεν νικά ο αλάθητος,αλλά αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη…

Π.χ:Στρατιές καθοδηγούμενων από το ΚΚΣΕ,τον Στάλιν, σοβιετικών παρτιζάνων είχαν συγκροτηθεί στα μετόπισθεν του αήττητου ως τότε ναζιστικού στρατού.Γιατί οι (ελάχιστοι πλην Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας) αντάρτες στις “δημοκρατικές” χώρες δεν φτιάχτηκαν κι εκεί από τις καθεστωτικές τους δυνάμεις,αλλά συγκροτήθηκαν μόνο από τα (φιλοσταλινικά τότε…) ΚΚ;…

Για το “Σύμφωνο Ρίμπετροπ-Μολότωφ”, που τόσο προκατειλημένα μηρυκάζουν κάποιοι, μόνο ανιστόρητοι ή φερέφωνα της ψυχροπολεμικής καπιταλιστικής προπαγάνδας, “δεν ξέρουν”(;) ότι είχε προηγηθεί πολυετής φανερή,επίμονη προσπάθεια των Σοβιετικών να συναφθεί αντιφασιστικό σύμφωνο με Αγγλία-Γαλλία, αλλά αυτές οι χώρες, όχι μόνο κωλυσιεργούσαν,αλλά και υπέγραψαν το (φράση του Τσώρτσιλ) “επαίσχυντο Σύμφωνο Ειρήνης του Μονάχου” (Χίτλερ-Νταλαντιέ-Τσάμπερλεν)για να στρέψουν τον Χίτλερ κατά του ομολογούμενου ανέκαθεν μεγάλου στόχου του: Κατά της ΕΣΣΔ. Ο παμπόνηρος Στάλιν όμως τους έριξε στο λάκκο που του έσκαψαν!…Και αντί να επιτεθεί ο Χίτλερ κατά της ΕΣΣΔ,όπως τον έσπρωχναν, ξεκίνησε τον πόλεμο κατά των Αγγλογάλλων,που τον άφησαν να “καταπιεί” την Αυστρία (“Άνσλους”) και την Τσεχοσλοβακία! Μετά ήρθε η σειρά της συμμάχου τους Πολωνίας (που κατείχε ρωσσικά εδάφη προσαρτημένα από τον πόλεμο του 1914-18 τα οποία και μόνο πολύ σωστά,ξαναπήρε πίσω τότε η ΕΣΣΔ…)  και των Αγγλογάλλων…

Η μεταγενέστερη του “επαίσχυντου Συμφώνου του Μονάχου” διπλωματική “τρίπλα” του Στάλιν ήταν μια επιβαλλόμενη τακτικά, παμπόνηρη απάντησή του στην ύπουλη στάση των Αγγλογάλλων.

Του έδωσε πολύτιμο χρόνο για να προετοιμάσει όλη εκείνη την τεράστια πολεμική μηχανή που αργότερα συνέτριψε,αρχικά στην εποποιία του Στάλινγκραντ και σε εκατοντάδες τεράστιες μάχες μετά, τους ναζί.

Το ότι δεν περίμενε να του επιτεθούν είναι ηλίθιο ψέμα,αποδείχνεται από την τιτάνια αύξηση της παραγωγής πολεμικού υλικού μετά το σύμφωνο αυτό.

Βέβαια (λάθος του αυτό) περίμενε λίγο αργότερα την επίθεση,παρά την ενημέρωση από τον Ζόργκε,που την θεώρησε διοχετευμένη παραπληροφόρηση σ΄αυτόν από τους Άγγλους.

-Ευτυχώς που υπήρξε ο Στάλιν στον Β Παγκ.Πόλεμο λοιπόν. Μην εθελοτυφλούμε!

–Αφετέρου,δυστυχώς για το σοσιαλιστικό ιδεώδες, επεκράτησε (θέλει πολύ σοβαρή συζήτηση το γιατί…) η σταλινική, σαφέστατα μη μαρξιστική,ούτε λενινιστική, αντίληψη για το κόμμα, για υποκατάσταση της εργατολαϊκής εξουσίας από αυτήν των κομματικών μηχανισμών, διαλύθηκε αντί να ανασυγκροτηθεί δημοκρατικά η Κομμουνιστ.Διεθνής ενώ όλες οι αστικές δυνάμεις (χριστιανοδημοκράτες,”σοσιαλιστές”,ως και οι φασίστες κλπ) έφτιαξαν τις Διεθνείς τους!…

-Αυτά (καθώς και οι διωγμοί χιλιάδων τίμιων αγωνιστών και απλών ανθρώπων,μαζί με τους πραγματικούς εγκληματίες…) ήταν απαράδεκτες,εγκληματικές πράξεις του Στάλιν.

-Τα προαναφερθέντα, απέναντι στο τέρας του ναζισμού, την τότε “Νέα Τάξη”-πρόδρομο της σημερινής απάνθρωπης εθνοαποδομητικής καπιταλλιστικής παγκοσμιοποίησης, ήταν στα θετικά του.

Η Ιστορία και η Πολιτική δεν είναι ποτέ “μαύρο-άσπρο”…

-ΠΑΝΤΩΣ ΤΟΣΟ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΤΑΤΟΙ “ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ”… ΚΑΤΙ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ…

ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΑ “ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ” ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ “ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ”…

"google ad"