Ο Γερμανικός ιμπεριαλισμός υπονομεύει την Ε.Ε.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Οι Γερμανοί μεγαλοκαπιταλιστές {Γερμανικές πολυεθνικές και τραπεζικό σύστημα} γνωρίζουν πολύ καλά να υπερασπίζουν το δικά τους συμφέροντα έναντι των νοτίων χωρών της Ευρώπης.

Εξ αιτίας της συνεργασία τους με τους νοτιοευρωπαίους, το Ευρώ λόγω ανισοτιμίας στην οικονομική ανάπτυξη μεταξύ τους, παραμένει αδύνατο και ευνοεί τις εξαγωγές των Γερμανικών προϊόντων. Όταν οι Γερμανικές βιομηχανίες κάνουν εξαγωγές Γερμανικών βιομηχανικών  προϊόντων «Μερσέντες» «Μπ.εμ βε» κ.λ.π στις Η.Π.Α κρατούν την ισοτιμία- ένα ευρώ ένα δολάριο-, και δεν τολμούν να την αλλάξουν για να είναι ανταγωνιστικές. Οι Γερμανικές και οι Γαλλικές βιομηχανίες βάζουν προστατευτικούς φραγμούς και δεν εισάγουν αυτοκίνητα από την Κίνα, για να προωθήσουν τα Γερμανογαλλικά αυτοκίνητα. Για τα αγροτικά προϊόντα όμως των νοτίων ευρωπαϊκών χωρών, δεν προνόησαν για φραγμούς άφησαν ανυπεράσπιστους τους αγρότες, και πλημμύρισαν την Ευρώπη φθηνά αγροτικά προϊόντα από τις τρίτες χώρες ,με αποτέλεσμα την καταστροφή των νοτιοευρωπαίων αγροτών. Πως τολμά η Γερμανική πολιτική ελίτ να μιλά για διαφθορά στην Ελλάδα όταν οι Γερμανικές πολυεθνικές «λάδωσαν» τα κόμματα του δικομματισμού ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ καθώς και ένας μέρος των υπουργών, των τότε υπουργικών συμβουλίων και τώρα  τους κρατούν ομήρους;

Γιατί δεν δέχτηκαν οι Γερμανογάλλοι τα Ελληνικά σύνορα ως σύνορα της Ευρώπης όπως το έχει επισημάνει στην ευρωβουλή ο φίλος της Ελλάδας πράσινος βουλευτής Ντανιέλ Κον Μπετίτ και δαπανά η χώρα, τεράστια ποσά για πολεμικούς εξοπλισμούς εις όφελος και της Γερμανίας;

Οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές προσπαθούν μέσα από τον έλεγχο των χρεών των κρατών, του νότου, να καθυποτάξουν όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Να εκμεταλλευτούν την ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τον ορυκτό του πλούτο.

Αυτό δεν είναι το όραμα για την Ευρώπη της αριστεράς ,που παλεύει, για μια Ευρώπη των λαών και όχι των μονοπωλίων, αλλά πολύ περισσότερο παλεύει ενάντια σε μια Γερμανική Ευρώπη. Δεν ήταν το όραμα η σημερινή Ευρώπη, ούτε των πρώτων Ευρωπαίων πολιτικών, Ρομπέρ Σουμάν, Ζαν Μονέ, Ντε Γκάσπερι, Αντενάουερ, που αγωνίστηκαν για την ένωση, και οραματίστηκαν μια φιλική για τους λαούς Ευρώπη απαλλαγμένη από τους καταστρεπτικούς πολέμους.