Όλα ξεκίνησαν το 2008 όταν ένας Αμερικανός ισχυρίστηκε σε ένα επιστημονικό συνέδριο ότι ο Δίσκος της Φαιστού δεν είναι γνήσιος, ούτε καν μινωικός. Αυτό τσίγκλησε τον Γκάρεθ που είχε ήδη αποδείξει με τηνδιατριβή του ότι η μινωική γλώσσα ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια. Με σύμμαχο του έναν καθηγητή στην Οξφόρδη, τον Τζον Κόουλμαν βάλθηκαν να αποδείξουν όχι μόνο την γνησιότητα του Δίσκου αλλά και να ξεκινήσουν την μεγαλεπήβολη προσπάθεια να τον “διαβάσουν”. Σήμερα οι δύο επιστήμονες λένε ότι μπορούν να “διαβάσουν” το 80% του Δίσκου χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τους την (μεταγενέστερη) Γραμμική Β’, την οποία αποκωδικοποίησε ο «ήρωας» τους,Μάικλ Βέντρις το 1952. Και κάπως έτσι ένας μεγάλος γρίφος της μινωικής Κρήτης, ένα από τα “X-files” της αρχαιότητας -σύμφωνα με το National Geographic– είναι πιο κοντά στη λύση του από ποτέ.
Ο Γκάρεθ Όουενς, Ουαλλός και Βρετανός (όχι Άγγλος!) που ζει στην Κρήτη εδώ και 25 χρόνια και τη νιώθει «σπίτι» του, μας υποδέχτηκε στο γραφείο του στοΤΕΙ Κρήτης όπου είναι συντονιστής ERASMUS στοΓραφείο Διεθνών Σχέσεων και μας μίλησε με ενθουσιασμό – προσπαθώντας να εκλαϊκεύσει βέβαια την επιστήμη του προκειμένου να μας δώσει κατανοητές απαντήσεις, γιατί όλα μας ακούγονταν σαν «μινωικά ιερογλυφικά»!
Δεν έχουν γίνει τεράστια άλματα, αλλά έχει γίνει μια πολύ συστηματική δουλειά. Με τον Τζον Κόουλμαν στην Οξφόρδη πλέον συμφωνούμε απολύτως στο 80% της ανάγνωσης του Δίσκου, «σχεδόν» συμφωνούμε στο 15% και δεν έχουμε καμία ιδέα για το υπόλοιπο 5% γιατί δεν μοιάζει με τίποτε άλλο, κανένα άλλο κείμενο που έχουμε στη διάθεση μας ώστε να βγάλουμε συμπεράσματα μέσω σύγκρισης.
Σημαίνει ότι μπορούμε να τον συλλαβίσουμε χρησιμοποιώντας τιςφωνητικές αξίες της Γραμμικής Β’ η οποία αποκρυπτογραφήθηκε από τον Βέντρις το ’52. Ξέρουμε δηλαδή πώς διαβάζεται, πώς ακούγεται! Είναι όπως αν πάρεις στα χέρια σου μια τούρκικη εφημερίδα: μπορείς να διαβάσεις τι λέει, αλλά δεν καταλαβαίνεις παρά μόνο τις λέξεις που ξέρεις ήδη.
Μέσω συγκριτικής γλωσσολογίας, η οποία ουσιαστικά έχει πολλά κοινά με την εξελικτική βιολογία – γι’αυτό πολλές φορές όταν «κολλάω» μιλάω με τα παιδιά στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Είναι σαν να ενώνεις τα κομμάτια ενός παζλ. Γενικά με τον Τζον (Κόουλμαν) σκεφτήκαμε ότι δεν πρέπει να θεωρήσουμε τον Δίσκο της Φαιστού σαν κάτι διαφορετικό, αφού ανήκε στον ίδιο πολιτισμό, τον μινωικό. Χρησιμοποιήσαμε τηνεπιγραφική μεθοδολογία, συγκρίνοντας «παράλληλα κείμενα» και αποδίδοντας στα «σημεία»* που ήταν κοινά με την γραμμική Β’ την φωνητική αξία που είχαν σε αυτή τη γραφή. Για παράδειγμα το «κεφάλι του πανκ» όπως το αποκαλώ, αφού είναι ίδιο και στις δύο γραφές τότε έχει την ίδια φωνητική αξία.
Με λίγα λόγια προσπαθήσαμε να επεκτείνουμε τη δουλειά του Μάικλ Βέντρις που είναι ο ήρωας μας, ο Lionel Messi της γλωσσολογίας!
(*ο Γκάρεθ αποκαλεί «σημεία» αυτά που λανθασμένα εμείς αποκαλέσαμε σύμβολα, τα διάφορα σχέδια δηλαδή πάνω στο δίσκο της Φαιστού. Μας διόρθωσε ευγενικά και εκπαιδευτικά: ένα «σύμβολο» μπορεί να έχει διαφορετική ερμηνεία για τον καθένα.)
Συγκρίναμε με επιγραφές που βρέθηκαν στον Γιούχτα (τράπεζα προσφορών) και με επιγραφές που βρέθηκαν στο Αρκαλοχώρι (πέλεκυς). Τελικά καταφέραμε να συνδέσουμε τον Δίσκο της Φαιστού με τις άλλες μινωικές γραφές. Βρήκαμε αυτό που λέμε «επιγραφική συνέχεια», βρήκαμε κοινές λέξεις και το σημαντικότερο: μία κοινή πρόταση ανάμεσα στον Δίσκο της Φαιστού και την επιγραφή του Γιούχτα.
Ότι με βεβαιότητα πλέον μπορούμε να πούμε ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι ένα θρησκευτικό κείμενο!
Πιστεύω ότι είναι το ιερό κείμενο των Μινωιτών, κάτι σανΜινωικό Ευαγγέλιο. Σίγουρα το γεγονός ότι ο Δίσκος «ψήθηκε» αποδεικνύει ότι είχε μεγάλη αξία, ήθελαν να σωθεί. Και σε αντίθεση με τα κείμενα της Γραμμικής Β’ που ήταν κατά κύριο λόγο γραφειοκρατικά κείμενα (στο σημείο αυτό ο Γκάρεθ επισημαίνει τις βαθιές ρίζες της γραφειοκρατίας στο ελληνικό DNA!), οι μινωίτες χρησιμοποιούσαν την γραφή και για πιο προσωπικούς, συναισθηματικούς λόγους.
Το σημαντικότερο για μένα είναι ότι είναι ένα κείμενο διαχρονικό, γιατί περιέχει συναίσθημα και αυτή είναι η ουσία του ανθρώπου που διαχρονικά δεν αλλάζει. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο έχει πολλά κοινά σημεία με το “Because the Night” της αγαπημένης μου Patti Smith, της ποιήτριας της πανκ. Γιατί περιέχει αίσθημα. Και τελικά, πιστεύω μέσα στην καρδιά μου ότι η γλώσσα δεν έχει τόσο πολύ σημασία, σημασία έχει αυτό που αισθάνεσαι.
Με βοήθησε πάρα πολύ. Το συνεργείο που αποτελούνταν από πέντε άτομα ήταν εδώ για μία εβδομάδα, και ήταν μια πολύ εκπαιδευτική διαδικασία, ιδιαίτερα το γεγονός ότι έπρεπε να βρω έναν τρόπο να εξηγήσω με έναν εκλαϊκευμένο τρόπο τις λεπτομέρειες της επιστημονικής μας έρευνας.
Θέλω να έχει ελεύθερη πρόσβαση καθένας που ενδιαφέρεται και όχι η δημοσίευση να εξαρτάται από την κρίση του κάθε περιοδικού. Είναι θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας του λόγου κι εξάλλου σκέφτομαι ότι το διαδίκτυο είναι η σύγχρονη «Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας». People have the power να κρίνουν μόνοι τους! Επίσης υπάρχει το πλεονέκτημα ότι στην ιστοσελίδα μπορούμε να προσθέτουμε κάθε νέο στοιχείο που ανακαλύπτουμε χωρίς να περιμένουμε χάνοντας χρόνο. Ήδη έχουμε κάνει βελτιώσεις στη δουλειά μας. Τέλος, ήθελα αυτό να είναι το δώρο μου στην Ελλάδα, ένα αντίδοτο στην εθνική μας κατάθλιψη. Η Ελλάδα και ειδικά η Κρήτη μου έχει δώσει οικογένεια, υγεία, καριέρα και έρευνα. Δεν είναι λίγα. Είμαι ευγνώμων.
Παραμένω αισιόδοξος γιατί πιστεύω στον άνθρωπο αν και δεν είμαι σίγουρος ότι η ηγεσία της Ελλάδας έχει θέληση για αλλαγές. Γενικά υπάρχει έλλειψη ηγεσίας στην χώρα μας και έλλειψη «καλού παραδείγματος» για την νεολαία. Πιστεύω στη νεολαία, αλλά περιμένουν από εμάς, τους ασπρομάλληδες, ηγεσία και παράδειγμα.
Πηγή: cretazine.com
Μια πρόσφατη έρευνα του Bloomberg Businessweek έριξε φως στο αναπτυσσόμενο παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπινων ωαρίων, αποκαλύπτοντας…
Εικόνες ντροπής εκτιλύχθηκαν σε ματς της ιταλικής Serie B καθώς μερίδα οπαδών της Γιούβε Στάμπια, πανηγύρισαν με…
Ακόμα πιο «τσουχτερό» αναμένεται φέτος το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όπως επιβεβαιώνει η μελέτη που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο…
Ο Δήμος Χανίων πρωτοπορεί σε πανελλαδικό επίπεδο, καθώς σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών έχει…
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η παρουσίαση του παιδικού βιβλίου «Η Ομπρέλα μου» της Κατερίνας Βαγιωνάκη. Σε μια κατάμεστη…
Η θεατρική ομάδα Ανάμεσα στο Φως και τη Σκιά παρουσιάζει το εμβληματικό έργο του Ζαν-Πολ…
This website uses cookies.