![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="250px" width="300px" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Με ένα αιχμηρό κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΜέΡΑ25, ο Γιάνης Βαρουφάκης στηλιτεύει τη συνταγματική τροποποίηση που ενέκρινε το γερμανικό κοινοβούλιο, επιτρέποντας απεριόριστες στρατιωτικές δαπάνες, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τη λιτότητα σε κοινωνικούς τομείς, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και η πρόνοια.
Βαρουφάκης: «Λιτότητα για τη ζωή, απεριόριστα κονδύλια για τον θάνατο»
Ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25 επισημαίνει ότι η αλλαγή αυτή αποτελεί μια θεμελιώδη μεταβολή στη δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας, η οποία, όπως υποστηρίζει, δεν υπαγορεύεται από γεωπολιτικούς λόγους, αλλά από οικονομικά συμφέροντα.
«Το γερμανικό κοινοβούλιο τροποποίησε το συνταγματικό ‘φρένο χρέους’, επιτρέποντας απεριόριστες στρατιωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά θα βυθίσουν τον κρατικό προϋπολογισμό στο έλλειμμα. Ωστόσο, αυτή η δημοσιονομική γενναιοδωρία δεν επεκτείνεται σε κρίσιμες κοινωνικές επενδύσεις, όπως στα νοσοκομεία, την εκπαίδευση, την πυρόσβεση, τις συντάξεις και τις πράσινες τεχνολογίες».
Κατά τον κ. Βαρουφάκη, η πτώση της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών είναι ο πραγματικός λόγος πίσω από την τροποποίηση του συντάγματος:
«Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι πλέον ανταγωνιστικές. Δεν μπορούν να πουλήσουν αυτοκίνητα με κερδοφορία, ούτε στη Γερμανία ούτε στο εξωτερικό. Έτσι, απαιτούν από το κράτος να αγοράζει τανκς που θα παράγονται στις ανενεργές γραμμές παραγωγής της Volkswagen από τη Rheinmetall».
Η στάση του Die Linke και η «πολιτική του εξαφάνιση»
Στο κείμενό του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών επικρίνει έντονα το αριστερό κόμμα Die Linke, το οποίο, όπως σημειώνει, είχε τη δυνατότητα να μπλοκάρει τη συνταγματική τροποποίηση, αλλά επέλεξε να την υποστηρίξει.
«Το Die Linke είχε την ευκαιρία να εμποδίσει τη συνταγματική τροποποίηση, συμμετέχοντας σε κρατιδιακές κυβερνήσεις που μπορούσαν να επιλέξουν την αποχή. Αν τολμούσε να το κάνει, το σχέδιο των πολεμοκάπηλων κεντρώων θα κατέρρεε».
Αντί για αυτό, το κόμμα συντάχθηκε με τις κεντρώες δυνάμεις που προώθησαν την αλλαγή, γεγονός που, κατά τον Βαρουφάκη, σηματοδοτεί την πολιτική του διάλυση:
«Τίποτα δεν καταστρέφει πιο αποτελεσματικά την ηθική υπόσταση ενός αριστερού κόμματος από μια ηγεσία που προσπαθεί να γίνει ‘αποδεκτή’ από ένα ριζοσπαστικοποιημένο κέντρο, το οποίο συνεχώς μετατοπίζεται προς την ξενοφοβική, πολεμοκάπηλη άκρα δεξιά».
«Καληνύχτα, Die Linke»
Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, η υποστήριξη του Die Linke στη συνταγματική τροποποίηση συνιστά την τελευταία πράξη της πολιτικής του εξαφάνισης.
«Ήδη το Die Linke συνεταιρίστηκε με το γερμανικό κράτος στην αποσιώπηση των εγκλημάτων του Ισραήλ. Αυτή την εβδομάδα, έκανε το επόμενο βήμα: στήριξε με την ψήφο του τη συνταγματική κατοχύρωση του στρατιωτικού Κεϋνσιανισμού για πρώτη φορά μετά το 1945. Καληνύχτα, Die Linke. Και καλή τύχη».
Ολόκληρο το κείμενο του Γ. Βαρουδάκη έχει ως εξής:
Αυτή η εβδομάδα καταγράφεται στην ιστορία: Το γερμανικό κοινοβούλιο τροποποίησε το συνταγματικό «φρένο χρέους», επιτρέποντας απεριόριστες στρατιωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από το πόσο βαθιά θα βυθίσουν τον κρατικό προϋπολογισμό στο έλλειμμα. Ωστόσο, αυτή η δημοσιονομική γενναιοδωρία δεν επεκτείνεται σε κρίσιμες κοινωνικές επενδύσεις, όπως στα νοσοκομεία, την εκπαίδευση, την πυρόσβεση, τους παιδικούς σταθμούς, τις συντάξεις και τις πράσινες τεχνολογίες. Η λιτότητα παραμένει συνταγματική υποχρέωση όταν αφορά τη ζωή, αλλά όχι όταν πρόκειται για τον θάνατο.
Ο πραγματικός λόγος πίσω από αυτήν τη θεμελιώδη αλλαγή στο γερμανικό σύνταγμα είναι απλός: Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι πλέον ανταγωνιστικές. Δεν μπορούν να πουλήσουν αυτοκίνητα με κερδοφορία, ούτε στη Γερμανία ούτε στο εξωτερικό. Έτσι, απαιτούν από το κράτος να αγοράζει τανκς που θα παράγονται στις ανενεργές γραμμές παραγωγής της Volkswagen από τη Rheinmetall. Για να χρηματοδοτηθεί αυτό, το συνταγματικό όριο στα ελλείμματα έπρεπε να παρακαμφθεί. Πάντα πρόθυμα να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα κόμματα του κεντρώου κατεστημένου ανέλαβαν να περάσουν αυτήν τη συνταγματική εκτροπή, που ουσιαστικά ακυρώνει τη μεταπολεμική δέσμευση της Γερμανίας στην ειρήνη και τον αφοπλισμό.
Για να αλλάξει το σύνταγμα, οι κεντρώοι χρειάζονταν πλειοψηφία δύο τρίτων τόσο στην Bundestag (κάτω βουλή), όσο και στη Bundesrat (άνω βουλή), όπου κάθε ομόσπονδο κρατίδιο εκπροσωπείται μέσω των κυβερνήσεών του. Παρότι η πλειοψηφία των δύο τρίτων διασφαλίστηκε στην Bundestag, στη Bundesrat υπήρχε ένα σοβαρό εμπόδιο: το Die Linke.
Το κόμμα της Αριστεράς είχε την ευκαιρία να μπλοκάρει τη συνταγματική τροποποίηση, καθώς συμμετείχε σε κρατιδιακές κυβερνήσεις που μπορούσαν να επιλέξουν την αποχή. Αν το Die Linke τολμούσε να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, το σχέδιο των πολεμοκάπηλων κεντρώων θα κατέρρεε και η επιστροφή του στρατιωτικού Κεϋνσιανισμού θα δεχόταν ένα καίριο πλήγμα.
Αντί γι’ αυτό, η ηγεσία του Die Linke επέλεξε να στηρίξει την πολεμική μηχανή, ευθυγραμμιζόμενη με τους ριζοσπαστικοποιημένους κεντρώους και την εξαιρετικά δαπανηρή στρατιωτική αναδιάρθρωση.
Οι ψηφοφόροι του Die Linke είναι δικαίως εξοργισμένοι, με πολλούς να ζητούν διάλυση των κρατιδιακών κυβερνητικών συμμαχιών στις οποίες συμμετέχει το κόμμα, καθώς και την απομάκρυνση των στελεχών που εμπλέκονται. Ήδη, η αποτυχία του κόμματος να αντιταχθεί στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και η σιωπηλή αποδοχή της ολοκληρωτικής καταστολής των διαδηλωτών από το γερμανικό κράτος έχουν αμαυρώσει τη φήμη του όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και διεθνώς.
Τίποτα δεν καταστρέφει πιο αποτελεσματικά την ηθική υπόσταση ενός αριστερού κόμματος από μια ηγεσία που προσπαθεί να γίνει «αποδεκτή» από ένα ριζοσπαστικοποιημένο κέντρο το οποίο συνεχώς μετατοπίζεται προς την ξενοφοβική, πολεμοκάπηλη άκρα δεξιά.
Ήδη το Die Linke συνεταιρίστηκε με το κράτος της Γερμανίας στην αποσιώπηση των εγκλημάτων του Ισραήλ. Αυτή την εβδομάδα, έκανε το επόμενο βήμα προς την πολιτική του εξαφάνιση: στήριξε με την ψήφο του τη συνταγματική κατοχύρωση του στρατιωτικού Κεϋνσιανισμού για πρώτη φορά μετά το 1945.
Καληνύχτα, Die Linke. Και καλή τύχη.
