Ο δρόμος προς τον καπιταλισμό… 3 “κλικ” δεξιά

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας

Εδώ και δεκαετίες απασχόλησε πολιτικούς, αναλυτές, ιστορικούς και φιλοσόφους, πως ο καπιταλισμός και η αστική δημοκρατία γέννησαν – ανέχθηκαν – επέτρεψαν να αναπτυχθεί στον κόσμο τους ο φασισμός. Ήταν μια ιστορική εξέλιξη της αστικής τάξης ή ιστορικοί παράγοντες που συνετέλεσαν καθοριστικά στην εμφάνιση του φασιστικού μορφώματος; Επειδή η δημοκρατία θεωρείται κομβικό σημείο στην εξέλιξη του καπιταλισμού, το κράτος λειτουργούσε αυταρχικά, αφού οι καπιταλιστές δεν υπάρχουν στους νόμους και εφεύραν χίλια δυο τερτίπια για να τους παραβιάζουν.

Τα δομικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού έμειναν σταθερά, ώστε έδωσαν τον φασισμό. Τα σταθερά στοιχεία τους είναι» η κρατική δομή, οι μηχανισμοί όπως οι αστυνομία και ο στρατός, η εκπαίδευση, η καπιταλιστική οικονομία και η σημαντική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας, που δεν διοχετεύτηκε σε μια σοσιαλιστική κατεύθυνση, αλλά στην ενδυνάμωση του καταστροφικού πολέμου της υποδούλωσης.

Όμως υπάρχουν στις δημοκρατίες μερικά πράγματα που έχουν πραγματική αξία για τις λαϊκές μάζες. Είναι αυτά που οι ίδιες με τους αγώνες τους και με το αίμα τους έχουν κατακτήσει. Είναι αυτά που μπορούν να γίνουν μέσα και όλα για την πάλη για την αντιμετώπιση του ναζιστικού – φασιστικού φαινομένου.

Το σύγχρονο κράτος, είναι η οργανωτική μορφή μιας αρχής βασισμένης στην αυθαιρεσία και τη βία στην κοινωνική ζωή των πολιτών του και δεν έχει να κάνει εάν είναι «αστικό» ή «προλεταριακό». Βασίζεται στην καταπιεστική δύναμη που προκύπτει από την καπιταλιστική μειοψηφία που κυριαρχεί κατά της πλειοψηφίας.
Ο καπιταλισμός για να εφαρμόσει και να επιβάλει την νομιμότητά του, καταφεύγει όχι μόνο στα όπλα και τα χρήματα, αλλά και στα ισχυρά όπλα της ψυχολογικής πίεσης. Με την βοήθεια τέτοιων όπλων μια μικρή οικονομική ελίτ, επιβάλλει την οικονομική καταστολή ολόκληρης της κοινωνίας.

Είναι σαφές ότι εάν θέλουμε να καταπολεμήσουμε την οργανωμένη καπιταλιστική βία πρέπει να αναπτύξουμε ισχυρά όπλα, αντίστοιχα με το μέγεθος του καθήκοντος.

Γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο καπιταλισμός στηρίζεται σε έναν εγγενή αυταρχισμό και στην επιβολή, που υπό τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να μετασχηματιστεί σε ολοκληρωτικό καθεστώς (φασισμός, αποικιοκρατία και συντηρητικές αυτοκρατορίες).

Τέλος, όσο υπάρχει κράτος και κεφάλαιο, ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός είναι δυνατό να επανακάμψουν.