Το ακρωτήρι, στο οποίο το 1864 κατασκευάστηκε ο φάρος, συνδέεται με μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
Σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο, όταν ο Καϊάφας σταύρωσε τον Χριστό, ξεκίνησε να ταξιδέψει στη Ρώμη για να συναντήσει τον Καίσαρα, αλλά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, πέθανε από αρρώστια που εξαπλώθηκε σε όλο το πλήρωμα του πλοίου. Επειδή ήταν άρχοντας, έπρεπε σύμφωνα με το έθιμο να τον θάψουν. Φτάνοντας στην Κρήτη, προσέγγισαν τον μικρό όρμο του Μιραμπέλλου, αλλά η θάλασσα φούσκωσε απότομα. Παρ’ όλα αυτά οι έμπειροι ναύτες κατάφεραν να φτάσουν στην ακτή και να θάψουν τον Καϊάφα.
Το ακρωτήριο ονομάστηκε «του Αφορεσμένου» γιατί σύμφωνα πάντα με την παράδοση εκεί θάφτηκε αυτός που σταύρωσε τον Χριστό και η θάλασσα στο σημείο αυτό δεν ηρέμησε ποτέ. Μάλιστα πολλοί ναυτικοί οδηγοί του 19ου αιώνα πρότειναν στους καπετάνιους να πλέουν τουλάχιστον ένα μίλι μακριά από το ακρωτήριο του Αφορεσμένου.
Η διαδρομή μέχρι το φάρο (φωτ.: eosm.gr)
Ο φάρος στο ακρωτήρι κατασκευάστηκε το 1864 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 49 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο στις 6 Μαΐου του 1915 και στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου το 1951, επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας την ασετιλίνη. Σήμερα λειτουργεί ως αυτόματος φάρος με χρήση φωτοβολταϊκού συστήματος και τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να συντηρηθεί και να αναστηλωθεί, με ιδιωτική πρωτοβουλία και με ενέργειες των τοπικών αρχών.