Το περίεργο λοιπόν δεν είναι η αναπαραγωγή από όλα τα μέσα της περίπτωσης του συγκεκριμένου ανθρώπου (κάτι ανάλογο δεν είχε γίνει άλλωστε και με τον επίσης γοητευτικό Σπαλιάρα και τις καυτές του δηλώσεις;) Το περίεργο είναι η προέλευση και το περιεχόμενο των ποστς που έχουν κατακλύσει τις διαδικτυακές μας σελίδες, στην πλειοψηφία τους από άντρες, τα οποία κατακρίνουν και μάλιστα με πολύ χυδαίο τρόπο τις γυναίκες που αποτόλμησαν να εκφράσουν τη γοητεία που τους άσκησε ο εν λόγω γλυκύτατος Κρητικός.
Εγώ προσωπικά δεν είδα σχόλιο γυναίκας (ή άντρα ή όπως θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας) που να δηλώνει ότι της αρέσει ο κύριος αυτός, είδα όμως αρκετά ποστς που στηλιτεύουν τις γυναίκες και τα σχόλιά τους για τον άνθρωπο αυτό. Συνήθως καμουφλαρισμένα με χιούμορ και κυρίως στεκόμενα στο γεγονός ότι ο κύριος Κρητικός δεν είναι για τα μούτρα τους εφόσον είναι αγρότης, αρμέγει γίδια και γενικότερα κάνει μια ζωή πολύ διαφορετική από αυτήν που έχουμε συνηθίσει οι περισσότερες/οι.
Και να σου με αφορμή και οι φωτογραφίες αντίστοιχων γυναικών τσοπάνηδων ή γυναικών από την Κρήτη σε ημίγυμνες πόζες γιατί, πώς να το κάνουμε, όταν πρόκειται περί αντικειμενοποίησης των δύο φύλων, αυτή του γυναικείου σώματος πρέπει πάντα να γίνεται με πιο ακραίο τρόπο και να υπερτερεί της αντίστοιχης που κατευθύνεται προς την αντίθετη πλευρά. Όχι που θα μας αφήνανε σε χλωρό κλαρί να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας για τον γοητευτικό, πλην απλό και τίμιο Κρητικό..
Και που είναι το κακό σε αυτό θα μου πείτε; μερικές γυναίκες εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τον Κρητικό, και μερικοί άντρες τις κορόιδεψαν γι’ αυτό ή βρήκαν απλώς μια αφορμή για να ποστάρουν ημίγυμνες φωτογραφίες γυναικών και να τις θαυμάσουν, κάτι που κάνουν ούτως ή άλλως σε καθημερινή βάση. Όμως το γεγονός ότι κάποιοι σπεύδουν να στηλιτεύσουν και μάλιστα με χυδαίο και ‘βίαιο’ τρόπο τις γυναίκες που προέβησαν μια εκ των ελαχίστων φορών σε μια πρακτική, η οποία στην αντίθετη κατεύθυνση γίνεται σε καθημερινή βάση και άρα (πρέπει να) θεωρείται αποδεκτή, κρύβει όπως και να το κάνουμε έναν βαθύ και ‘βίαιο’ σεξισμό.
Και το πρόβλημα δεν είναι με ένα σχόλιο, με μια δημοσίευση ή με ένα ποστ, από τα οποία κάποια μπορεί να είναι όντως ‘αστεία’ (αν και ο σεξισμός που ντύνεται με τον μανδύα του χιούμορ δεν παύει να είναι σεξισμός στον ίδιο βαθμό). Το πρόβλημα είναι ότι η επίθεση αυτή γίνεται μαζικά, έχει κατακλύσει το ίντερνετ και τα σόσιαλ μίντια και άρα μετατρέπεται σε κοινωνικό φαινόμενο.
Κοινωνικό φαινόμενο που δείχνει το συντηρητικό και σεξιστικό πρόσωπο μιας κοινωνίας, η οποία αντικειμενοποιεί και δήθεν ‘εξυψώνει’ τη γυναικεία ομορφιάall the time και με άπειρους τρόπους, αλλά τη μία φορά που η αντικειμενοποίηση της ομορφιάς προέρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση, τότε αυτό γίνεται όχι μόνο κατακριτέο και μη αποδεκτό, αλλά στηλιτεύεται και μάλιστα με τον χυδαιότερο τρόπο. Όπως πολύ ωραία έθεσε σε σχόλιο στο fb μια φίλη που επέστησε την προσοχή μου στη νέα αυτή μανία των τελευταίων ωρών: “Μόνο από αντρικό κράξιμο είδα ποστ για τον Κρητικό.. Παράξενο.. Ενώ η καθημερινή αντικειμενικοποίηση μιας γυναίκας είναι κάτι σύνηθες και μη κατακριτέο, ενώ για το αντίστροφο μας κουνάτε και το δάχτυλο..”
Και μέσα σε όλα αυτά έχει ξεχαστεί και ο λόγος με αφορμή του οποίου ο κύριος Κρητικός αποτέλεσε αντικείμενο θεοποίησης και χλευασμού σε διαδικτυακά και άλλα μέσα. Ο άνθρωπος αυτός ταξίδεψε στην Αθήνα για να διαδηλώσει κατά της ψήφισης ενός νομοσχεδίου που όπως δηλώνει θα ερημοποιήσει την περιοχή του και θα καταστήσει αδύνατη την όποια οικονομική δραστηριοποίηση στη γη όπου μεγάλωσε. Στη γη την οποία πονάει όπως και όλοι όσοι/ες αγωνίζονται για τη διάσωση των πόρων και την επιβίωση της κοινότητάς τους.
Αν η ομορφιά αυτού του ανθρώπου βοηθήσει τον αγώνα του και κάνει το μήνυμά του να ακουστεί και να έχει απήχηση, τότε χαλάλι. Χαλάλι και το lifestyle, και οι εκπομπές, και τα σχόλια λατρείας. Αν και δυστυχώς αμφιβάλω ότι θα συμβεί και αυτό. Όμως θα άξιζε επιτέλους αυτή η κοινωνία να ξυπνήσει και να δει ξεκάθαρα μπροστά της τα όσα συμβαίνουν. Να βγει από τον λήθαργο του lifestyle και του σεξισμού και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που υπάρχουν μπροστά της με αποφασιστικότητα αλλά και με σεβασμό προς τον άλλο άνθρωπο, προς το διαφορετικό. Οι βρισιές και το χιουμοράκι που στην καλύτερη των περιπτώσεων συγκαλύπτει μια επιφανειακή αντιμετώπιση των πραγμάτων ενώ στη χειρότερη γίνεται το καμουφλάζ του σεξισμού, δε βοηθάνε στην εκτόνωση των προβλημάτων, αλλά αντιθέτως οπλίζουν ακόμα περισσότερο την υφέρπουσα βιαιότητα μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη να εκραγεί.