«Τις τελευταίες εβδομάδες αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν τα πηγαίνει καλά ούτε μέσα, ούτε έξω. Στο εξωτερικό αν και επιθυμούσε μια γρήγορη πολιτική λύση για το θέμα του Μνημονίου προκειμένου να διαμορφώσει τις συνθήκες για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν βρήκε σύμφωνες ούτε τις αγορές, ούτε τους πιστωτές, ούτε τους διεθνείς οργανισμούς. Και όχι μόνο δεν έγινε αποδεκτή η λύση, αλλά γι’ αυτή την πολιτική σκοπιμότητα θυσίασε και το κεντρικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από τη βιωσιμότητα του χρέους. Λέγοντας ότι το χρέος είναι ήδη βιώσιμο ή ότι βρίσκεται σε τροχιά βιωσιμότητας, υποβάθμισε τη σημασία του.
Αυτό αναγνωρίζεται και από την Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, η οποία από τη μια πλευρά ασκεί κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης και από την άλλη καθιστά τη βιωσιμότητα του χρέους ως το βασικό παράγοντα για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Από την Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού φαίνεται επίσης ότι και στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πολλά προβλήματα. Πέρα από τα όσα γνωρίζαμε για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, η Ελλάδα καταλαμβάνει πλέον και την τελευταία θέση από όλες τις χώρες της ΕΕ στο δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης. Επιπλέον, εκφράζονται επιφυλάξεις για τις επίσημες προβλέψεις σχετικά με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και τη βιωσιμότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής. Τέλος, επισημαίνεται η απουσία ενός συνεκτικού σχεδίου για την ανάπτυξη από το 2015 κι έπειτα.
Όλα δείχνουν ότι ο “οδικός χάρτης” της κυβέρνησης για την έξοδο από το Μνημόνιο οδηγεί στο πουθενά».