Ο ΠΙΣ προσφεύγει στην ΕΕ για την “εξουθενωτική εργασία” στους γιατρούς του ΕΣΥ

Σταθερή είναι η θέση που έχει λάβει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) αναφορικά με κάλυψη των ασθενών που χρειάζονται χειρουργείο και περιμένουν για μήνες στο ΕΣΥ.

«Ο ΠΙΣ, ήδη από την πρόσφατη Γενική του Συνέλευση, έχει λάβει θέση στο ζήτημα που θέτει το υπουργείο Υγείας σχετικά με τα απογευματινά χειρουργεία, θεωρώντας ότι όχι μόνον δεν θα επιλύσουν ζητήματα, αλλά θα προκαλέσουν και νέα, τα οποία θα προστεθούν στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ».

Σύμφωνα με τον ΠΙΣ, τη λύση θα δώσει η άμεση στελέχωση του ΕΣΥ με γιατρούς, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, ώστε να λειτουργήσουν με επάρκεια και ποιότητα οι Κλινικές και τα Εργαστήρια και να αποτραπούν φαινόμενα κατάρρευσης γιατρών εν ώρα εργασίας και αναστροφής του κύματος παραίτησης γιατρών από το δημόσιο σύστημα υγείας.

Ήδη, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος έχει ξεκινήσει διαδικασία προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την εξουθενωτική εργασία των γιατρών του ΕΣΥ, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τα μέγιστα εβδομαδιαία όρια, καθιστώντας ανέφικτη κάθε επιπλέον επιβάρυνση με απογευματινή εργασία, πέραν της πρωινής και των εφημεριών.

Προϋπόθεση για να ανταποκριθούν οι γιατροί στις επικείμενες προκηρύξεις, αναφέρει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, είναι ασφαλώς η μισθολογική τους αναβάθμιση, με διπλασιασμό των καθαρών τους αποδοχών και παροχή κινήτρων, προκειμένου να στελεχωθούν οι νησιωτικές και ορεινές περιοχές και οι άγονες ειδικότητες.

«Η απόπειρα να λειτουργήσουν τα απογευματινά χειρουργεία των Νοσοκομείων ως ανταγωνιστές των ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων με τιμοκαταλόγους που επιβαρύνουν τους ασθενείς, κρίνουμε ότι αποτελεί ατελέσφορη πρακτική, πολλώ δε μάλλον όταν προτάσσεται ως επιχείρημα ότι αποτελεί τον τρόπο να νομιμοποιηθεί η επονείδιστη πρακτική που αποκαλείται ‘φακελάκι’», υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή του.

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) θεωρεί θεμελιώδη ανάγκη τη διατήρηση καθαρών σχέσεων ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό σύστημα υγείας και κυρίως ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει να εκπληρώνει το θεσμικό του ρόλο.