Ο πυρετός του εύκολου πλούτου

Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

«Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων. Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει. Έχει μεγάλη πείρα ο χαμός. Κική Δημουλά- από τη συλλογή -«Χαίρε Ποτέ».Έτος 1999. Στον γαλανό ουρανό της Ελλάδας, έχει δημιουργηθεί μια παράξενη ευφορία. Είχαν περάσει οι παλιές εποχές του Ελληνικού ονείρου, όπου ήταν  άνοδος στο διαμέρισμα κι η απόκτηση ενός αυτοκινήτου. Στο τέλος του 20^ου αιώνα ο Έλληνας ήθελε κάτι περισσότερο . Τον εύκολο και γρήγορο πλουτισμό. Το Ελληνικό χρηματιστήριο είχε μια συνεχή ανοδική πορεία. Συναινούντος του ανάλογου  κλίματος, που είχε δημιουργήσει  ο τύπος, ηλεκτρονικός και έντυπος, στο πλατύ κοινό, υπήρχε η εντύπωση στους αδαείς, ότι¨ τοποθετείτε σήμερα τα χρήματα σας σε χρηματιστηριακές μετοχές, και σε λίγες ημέρες, ή το πολύ μήνες πολλαπλασιάζονται, και δεν έχετε ανάγκη να ξαναεργαστείτε για χρόνια. Πολιτικοί παράγοντες επικροτούσαν τα συμβάντα, και υποστήριζαν ότι το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, είναι  ο καθρέπτης της Ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι σε άνοδο.

Συνεχώς νέες εταιρείες εισερχόταν στο χρηματιστήριο, ενώ οι παλιότερες προέβαιναν σε αυξήσεις του μετοχικού τους κεφαλαίου. Σε κάθε γωνία τα Ελλάδας είχαν ιδρυθεί ΕΛΔΕ{ Εταιρίες διαβίβασης μετοχών}. Νέες εφημερίδες οικονομικού περιεχομένου εκδιδόταν, ενώ οι εκπρόσωποι των μικρομετόχων, και οικονομικοί αναλυτές προέβαιναν σε ενημερωτικές ομιλίες, στις πόλεις της περιφέρειας, για να ενημερώσουν το ευρύ κοινό. Οι τράπεζες έδιναν βραχυπρόθεσμα δάνεια ,για αγορά μετοχών. Άνθρωποι που δεν γνώριζαν τι είναι το χρηματιστήριο, και πως λειτουργεί , και γιατί  υπάρχει, είτε αγόραζαν μόνοι τους μετοχές στην τύχη, ή οι πιο νοήμονες κατέθεταν τα χρήματα τους σε αμοιβαία κεφάλαια, για να τα διαχειριστούν επαγγελματίες διαχειριστές κεφαλαίων. Πουλήθηκαν οικόπεδα, πουλήθηκαν οικίες πουλήθηκαν στάνες, έγιναν αναλήψεις οικονομιών πολλών χρόνων, για να αγορασθούν μετοχές. Κάποιοι μεγαλομέτοχοι  κέρδισαν πακτωλό χρημάτων με χειραγωγήσεις μετοχών, βοηθούντος και της απουσίας συγκεκριμένου αυστηρού πλαισίου λειτουργίας του Χ.Α.Α και ελεγκτικών μηχανισμών.  Τα αμοιβαία κεφάλαια εξωτερικού ωφελήθηκαν τα μέγιστα με τις επενδύσεις τους στο ΧΑΑ και μάζεψαν ζεστό χρήμα από την Ελληνική οικονομία. Όμως αλίμονο. Το χρηματιστήριο δεν είναι ορθολογικός θεσμός. Στο ταμπλό του παίζονται τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια. Όπως το 1999. Σε λίγο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκε μια χρηματιστηριακή φούσκα. Ακριβώς όπως ο παπατζής παίζει στους αφελείς τον παπά, και αφήνει κάποιον να κερδίζει, και μετά συνεχώς χάνει. Έτσι και στο χρηματιστήριο. Κάποιοι  μικρομέτοχοι, στην αρχή κέρδισαν για να δημιουργηθεί κλίμα στην χρηματιστηριακή  αγορά ,και να φουσκώσει υπέρμετρα ο δείκτης του ναού του χρήματος. Όπως κάθε μπαλόνι ξεφουσκώνει και αδειάζει από τον αέρα ,έτσι και το χρηματιστήριο. Ξεφούσκωσε και πήρε ο ήχος του τις ελπίδες των Ελλήνων για εύκολο πλουτισμό. Όσοι πρόλαβαν να φύγουν εγκαίρως βγήκαν κερδισμένοι. Οι πολλοί βγήκαν χαμένοι, και μερικοί κατεστραμμένοι. Τεράστια χρηματικά ποσά άλλαξαν χέρια  σχεδόν σε μία νύκτα. Τελικά το όνειρο του εύκολου πλουτισμού  έγινε ένας εφιάλτης, που θα τον θυμούνται οι χαμένοι για πολλά χρόνια.