Ο σοσιαλισμός απέναντι στην ύφεση και ανεργία

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
δημοσιογράφος I.J.F

Η Ευρώπη βρίσκεται μέσα στην πιο βαθιά κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού από την δεκαετία του ’30.
Σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα νέων τεράστιων ταξικών αγώνων, και είναι πιο βαθιά διχασμένη σήμερα παρά κατά την περίοδο του τείχους του Βερολίνου, καθώς το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών ολοένα και μεγαλώνει σε όλη την ήπειρο.

Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν πλέον αρκετά για τα προς το ζην, το ενοίκο ή την παιδεία αυξάνονται κάθε μέρα, ενώ μια μειοψηφία ζει σε αισχρή χλιδή καθώς επιβάλει τις επιταγές της στην κοινωνία.

Πριν 5 χρόνια η χρηματοπιστωτική αριστοκρατία οδήγησε την παγκόσμια οικονομία στο χείλος της κατάρευσης με την εγκληματική της κερδοσκοπία.

Τότε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ρίξανε 2 τρις ευρώ δημόσιου χρήματος για να διασώσουν τις προβληματικές τους τράπεζες. Τώρα αυτά τα χρήματα αποσπώνται από τον εργαζόμενο πληθυσμό μέσω περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες, την παιδεία, τις συντάξεις και την υγεία.

Η γερμανική κυβέρνηση παίζει τον κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Δρώντας σαν να μην συνέβη ποτέ η καταστροφή του 1933. Το Βερολίνο επιμένει στην εφαρμογή ανελέητων μέτρων λιτότητας σε όλη την ευρώπη ρίχνοντας εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και τη φτώχεια.

Το Βερολίνο χρησιμοποιεί την Ε.Ε. και το ευρώ για να κατευθύνει τις ροές κεφαλαίων προς τη Γερμανία, λεηλατώντας και κυριαρχώντας πάνω στις πιο αδύναμες χώρες της Ευρώπης.

Η υπεροπτική συμπεριφορά του Βερολίνου οξύνει τις εθνικές αντιπαλότητες και φιλονικίες.Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμφωνούν βασικά σε ένα μόνο ζήτημα: Δηλαδή ότι το βάρος της κρίσης πρέπει να το επωμισθεί στο ακέραιο η εργατική τάξη. Η Ε.Ε. δείχνει τώρα το αληθινό της πρόσωπο. Ο στόχος της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ είναι να καθιερώσει «κινέζικες συνθήκες» ανά την Ευρώπη στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.

Η Ελλάδα φανερώνει το μέλλον της Ε.Ε. 5 χρόνια λιτότητας και ανθρωπιστικής κρίσης έχουν οδηγήσει σε μία έκρηξη της ανεργίας.

28 εκατομμύρια άνθρωποι είναι αυτή τη στιγμή χωρίς δουλειά στην Ε.Ε. Στην Ελλάδα και Ισπανία ένας στους τρεις ενήλικους και δύο στους τρεις νέους είναι χωρίς δουλειά. Στην Γερμανία το επίσημο ποσοστό ανεργίας, είναι μόνο 7% αλλά από τους 42 εκατ. εργαζόμενους μόνο το 29 εκατ. είναι ασφαλισμένοι. Οι υπόλοιποι εργάζονται κάτω από επισφαλείς συνθήκες με 4 εκατομμύρια να αμείβονται με λιγότερα από 7 ευρώ την ώρα.

Στον αντίθετο πόλο της κοινωνίας η χρηματοπιστωτική αριστοκρατία της Ελλάδας και της Ε.Ε. έχει σωρεύσει πλούτο από την κρίση ακόμη και τα κονδύλια διάσωσης για τις χρεωμένες χώρες καταλήγουν στους λογαριασμούς της χρηματοπιστωτικής αριστοκρατίας.

Από τα 200 δις ευρώ για την οικονομική ενίσχυση της Ελλάδας, μόνο 6 δις ευρώ κατέληξαν στον ελληνικό προϋπολογισμό. Τα υπόλοιπα πήγαν στις τράπεζες, σε εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων και σε μεμονωμένους πιστωτές.Τα συμφέροντα των εργαζομένων, της νεολαίας, των ανέργων και των συνταξιούχων δεν βρίσκουν καμμία έκφραση στην επίσημη πολιτική ζωή της Ευρώπης.Όμως κάτω από την επιφάνεια μια τεράστια κοινωνική θύελλα είναι υπό εξέλιξη.Η αιτία της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι χρεωκοπία του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Επομένως κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί χωρίς το σπάσιμο της δύναμης της οικονομικής ολιγαρχίας.

Ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα είναι εφικτό, όχι μόνο για να αλλάξει την κοινωνική δομή, αλλά να δώσει στους λαούς της Ευρώπης όραμα για καλύτερες μέρες, αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Οι πολίτες πρέπει να την ξαναπάρουν στα χέρια τους.

…σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει
ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ

"google ad"