Ο κόσμος, φαίνεται, βρήκε στην κινητοποίηση των αγροτών κάποια έμπνευση. Πολλές φωτογραφίες έγιναν viral, ειδικά κάποιες στην οποία πρωταγωνιστούσαν κρητικοί αγρότες. Στις εικόνες συμπυκνώνονται θετικά στερεότυπα, αν και η μία φωτογραφία που είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο, ήταν ένα πορτραίτο.
Ο Στάθης Στιβακτάκης, ο μελισσουργός από τα Βορίζια του νομού Ηρακλείου, από τη μία στιγμή στην άλλη, είδα τη φωτογραφία του να γίνεται viral με τους περισσότερους να σχολιάζουν την άγρια ομορφιά του βλέμματός του.
Ο νεαρός αγρότης που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις στην Αθήνα έμεινε έκπληκτος και αυτός από το μέγεθος της δημοσιότητας που έλαβαν οι φωτογραφίες αν και δηλώνει ότι δεν πρόκειται να παρατήσει τον τόπο του ή τη δουλειά του. Για αυτό δηλώνει ότι θα συνεχίσει τον αγώνα για τα δίκαια των αγροτών.
Όμως, το παρουσιαστικό του Στάθη Στιβακτάκη εντυπωσίασε και μάλιστα ένας γνωστός ζωγράφος, ο Λάζαρος Πάντος προχώρησε και έφτιαξε ένα πορτραίτο του με τον τίτλο “Nέος από την Κρήτη”.
Δείτε το πορτραίτο:
Ποιος είναι ο Λάζαρος Πάντος
Ο Λάζαρος Πάντος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1976 – 1979) και στη Royal Academy of Fine Arts του Λονδίνου (1979 – 1981). Μαθήτευσε τα χρόνια 1985 – 1986 κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη.
Μετά τις σπουδές του στη ζωγραφική επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στο φωτογραφικό ρεαλισμό. Μελέτησε επί τρία χρόνια τα πορτρέτα του Φαγιούμ και χρησιμοποίησε τη συγκεκριμένη τυπολογία και τεχνική για σειρά “σύγχρονων” προσωπογραφιών.
Κατά τη δεκαετία του ’80 προσέγγισε τη ζωγραφική της ευρωπαϊκής Αναγέννησης και του Caravaggio, όπως επίσης και των Οριενταλιστών. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Όπως αναφέρει η ιστορικός τέχνης Χαρά Θεοχάρους «η ανθρώπινη φιγούρα στα έργα του Πάντου, προβάλλει με το ρυθμό, τον τρόπο και τις συμπε¬ριφορές μιας ατομικότητας με σαφή ταυτότητα. Για την ακρίβεια στην απόδοση του ψυχισμού, ο ζωγράφος μετασχηματίζει τα ερεθίσματά του σε χρωμοπλαστικές εκφράσεις, ισορροπώντας τη φόρμα, τονίζοντας τη δύναμη και τον εσωτερικό παλμό της για να δημιουργήσει σχήματα εξπρεσιονιστικά και αφαιρετικά συχνά σύνολα. Δίνει πνοή σε λεπτές αντιδράσεις και κινήσεις μεταδίδοντας τη ζωντάνια της ύπαρξης των μορφών και τις δονήσεις του εσωτερικού τους κόσμου».
