Παλαιστινιακή ποίηση

Μαχμούντ Νταρουίς

Ο τραγουδιστής του αίματος

Για τον τραγουδιστή σου
πάνω στις ελιές… πενήντα χορδές.
Ο τραγουδιστής σου όμηρος ήταν του ανέμου
και σκλάβος της βροχής.
Ο τραγουδιστής σου παράτησε τον ύπνο
με την αγρύπνια διασκεδάζει.
Θα ονομάσει το ξεπέταγμα των λουλουδιών, όπως θέλεις φλόγες
θα ονομάσει τον ελαιώνα μέσα στα μάτια στου γέννηση της αυγής
και θα κλάψει, έτσι συνήθισε,
όταν περάσει ο αγέρας
πάνω από πενήντα χορδές.
Αχ πενήντα ματωμένες μελωδίες
πως γίνηκε άστρα και δέντρα η λίμνη του αίματος;
αυτός που πέθανε ειν’ ο φονιάς
κιθάρα μου
και ο τραγουδιστής σου νίκησε.
Άνοιξε τις πόρτες σου, χωριό μου
στους τέσσερες ανέμους άνοιξέ τες
κι άσε να καίνε πενήντα πληγές.
Κάρφου Κάσεμ (1)
χωριό που ονειρεύεται τους μενεξέδες, το σιτάρι
και τους γάμους των περιστεριών.

…………………………………………………..
θερίστε τους μεμιάς
θερίστε τους
…………………………………………………..
….. τους θέρισαν
……………………………………………………
Αχ στάχυ
πάνω στον κόρφο των αγρών
ο τραγουδιστής λέει:
Το μυστικό του δέντρου νάξερα
όλες τις πεθαμένες λέξεις νάθαβα και
νάχα τη δύναμη της σιωπής του νεκροταφείου.
Χέρι που παίζεις… τι ντροπή
πάνω σε πενήντα χορδές.
Νάγραφα με δρεπάνι την ιστορία μου
με τσαπί και κορυδαλλού φτερό
τη ζωή μου νάγραφα.
Κάφρου Κάσεμ
γύρισα απ’ το θάνατο για να ζήσω
για να τραγουδήσω γύρισα.
Άσε να πάρω τη φωνή μου
από μια πληγή που φλογίζει
κι έλα βοήθησε το μίσος μου
που φυτεύει στην καρδιά κουφάγκαθα.
Αυτή η πληγή που εκπροσωπώ δεν παζαρεύει.
Μ’ έμαθε το χτύπημα του Τζελάτη (2)
να περπατώ απάνω στην πληγή μου
να περπατώ… να περπατώ… και ν’ αντιστέκομαι.

(1) Κάφρου Κάσεμ: Χωριό της Παλαιστίνης. Στις 29 Οκτωβρίου 1956, ημέρα της επίθεσης του Ισραήλ στην Αίγυπτο με τη συμμετοχή της Αγγλίας και της Γαλλίας, ισραηλινή περίπολος σκότωσε 43 παλαιστίνιους, κατοίκους του Κάφρου Κάσεμ, με το πρόσχημα ότι δεν συμμορφώθηκαν με την απαγόρευση της κυκλοφορίας που ανακοινώθηκε μόλις μισή ώρα πριν ισχύσει χρόνος που δεν ήταν αρκετός για να επιστρέψουν οι αγρότες από τα χωράφια τους στο χωριό.

(2) Τζελάτης: Δήμιος