Παναγιώτης Κρητικός: «Προς τους Νέους»

Μανιφέστο εθνικής αυτογνωσίας και κοινωνικής συνείδησης.

Α         ΠΡΟΟΙΜΙΟ

ΝΕΕ, ΝΕΑ,

Μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση (ηθική, πολιτική, πολιτιστική, οικονομική) μαστίζει το δημόσιο βίο της χώρας. Και με ιστορική νομοτέλεια κυοφορείται και εθνική κρίση.

Αυτήν την κρίση τη δημιουργήσαμε όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι με τα λάθη μας και τις παραλείψεις μας. Και εσύ καλείσαι σήμερα να την ανακόψεις με τον αγώνα σου.

Όμως, για να είναι νικηφόρος ο αγώνας αυτός,

ΠΡΕΠΕΙ:

ΝΑ προβληματίζεσαι καθημερινά για την «τάξη» των πραγμάτων που άλλοι έφτιαξαν για σένα.

*

ΝΑ ελέγχεις αν αυτή η «τάξη» εναρμονίζεται με τους δίκαιους όρους που επιβάλλει η αξία Άνθρωπος.

*

ΝΑ στοχάζεσαι πάντα ότι εσύ προσδιορίζεις τον εαυτό σου απέναντι στη ζωή.

Στοχάσου ποιο μέλλον δικαιούσαι, ποιο μέλλον ετοιμάζουν οι άλλοι για σένα, πως σου το ετοιμάζουν και γιατί σου το ετοιμάζουν χωρίς εσένα.

*

ΝΑ γνωρίζεις ότι κανείς δεν σου χαρίζει το μέλλον σου. Το μέλλον σου το κατακτάς εσύ με τη δράση σου στη ζωή. Και το μέγεθος της κατάκτησής του είναι ανάλογο με το μέγεθος της δράσης σου.

ΝΑ έχεις πάντα στο νου σου ότι κανένας εκτός από εσένα δεν είναι διαχειριστής της συνείδησής σου.

*

ΝΑ μη διαφεύγει από το σκέψη σου ότι είσαι ένα ελεύθερο άτομο με  το δικαίωμα να συμμετέχεις αποφασιστικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι και μόνος, και από κοινού, να μπορείς να μάχεσαι για να το αλλάζεις, ή να το προσαρμόζεις κατά τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.

*

ΝΑ μην επιτρέπεις να καθορίζουν οι άλλοι τη μοίρα σου, ερήμην σου, αλλά να παίρνεις στα χέρια σου τις τύχες σου και όλοι μαζί, συλλογικά, τις τύχες του τόπου για το αύριο.

*

ΝΑ αμφιβάλλεις για ότι έχει λαμπερό περίβλημα. Να το λογχίζεις για να δεις αν το περιεχόμενο είναι αληθινό. Ό,τι βλέπεις εκ πρώτης όψεως, δεν έχει πάντοτε ως αντίκρισμα την αλήθεια.

*

ΝΑ μην ξεχνάς ότι εκείνοι που ελέγχουν την οικονομία τη χρησιμοποιούν με τέτοιο τρόπο ώστε να καθιστούν τις μεγάλες μάζες, τους νέους ανθρώπους δέσμιους της ανάγκης. Η μεγαλύτερη εξάρτηση είναι η εξάρτηση από την ανάγκη. Κυρίως από τη βιοτική ανάγκη.

Β       ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

ΝΑ έχεις πάντα στο νου σου, ότι σήμερα, οι θεσμοί του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν καταλύονται με τ΄άρματα, δηλαδή με τη βία, καταλύονται όμως δια της φαρμακείας από τα διαπλεκόμενα.

*

Καθημερινά οι θεσμοί της δημοκρατίας αφυδατώνονται, ξεθωριάζουν, παραμορφώνονται, αλλοιώνονται και ουσιαστικά εκτρέπονται από τον συνταγματικό προορισμό τους.

*

Σε σένα, στη γενιά σου ανήκει η ευθύνη της επαναφοράς των θεσμών στη συνταγματική τους αποστολή. Και να μην ξεχνάς ότι το Σύνταγμα έχει αναθέσει την τήρησή του και την έχει εμπιστευτεί στον πατριωτισμό σου.

*

ΝΑ γνωρίζεις πως όταν φαλκιδεύονται οι αρμοδιότητες της Βουλής, η Δημοκρατία πάσχει. Τότε, ο Λαός έχει το λόγο.

*

Όταν περιορίζονται οι συνταγματικές ελευθερίες, η Δημοκρατία πάσχει. Τότε, ο λαός έχει το λόγο.

*

ΝΑ έχεις πάντα στο νου σου ότι τα κόμματα τότε μόνο είναι θεσμοί της Δημοκρατίας, όταν λειτουργούν δημοκρατικά και όταν είναι οργανωμένα δημοκρατικά. Όταν όμως είναι αρχηγικά και λειτουργούν πατερναλιστικά (αρχηγοκεντρικά), τότε από θεσμοί της Δημοκρατίας γίνονται εσμοί της Δημοκρατίας. Και αυτοί οι εσμοί συναπαρτίζονται από μια πολιτικοοικονομική και γραφειοκρατική ελίτ η οποία λυμαίνεται τον δημόσιο πλούτο και δυναστεύει το λαό.

*

Ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας μιας χώρας είναι η εσωκομματική δημοκρατία, η οποία όταν λειτουργεί ελεύθερα εκ των κάτω, όπως στα ευρωπαϊκά κόμματα, υπηρετεί την αξιοκρατία και την ικανοκρατία, ταυτόχρονα δε αποτελεί την εγγύηση της Δημοκρατίας της ανοιχτής κοινωνίας. Στην Ελλάδα, η έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας θάλπει την οικογενειακή ηγεμονία (οικογενειοκρατία) και υπηρετεί την ευνοιοκρατία και την αναξιοκρατία. Η αρχηγοκεντρική κομματική δομή αποτελεί παθολογικό σύμπτωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.

*

ΝΑ ξέρεις ότι στα αρχηγοκεντρικά κόμματα υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες στελεχών. Η πρώτη κατηγορία στην κορυφή της πυραμίδας(ολιγομελής )συγκροτεί την ηγετική ομάδα, η οποία ενίοτε έχει χαρακτηριστικά παρέας. Τα στελέχη της για την νομή της (κατά περίπτωση) κομματικής και κρατικής εξουσίας συνεργάζονται μεταξύ τους με συντεχνιακή και ιδιοτελή αντίληψη. Η δεύτερη κατηγορία, εκ των πραγμάτων πολυπληθής και σε κάθετη διάταξη διαρθρωμένη, αποτελείται από στελέχη τα οποία χρησιμοποιούνται από τους συνεργαζόμενους της πρώτης κατηγορίας.

Γ …. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΝΑ μη σιωπάς όταν βλέπεις το άδικο να γίνεται κανόνας διακυβέρνησης. Ποτέ από το άδικο δεν δημιουργείται κοινωνία ισονομίας, κοινωνία δικαίου, στην οποία πρέπει να ζήσεις. Θεμέλιο της κοινωνίας δικαίου είναι η κοινωνική αλληλεγγύη η οποία ταυτόχρονα είναι και προϋπόθεση για την κοινωνική συνοχή και την εθνική ομοψυχία. Από κοινού σφυρηλατούν το πατριωτικό φρόνημα και την εθνική αυτοπεποίθηση τα οποία, σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερα δε στους δύσκολους καιρούς, αποτελούν ακαταμάχητα όπλα της υπεράσπισης της εθνικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας.

ΝΑ μάχεσαι ακατάπαυστα γι’ αυτές τις αξίες.

ΝΑ μάχεσαι με ρεαλισμό και με όραμα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Προαπαιτούμενο η Ελληνική Σκέψη.

*

ΝΑ γνωρίζεις ότι: θυσία είναι η προσφορά που προέρχεται από το υστέρημα του λαού και όχι η δήθεν «προσφορά» από το περίσσευμα των πλουσίων. Θυσίες κάνει μόνο ο στερούμενος λαός. Η όποια επίκληση θυσιών από την πλουτοκρατία αποτελεί εμπαιγμό.

ΝΑ ξέρεις πως δεν αποτελεί γενναιότητα για την εξουσία όταν χρησιμοποιεί τη δύναμή της για να ραπίζει τους γέροντες και τους σακάτηδες. Γενναία είναι όταν ραπίζει την πλουτοκρατία.

*

ΝΑ ξέρεις ότι:

Η εργασία δεν είναι μόνο συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας και ατομικό σου δικαίωμα. Είναι ουσιώδης προϋπόθεση προσωπικής αξιοπρέπειας και κοινωνικής καταξίωσης του κάθε πολίτη. Είναι στοιχείο προόδου, όρος κοινωνικής συνοχής και εθνικής ομοψυχίας.

*

ΝΑ ξέρεις επίσης:

Η ανεργία δεν είναι μόνο φαινόμενο ντροπής σε ένα κράτος δικαίου, αλλά και σύμπτωμα κοινωνικής ανηθικότητας.

Όταν ένας λαός μαστίζεται από την δυσπραγία, την ανέχεια και την στέρηση όρων στοιχειώδους επιβίωσης, αποτελεί απεχθές φαινόμενο και ειδεχθές έγκλημα η σώρευση πλούτου πάνω στον πλούτο (σε λίγα χέρια) και εν πολλοίς ανώφελου.

*

ΝΑ ξέρεις ότι η πατρίδα δεν είναι μόνο γεωγραφική έννοια. Πατρίδα σημαίνει λαός, ταυτίζεται με αυτόν. Πατρίδα χωρίς λαό είναι αφηρημένη έννοια. Πατρίδα χωρίς ελεύθερο λαό είναι θλιβερή έννοια και Πατρίδα χωρίς ευημερούντα λαό είναι μελαγχολική έννοια. Και πατρίδα με νέους χωρίς μέλλον είναι υποθηκευμένη.

*

ΟΤΑΝ δεν είσαι απαλλαγμένος από τα βιοτικά προβλήματα της ζωής δεν μπορείς να σκεφθείς ελεύθερα, άρα δεν είσαι ελεύθερος άνθρωπος. Είσαι δούλος της Ανάγκης. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι το καπιταλιστικό σύστημα για τις λαϊκές μάζες, δημιουργεί την προϋπόθεση αυτή, δηλαδή την ανάγκη για να τις έχει εξαρτημένες, άρα εκμεταλλεύσιμες. Αυτό είναι εκείνο που αποτελεί τη χειρότερη μορφή δουλείας.

*

ΝΕΟΙ αγωνιστείτε εναντίον της εξάρτησης από τη βιοτική ανάγκη. Στην επίθεση της παραμόρφωσης συνειδήσεων που γίνεται από τα «μέσα ενημέρωσης» η ευθύνη της Άμυνας, της Άρνησης, της Αντίστασης, της Αντεπίθεσης, είναι σε Σένα.

*

ΝΕΑ και ΝΕΕ,

Η στέρηση του μέλλοντος των γενεών, η στέρηση της ελπίδας και της προοπτικής σου ισοδυναμεί με στέρηση της ζωής. Αυτή η στέρηση αποτελεί λόγο καθολικής εξέγερσης. Λόγο Ανατροπής.

*

Η ΓΕΝΙΑ σας, υποχρεούται να αντιδράσει. Ατομικά και συλλογικά. Η Αντίσταση είναι ιερό δικαίωμα και γι΄αυτό έχει ηθικό μεγαλείο. Γιατί γίνεται για την ελεύθερη προσωπικότητα του ανθρώπου. Αρνείται την ποδηγέτηση ψυχών σε συντεταγμένες αγέλες, προς δόξα της υπερεκμετάλλευσης των πολλών αδυνάτων από τους ολίγους «δυνατούς».

Δ    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΜΕ

ΑΥΤΟ που σήμερα λέγεται επικοινωνία, μόνον επικοινωνία δεν είναι. Γιατί η λειτουργία της επικοινωνίας –το λέει και η λέξη- δεν είναι μονόδρομη, είναι αμφίδρομη. Βρίσκεται δηλαδή σε αμφίδρομη σχέση με το λαό, με τον πολίτη. Γιατί η επικοινωνία δεν εκπέμπει μόνο μηνύματα αλλά παίρνει και μηνύματα. Έτσι, η επικοινωνία που ασκείται σήμερα δεν έχει την αμφίδρομη λειτουργία και είναι ωμή προπαγάνδα.

*

ΟΙ περισσότερες από τις ιδέες που σου σερβίρουν με ποικίλους τρόπους είναι σαβούρα. Δεν αντιστοιχούν στο ανεπτυγμένο επίπεδο της καλαισθησίας σου, της νοημοσύνης σου και της δεκτικότητας σου. Γι΄αυτό να τις διαλέγεις. Να μην τις δέχεσαι αβασάνιστα. Και όταν επιμένουν να στις προσφέρουν με το «μπιμπερό», εσύ να το σπάζεις. Γιατί αυτός ο τρόπος «προσφοράς» υποτιμά την ωριμότητά σου. Υποτιμά την κρίση σου.

*

ΝΑ μην διαφεύγει ποτέ από τη σκέψη σου ότι από τα Μ.Μ.Ε. περνά συχνά μια αντίληψη για τον πολιτισμό, για την πολιτική, για την ηθική, για τις ιστορικές μας αξίες, η οποία δεν είναι η κυρίαρχη αντίληψη της κοινωνίας μας. Είναι περιθωριακή αντίληψη. Έτσι, έχουμε, το φαινόμενο: αντιλήψεις που είναι στο κοινωνικό περιθώριο, να είναι κυρίαρχες αντιλήψεις στα Μ.Μ.Ε.. Και αντιστρόφως, κυρίαρχες αντιλήψεις της κοινωνίας, είναι περιθωριακές αντιλήψεις στα Μ.Μ.Ε.. Και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

*

ΝΑ απορρίπτεις τις επιλογές που έχουν ετοιμάσει για σένα τα διαπλεκόμενα, οι οποίες μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ στοχεύουν στην αλλοτρίωση της δικής σου συνείδησης, στην παραμόρφωση της δικής σου προσωπικότητας, στη μετατροπή σου σε μονάδα καταναλωτισμού των προϊόντων τους, των υποπροϊόντων, που στοχεύουν στην μετατροπή της κοινωνίας σας, σε σπογγομάζα απορρόφησης των αποβλήτων τους.

*

ΣΤΑ φασιστικά καθεστώτα υπάρχει η λογοκρισία της βίας. Είναι ωμή και γι΄αυτό λαομίσητη. Φαίνεται, όμως, ότι και στις δημοκρατίες υπάρχει η λογοκρισία αλλά δεν είναι ωμή, σαν εκείνη της δικτατορίας. Έχει ήπια μορφή, σερβίρεται στο λαό περίτεχνα, με πολλούς και εύγεστους τρόπους, έχει ελκυστικό περίβλημα και ευχάριστη γεύση. Η λογοκρισία αυτή είναι πολλών ειδών: Είναι οικονομική λογοκρισία, πολιτική λογοκρισία, επαγγελματική λογοκρισία, ψυχολογική λογοκρισία, λογοκρισία των συμφερόντων, λογοκρισία των σκοπιμοτήτων. Και υπάρχει και η έντεχνη παραπληροφόρηση, η οποία λειτουργεί στα πλαίσια της προπαγάνδας με στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Όλα αυτά τα είδη της λογοκρισίας, οι μεγιστάνες στων μέσων μαζικής ενημέρωσης τα επιβάλλουν στη λειτουργία τους.

*

Όταν ο τύπος, η τέταρτη εξουσία, από μέσο ενημέρωσης της κοινής γνώμης γίνεται μέσο προπαγάνδας με στόχο να κατασκευάζει κοινή γνώμη, η Δημοκρατία γίνεται εταιρεία των πολυποίκιλων συμφερόντων της διαπλοκής.

*

ΟΙ δημοσιογράφοι κάτω από την εξαρτησιακή  σχέση εργασίας, αδυνατούν να τα αποκρούσουν. Και όχι μόνο αυτά. Πολλές φορές είναι υποχρεωμένοι «να γράφουν ή να πουν ό,τι δεν πιστεύουν και δεν μπορούν να γράφουν ή να πουν εκείνα που πιστεύουν». Αλλά,  πέρα από αυτά, υπάρχει και το είδος –υπήρχε πάντοτε, σήμερα είναι εκτεταμένο- της αυτολογοκρισίας. Είδος, που αφορά, στην ποιότητα του λόγου και στην ποιότητα των ιδεών. Υπάρχει ακόμα και εκείνη η κατηγορία των «λειτουργών» της επικοινωνίας, η οποία ενεργεί «εν διατεταγμένη υπηρεσία».

Ε    ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

ΝΕΕ, ΝΕΑ,

ΟΙ νέες εποχές χρειάζονται το πνεύμα (μυαλό) και το μυαλό για να γίνει δυνατό, αποτελεσματικό θέλει καλλιέργεια, θέλει εκπαίδευση. Το σπαθί για να κόβει δεν αρκεί να είναι από καλό μέταλλο, χρειάζεται και τρόχισμα. Χρειάζεται και το ακόνι. Ο αιώνας που διανύουμε σηματοδοτεί την εποχή του υπεραυτοματισμού της υπερηλεκτρονικής, της υπερπληροφορικής και θα εξοβελίσει όχι μόνο την αδράνεια, αλλά και τον αυτοματισμό. Θα μηδενίσει τις αποστάσεις και τους αποσταμένους. Στον αιώνα που διανύουμε, οι αποφάσεις θα λαμβάνονται αστραπιαία και θα εκτελούνται  κεραυνοβόλα.

*

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ έχει χρέος να σας προσφέρει τις συνθήκες για την κατάκτηση της γνώσης. Εσείς θα διαθέσετε το σπαθί σας, το μυαλό,. Αιχμή του σπαθιού σας η αθάνατη γλώσσα των Ελλήνων. Η γλώσσα μας. Σπουδάστε την, μάθετέ την, κάνετέ την όργανο του δικού σας εγερτικού λόγου.

*

Η γλώσσα μας είναι το ποτάμι που αναβλύζει από τις πανάρχαιες πηγές και ρέει μέσα στους αιώνες. Το ποτάμι που φέρνει μέσα του όλους τους κόκκους της χρυσής άμμου, στιλπνούς, απαστράπτοντες, χρυσίζοντες, στίλβοντες, άλλοτε στο φως του ήλιου και άλλοτε στο φως του φεγγαριού. Το ποτάμι που έχει μέσα του τα ψήγματα όλων των ευγενών μετάλλων, κάνοντας ποικιλόχρωμους τους ιριδισμούς του νερού. Η γλώσσα μας είναι το ποτάμι που αρδεύει τη γη μας. Θα ήταν άνυδρη και ξερή η Πατρίδα μας χωρίς αυτό ποτάμι που ξεδιψάει τον κόσμο.

Ζ    ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

Ι. Στην κυοφορούμενη αλλά ορατή παγκόσμια διακυβέρνηση, να έχετε ως πρόταγμα της ζωής και του αγώνα σας τον Ελληνισμό. Ακαταμάχητο όπλο προώθησης του Ελληνισμού οι διαχρονικές αξίες του οι οποίες βρήκαν την ιδανική έκφρασή τους μέσα από τα δημιουργήματα της ελληνικής σκέψης αλλά και τους αγώνες του λαού μας για ελευθερία και ανεξαρτησία. Ο πολιτισμός μας στη διαχρονική του διάσταση και η γλώσσα μας συνιστούν τα σταθερά στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας. Στην παγκόσμια διακυβέρνηση για την οποία θέλγονται πολλοί στην χώρα μας και στην επικράτηση της οποίας υψώνουν το ποτήρι της πρόποσης, οφείλετε να στηρίξετε τον ελληνοκεντρισμό, να προτάξετε ιδεολογικά τον ελληνισμό με ιστορικούς, ηθικούς και πολιτιστικούς όρους. Μόνο τότε θα δικαιώνετε την ιδιότητα του Έλληνα και το κατά προορισμό μέλλον του Ελληνισμού. Αυτός ο στόχος να μην φεύγει ούτε στιγμή από τα μάτια σας.

*

ΝΑ ξέρεις πως στη Δημοκρατία δεν αποτελεί πρόκληση η φωνή διαμαρτυρίας του Λαού. Πρόκληση αποτελεί, και μάλιστα θρασύτατη, η «γλώσσα που βγάζει» ο επικυρίαρχος. Γιατί η φωνή διαμαρτυρίας είναι φωνή ανάγκης, ανέχειας και πόνου, ενώ «γλώσσα» είναι η αχαλίνωτη βουλιμία.

*

ΝΑ  έχεις υπόψη σου πως η τηλεόραση έχει τρία βασικά κουμπιά.  Ένα με το οποίο την ανοίγεις, ένα με το οποίο αλλάζεις κανάλι και ένα με το οποίο την κλείνεις. Το πρώτο είναι το κουμπί της εξάρτησης, το δεύτερο είναι της φυγής και το τρίτο της απεξάρτησης. Κάνε την πρώτη σου ρήξη εναντίον της.

*

Η ΕΠΟΧΗ μας, εποχή γυμνή από οράματα και ελπίδες, εποχή κάμψης των ιδεολογιών, αρκείται σε ηγεσίες διαχείρισης. Της αρκούν (της εποχής μας) ηγεσίες διεκπεραίωσης «τρεχουσών υποθέσεων». Φαίνεται, πως οι ηγεσίες είναι ανάλογες με τις εποχές. Αρνούνται το ιστορικό αξίωμα, σύμφωνα με το οποίο οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύουν τις εποχές και όχι οι εποχές τους μικρούς ηγέτες. Η ιστορία μετράει τις εποχές με το ανάστημα των ηγετών τους. Και όταν αυτό είναι κατώτερο των περιστάσεων, παρεμβαίνει το μέτρο της νέας γενεάς. Έλληνες νέοι, είναι η στιγμή να σφραγίσετε την εποχή σας με το δικό σας μέτρο, το δικό σας μέγεθος.

Νέοι της Ελλάδας:

Με τον δικό σας αγώνα, με την δική σας πίστη στις αξίες του Ελληνισμού, με τα δικά σας οράματα, καλείστε να επιβεβαιώσετε το αυτό ιστορικό αξίωμα. Με το δικό σας ηθικό μεγαλείο καλείστε να φωτίσετε την εποχή σας. Εμπρός στον Αγώνα.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

(Ανασκευασμένο και επικαιροποιημένο απόσπασμα από το βιβλίο του Παναγιώτη Ν. Κρητικού «Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ» Εκδόσεις Προσκήνιο 1998)

*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/ος της Βουλής

e-mail: pkritikos14@yahoo.gr

"google ad"