Η ποιότητα μιας μεταρρύθμισης φαίνεται από την αντοχή της, στο χρόνο. Ο νόμος Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου – Γεωργιάδη για τα Πανεπιστήμια έχει τεθεί εδώ και καιρό πλήρως σε εφαρμογή, με συμμετοχή των δυνάμεων της αριστεράς τόσο στα εκλεκτορικά σώματα όσο και στα εκλεγμένα όργανα, και έχουν εντοπιστεί, πια, τα όποια θετικά αλλά και τα πολλά προβλήματα και αδυναμίες.
Τα Συμβούλια Ιδρύματος δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα, έχουμε επιστροφή στη παντοδυναμία των Καθηγητών, ιδιαίτερα της ανωτάτης βαθμίδας, άμεση εφαρμογή των επιταγών της «Μπολόνια», απουσία προσωπικού και φοιτητών από τα όργανα διοίκησης κ.λπ. Ο νόμος αποτελεί, ουσιαστικά, μια αντιμεταρρύθμιση για τα Πανεπιστήμια, που συνδυάστηκε με δραστική περικοπή των δημόσιων δαπανών για τα Πανεπιστήμια, με προφανή στόχο την έμμεση ιδιωτικοποίηση τους, μέσω των κολλεγίων.

Τα Πανεπιστήμια έχουν ανάγκη από ένα νέο, λιτό αλλά πλήρες, ρυθμιστικό νόμο, ανάλογο, τουλάχιστον, της μεταρρύθμισης του καινοτόμου για την εποχή του, «νόμου πλαισίου» του 1982. Χρειάζεται να ενισχυθεί πραγματικά η αυτοτέλεια των ιδρυμάτων, να δημιουργηθούν εσωτερικές δικλείδες αυτοελέγχου και διαφάνειας, να ρυθμιστούν ενιαία θέματα ερευνητικών κέντρων, Πανεπιστήμιων και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με βάση τις ανάγκες της χώρας, να ρυθμίζει με σαφήνεια θέματα αποκλειστικής ή μη απασχόλησης των Καθηγητών, να περιορίζει τις δυνατότητες αυθαιρεσίας των Καθηγητών, ιδιαιτέρα της πρώτης βαθμίδας, να ρυθμίζει με διαφάνεια θέματα προσλήψεων και εξέλιξης του Διδακτικού Προσωπικού κλπ. Χρειάζεται επίσης το νέο θεσμικό πλαίσιο, τουλάχιστον, να προσαρμοστεί στα σημερινά πραγματικά δεδομένα στα Πανεπιστήμια σε θέματα όπως:

1. Τα μαθήματα, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, διδάσκονται από ομάδα διδασκόντων με επικεφαλής Καθηγητή, στην οποία συμμετέχουν μεταπτυχιακοί φοιτητές και Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό
2. Οργάνωση και ρύθμιση θεμάτων μεταπτυχιακών Σπουδών με βάση το σημερινό μεγάλο αριθμό μεταπτυχιακών προγραμμάτων, μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψηφίων Διδακτόρων σύμφωνα με τα ισχύοντα στο εξωτερικό (MSc, MPhil, PhD, Post doc)
3. Ρύθμιση θεμάτων έρευνας εντός των Πανεπιστήμιων με βάση τη σημερινή διασύνδεση Πανεπιστημίων – αγοράς κλπ
4. Ενιαία ρύθμιση θεμάτων του υπόλοιπου διδακτικού προσωπικού, πλην Καθηγητών,  με καταπολέμηση φαινομένων «διαίρει και βασίλευε»
5. Ρύθμιση θεμάτων φοιτητικής μέριμνας και στήριξης των φοιτητών στις σπουδές τους με βάση τα νέα οικονομικά δεδομένα των ελληνικών οικογενειών

Όλοι προβλέπουν ότι σύντομα θα υπάρξει μια πολιτική αλλαγή στη χώρα και θα προκύψει στις επόμενες εκλογές μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της αριστεράς. Η κυβέρνηση της αριστεράς, προτείνω, ότι πρέπει  να προχωρήσει σε:

1. Άμεση Κατάργηση των ΣΙ
2. Άμεση θέσπιση της συμμετοχής στα όργανα για όλα τα θέματα του προσωπικού, και των μεταπτυχιακών φοιτητών
3. Άμεση αντιμετώπιση της συμμετοχής των προπτυχιακών φοιτητών στα όργανα με σύγχρονη ματιά
4. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μικρότερο του έτους, να προχωρήσει στη ψήφιση ενός νέου λιτού νόμου για τα πανεπιστήμια – ερευνητικά κέντρα – τεχνολογικά ιδρύματα, σύμφωνα με τις απόψεις των φορέων που έχουν κατατεθεί από καιρό, που θα απελευθερώνει δυνάμεις στα Πανεπιστήμια, θα απογειώνει την ελεύθερη σκέψη, την έρευνα, την διαφάνεια. Το ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό που πρέπει να ελευθερωθεί, για να συμβάλλει στην αναγέννηση της χώρας.
5. Αντιμετώπιση προβλημάτων υποστελέχωσης, κύρια, σε υποστηρικτικό προσωπικό,
6. Σταδιακή αύξηση της  δημόσιας χρηματοδότησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης & της έρευνας.

Η χώρα, πρέπει να  επενδύσει στη παιδεία και στην έρευνα και να αξιοποιήσει το εξαιρετικά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει για να ξεφύγει από την ηθική, θεσμική και οικονομική κρίση που βρίσκεται.

Μανόλης Ντουντουνάκης

τ. Πρόεδρος Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. Α.Ε.Ι.
(Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Ειδικού & Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού)