Μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ , ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρης Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Η χώρα έχει ανάγκη από μια αξιόλογη, ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση. Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι καλό να υπάρχει μια αντιπολίτευση που να ελέγχει την κυβέρνηση και επίσης είναι θετικό τα κόμματα να είναι μαζικά και να κάνουν βήματα εσωτερικού εκδημοκρατισμού. Και επειδή έχουμε εν εξελίξει και τον δεύτερο γύρο, ο ΣΥΡΙΖΑ τηρεί απέναντι στις εσωκομματικές διαδικασίες της ΝΔ μια στάση -και νομίζω πολύ σωστά- απόλυτης και αυστηρής ουδετερότητας απέναντι στις αντιμαχόμενες υποψηφιότητες.
Χρειαζόμαστε κόμματα αρχών, με δημοκρατικές διαδικασίες, με όσο το δυνατόν σαφέστερο πολιτικό, προγραμματικό, ιδεολογικό στίγμα. Αυτό για τη ΝΔ ως στοίχημα έχει ιδιαίτερη εξέλιξη, γιατί άκουσα -σχεδόν όλους- τους υποψήφιους προέδρους να λένε ότι πρέπει να πάψει η ΝΔ να είναι φέουδο μηχανισμών και οικογενειών. Μακάρι να το καταφέρουν. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι η χώρα χρειάζεται και ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση. Είναι ανάγκη και υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η πολιτική αντιπαράθεση να γίνεται με επιχειρήματα και με ένταση -όπου αυτό απαιτείται- αλλά και να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες πολιτικής συνεννόησης στα μεγάλα θέματα και όπου υπάρχει δυνατότητα συγκλίσεων να την αξιοποιούμε επίσης. Πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μιας πολιτικής αντιπαράθεσης διχαστικού, χουλιγκανικού τύπου, που πολλές φορές παίρνει εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά. Δεν κάνει καλό σε κανέναν. Και πιστεύω πια ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας θέλει κάτι τέτοιο. Απόδειξη, ότι και στη ΝΔ “πάτωσαν” οι υποψήφιοι που έκαναν τέτοιου είδους καμπάνια στο εσωτερικό του κόμματος.
Κάτι αλλάζει προς το καλύτερο με έναν ηχηρό και θεαματικό τρόπο στον ευρωπαϊκό Νότο
Κάτι αλλάζει προς το καλύτερο με έναν ηχηρό και θεαματικό τρόπο στον ευρωπαϊκό Νότο. Δεν πρόκειται για πανευρωπαϊκή αλλαγή, αλλά μετά την Ελλάδα ήρθε η Πορτογαλία, τώρα ήρθε η Ισπανία. Οι ισπανικές εκλογές ήταν ένα ηχηρό χαστούκι ενάντια στη μονομερή λιτότητα και τη διαφθορά. Είχαμε μια πτώση ρεκόρ και το τέλος του δικομματισμού, σε μια χώρα που επί 40 χρόνια κυβερνήθηκε αλά Ελλάδα, με άθροισμα της Δεξιάς και τον Σοσιαλιστών έφθανε το 80-85%. Τώρα το άθροισμα έπεσε κάτω από 50%. Το ζητούμενο και το στοίχημα πλέον είναι αν και στην Ισπανία θα έχουμε εξελίξεις αλά Πορτογαλία. Αν οι δυνάμεις πέραν του πρώτου κόμματος, που έχουν μια σαφή λαϊκή και κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα καταφέρουν να συγκροτήσουν μια εναλλακτική προς τον Ραχόι κυβέρνηση. Το γεγονός ότι ο Ρέντσι κάνει αυτές τις δηλώσεις, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του κατά της Μέρκελ μετά τη Σύνοδο Κορυφής, δείχνει ότι και η κυβέρνηση της Ιταλίας, υπό την πίεση των λαϊκιστών της χώρας τους, αποφασίζει να αμφισβητήσει τη γερμανικής κοπής δογματικά μονομερή λιτότητα. Και αυτό είναι χρήσιμο για την Ευρώπη, γιατί αυτού του είδους η λιτότητα έχει αποδειχθεί ότι δεν έχει θετικά αποτελέσματα ούτε για τους λαούς ούτε για την πορεία της ΕΕ.
Θα τον περάσουμε τον κάβο, τα πολύ δύσκολα είναι πίσω μας
Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι πια τόσο μόνη και τόσο απομονωμένη όσο ήταν στις αρχές του 2015 και αυτό είναι καλό όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει στην Ευρώπη.
Θα τον περάσουμε τον κάβο, τα πολύ δύσκολα είναι πίσω μας. Έχουμε μπροστά μας ακόμα ορισμένες δύσκολες επιλογές, αλλά θέλω να πιστεύω ότι από το 2ο εξάμηνο του 2016 θα περάσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και εκτιμώ και εργάζομαι, ώστε οι εκλογές να γίνουν το 2019 και η κυβέρνηση Τσίπρα να απαλλάξει τη χώρα από την επιτροπεία των Μνημονίων. Όσο κι αν φαίνεται αντιφατικό, ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγούμε από τη μονομερή λιτότητα είναι να τρέξει η κυβέρνηση να υλοποιήσει μέχρι το τέλος του 1ου εξαμήνου του 2016 τη συμφωνία και να διαπραγματευτεί την καλύτερη δυνατή λύση.
Το στοίχημα της κυβέρνησης είναι να κάνει τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται, ώστε η χώρα να γίνει ένα δημοκρατικό κράτος, μέλος της Ευρώπης, που να διεκδικεί την ανάπτυξή του, αξιοποιώντας τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα.