Ο Τσελίκ καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 155 χρόνια κάθειρξη για διακίνηση και έμεινε φυλακισμένος στις φυλακές υψίστης ασφαλείας των Χανίων για περίπου δύο χρόνια, μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο. Τότε το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Χανίων τον απάλλαξε από κάθε κατηγορία, κάνοντας δεκτή την ένσταση των συνηγόρων υπεράσπισης ότι το ναυάγιο συνέβη σε διεθνή ύδατα και άρα τα ελληνικά δικαστήρια ήταν αναρμόδια.
Ο Τσελίκ αφέθηκε ελεύθερος στις 7 Δεκεμβρίου, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί την ελευθερία του. Την επόμενη μέρα η αστυνομία τον συνέλαβε ξανά, κρίνοντάς τον ύποπτο για διατάραξη της δημόσιας τάξης, αφού η απαλλαγή του αφορούσε λόγους δικαιοδοσίας και όχι ουσίας (!), και διέταξε την κράτησή του στο Τμήμα Μεταγωγών Δικαστηρίων του Α.Τ. Χανίων. Στις 19 Δεκεμβρίου, ο Τσελίκ κατέθεσε αίτηση ασύλου, ωστόσο παραμένει κρατούμενος, παρ’ όλο που τα κρατητήρια προβλέπονται για προσωρινή κράτηση μόνο λίγων εικοσιτετράωρων και είναι αδύνατον να εξασφαλιστούν αξιοπρεπείς συνθήκες, καθώς δεν υπάρχει προαυλισμός και φυσικό φως ούτε πρόσβαση σε διερμηνέα, σε ιατρική και ψυχική υποστήριξη, βασικά είδη υγιεινής και ρούχα.
Αυτά τονίζει στην αναφορά που υπέβαλε ο Τσελίκ στον Συνήγορο του Πολίτη μέσω του δικηγόρου του, Αλέξη Γεωργούλη, αφού το Διοικητικό Πρωτοδικείο Χανίων είχε ήδη απορρίψει την αίτηση κατά της κράτησης του Τσελίκ. Εξετάζοντας την αναφορά, ο Συνήγορος επισημαίνει στις αστυνομικές αρχές ότι η κράτηση όποιου έχει υποβάλει αίτημα ασύλου γίνεται «κατ’ εξαίρεση, εφόσον είναι αναγκαίο, κατόπιν ατομικής αξιολόγησης και υπό την προϋπόθεση ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν εναλλακτικά μέτρα» και ότι συνιστά σοβαρό λόγο επιτάχυνσης της εξέτασης του αιτήματος ασύλου.
Ο Συνήγορος υπενθυμίζει επίσης την πάγια θέση του ότι «τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την επί μακρόν χρονικό διάστημα κράτηση» καθώς «σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, “τα αστυνομικά τμήματα δεν είναι χώροι κατάλληλοι”» για διοικητική κράτηση. Και ζητά από την ΕΛ.ΑΣ. να εξετάσει την άρση της κράτησης και, εν ανάγκη, τον προσδιορισμό εναλλακτικών μέτρων. Σχεδόν μία εβδομάδα μετά την επιστολή της Ανεξάρτητης Αρχής στις 15 Φεβρουαρίου, ο Τσελίκ εξακολουθεί να περιμένει να ληφθούν υπόψη οι συστάσεις της.