Παρουσίαση βιβλίου Γιώργου Γιαννουδάκη: “Λύτρωση” (Βιωματική εξιστόρηση, Χανιά 2021)

Της Πηνελόπης Ντουντουλάκη

Η αυτοαποκάλυψη είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ψυχοθεραπευτική διάδραση. Το να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε κομμάτια του εαυτού μας που συνδέονται με δύσκολες ή επώδυνες μνήμες της ζωής μας συνιστά ακρογωνιαίο λίθο για την οικοδόμηση αυτογνωσίας και τη συνακόλουθη επίτευξη της επιθυμητής αλλαγής.

Αυτή η έκβαση είναι το ζητούμενο για κάθε άνθρωπο, όχι ακατόρθωτο να πραγματοποιηθεί, αφού η απόφαση είναι το ήμισυ και πλέον της διαδρομής.

Ο Γιώργος Γιαννουδάκης, άνθρωπος με μακρόχρονη θητεία στον χώρο του τυπογραφείου και σε άμεση συνάφεια με τον χώρο του βιβλίου, κατόρθωσε, μέσα από την ένταξή του στην ομάδα θεραπείας του ΚΕΘΕΑ “ΑΡΙΑΔΝΗ”, να καταγράψει την προσωπική του διαδρομή προς τη λύτρωση από τα δεινότατα δεσμά της εξάρτησης.

Το βιβλίο του με τίτλο “ΛΥΤΡΩΣΗ” (Χανιά 2021), το οποίο  περιέχει πολύ ενδιαφέροντα βιωματικά στοιχεία και περιγράφει με  τρόπο κατανοητό για κάθε ενδιαφερόμενο τη θεραπευτική διαδικασία, μπορεί να αποτελέσει πολύ αξιόλογο βοήθημα για όσους θέλουν να βαδίσουν με επιτυχία προς την έξοδο από τον Λαβύρινθο του εθισμού, αλλά και για εκείνους που θέλουν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια.

Σε μια σελίδα που προτάσσεται της όλης αφήγησης, υπάρχει μια φωτογραφία ενός χεριού με τον δείκτη προτεταμένο και ακολουθεί ένα σύντομο κείμενο:

“Τα τριάμισι χρόνια παραμονής στο ΚΕΘΕΑ “Αριάδνη” στα Χανιά για την θεραπεία μου από τον τζόγο που με κατάτρωγε για σαράντα ολόκληρα χρόνια, εκτός των όσων άκουσα, έζησα και είδα , σίγουρα αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο ήταν αυτό το χέρι της παραπάνω φωτογραφίας. Ήταν ενδεικτικό παράδειγμα από τον κοινωνιολόγο/ψυχοθεραπευτή Γαβριλάκη Γιώργο,  στο δίωρο μιας Τετάρτης. Πολλές φορές στη ζωή μας όταν θέλουμε να ρίξουμε τις ευθύνες στον άλλο, ενώ ουσιαστικά φταίμε εμείς για ό, τι κάναμε, λέμε “εσύ φταίεις”και δείχνουμε με τον δείχτη του χεριού μας τον άλλο. Ενώ τα τρία κλειστά δάχτυλα δείχνουν εμένα τον ίδιο, π.χ., που το λέω αυτό. Άρα φταίχτης είμαι εγώ και όχι αυτός που δείχνω…”

Το έργο αυτό αξίζει να διαβαστεί από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ο συγγραφέας, πέρα από την αποτύπωση των προσωπικών βιωμάτων του σε σχέση με την εξάρτησή του από τυχερά παιχνίδια, αναφέρεται ξεχωριστά στην εξάρτηση πολλών νέων από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Επισημαίνει τους προδιαθεσικούς παράγοντες, κύρια από τον οικογενειακό περίγυρο,ανατροπές και δυσάρεστα γεγονότα που μπορεί να ωθήσουν κάποιον στο δρόμο των εξαρτήσεων, τονίζει τον αρνητικό ρόλο της απομάκρυνσής και αποκοπής μας από το φυσικό περιβάλλον, τον  ανθρωποβόρο ρόλο του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης:

“…Μπορεί στην Ελλάδα σήμερα να έχουμε οικονομική κρίση και φτώχεια, όμως ένας ξεχασμένος τρόπος βοήθειας στα ψυχικά νοσήματα είναι η φύση, το περιβάλλον,τα ζώα, η θάλασσα, ακόμα και τα καιρικά φαινόμενα του τόπου μας… Όλοι μας, εδώ και χρόνια, έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση,πατάμε μονίμως στην άσφαλτο και στα τσιμέντα… Αγαπάμε και αγκαλιάζουμε το κινητό, την τηλεόραση και τον υπολογιστή…

……Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους μας, αλλά κανένας μας δεν θέλει να τα παραδεχτεί και να τα πιστέψει, διότι μας έχουν συνεπάρει η ζήλεια και η αλλαζονεία που τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν στις ανθρώπινες σχέσεις, δυο ανθρώπινα συναισθήματα που η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να ελέγξει με φάρμακα, ούτε να τα καταστείλει…”

Ο Γιώργος Γιαννουδάκης αναφέρεται στην αξία της συνεύρεσης των ανθρώπων, του μοιράσματος των σκέψεων και των προβλημάτων, κάτι που δυστυχώς έχει χαθεί στις μέρες μας, ενώ πάντοτε έχει μεγάλη ψυχοθεραπευτική αξία. Τονίζει ότι η εξάρτησή μας από υλικά αγαθά  μας έχει απομακρύνει από μια αυθεντική ζωή. Οι σκέψεις του συγγραφέα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και αποπνέουν ειλικρίνεια και γνησιότητα, τόλμη και παρρησία,τη σοφία και την ωριμότητα ενός ανθρώπου που μπορεί να αναγνωρίσει τα αληθινά και σημαντικά.

Είναι λίγο ό, τι και αν ειπωθεί για αυτό το βιβλίο που έχει γραφτεί με πολλή αγάπη για τον συνάνθρωπο  και με την επιθυμία να βοηθήσει οποιον δοκιμάζεται στο Λαβύρινθο των εξαρτήσεων και της απελπισίας. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον δημιουργό αυτού του πονήματος, στον οποίο εύχομαι Υγεία και κάθε καλό.