“Περήφανε πατέρα μου, σήκω πάνω”: Τα συγκινητικά λόγια της Ντόρας Μπακογιάννη στην Ιερό Ναό Αγίας Μαγδαληνής

Με ένα σύντομο λόγο γεμάτο αγάπη, η Ντόρα Μπακογιάννη αποχαιρέτησε τον πατέρα της στον Ιερό Ναό Αγίας Μαγδαληνής, λίγο πριν τελειώσει η επιμνημόσυνη δέηση και αναχωρήσουν για το Αργουλιδέ όπου θα είναι και η τελευταία κατοικία του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε τα εξής:

Μίλησαν πολλοί για εσένα αυτές τις ημέρες καλά και τιμητικά. Σήμερα όμως δεν είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για την πολιτική, για όλα εκείνα τα σωστά που είπες και έκανες. Είμαστε εδώ για να σου πούμε το μεγάλο ευχαριστώ και το πικρό αντίο.

Σε ευχαριστούμε για την ανθρωπιά σου, για τη λεβεντιά σου, για την καλοσύνη σου, για το περίσσευμα καρδίας που μας δίδαξες με το παράδειγμά σου.

Σε ευχαριστούμε που μας έμαθες να αγαπάμε την Κρήτη.

Σε ευχαριστούμε που μας δίδαξες να τιμάμε τις φιλίες μας, τον λόγο μας, το χρέος και την ευθύνη μας.

Σε ευχαριστούμε για την αστείρευτη, πηγαία αισιοδοξία σου. Για την πίστη σου ότι όλα θα πάνε καλά. Όταν σου είπε πριν κάποιες ημέρες ότι η χώρα δεν πάει καλά είπες ότι έχω πίστη στους Έλληνες, ότι εσύ τους ξέρεις, ότι η Ελλάδα θα ξανασηκωθεί.

Σε ευχαριστούμε που μας έμαθες να λυγίζουμε αλλά να μη σπάμε, να πέφτουμε αλλά να ξανασηκωνόμαστε.

Σε ευχαριστούμε γιατί μας έδωσες δύναμη. Που όμως να βρω τώρα τη δύναμη να σε αποχαιρετήσω. Λέξεις δένονται κόμπος στο λαιμό.

Ίσως είμαι η πιο ακατάλληλη να μιλώ αυτή την ώρα. Πιστεύω όμως στη γη που τόσο αγάπησες και προσπαθώ την περηφάνειά μου για εσένα να βρω την αντοχή.

Δε ζύγιαζες, δε μετρούσες, δεν χώρεσες ποτέ σε όλες τις μικρότητες και τους μικρούς. Δε χώρεσες, ήσουν ψηλός βλέπεις. Και το βλέμμα σου δεν ήξερε παρά να απλώνεται.

Δε χώρεσε και η αγάπη σου για τη γη που σε γέννησε, για έναν ολόκληρο τόπο που τον πόνεσες, για τον λαό που πίστεψες, για έναν έναν τους ανθρώπους σου, για τη μάνα μας κυρίως, για εμάς.

Δε χωράς εδώ, δε χωράς ψηλέ.

Περήφανε πατέρα μου, σήκω πάνω. Σήκω πάνω γιατί χρειαζόμαστε λίγο ακόμα, ίσα για να μας ξαναφέρεις πάλι στο ξέφωτο.

Σήκω πάλι γιατί άδειασε ο τόπος.

Σήκω πάνω γιατί έχουν έρθει φίλοι πολλοί και δεν πάει να τους πω ότι απόθανες.

Σήκω πάνω γιατί θα χαράξει και δε θα ‘σαι.