Πνέει τα λοίσθια η ΔΗΜΑΡ σε κλίμα «αλληλοεξόντωσης»

Του Γιώργου Δελαστίκ

Πένθιμη είναι πλέον η μουσική που ακούγεται στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ. Παίζονται οι τελευταίες πράξεις του πολιτικού κωμειδυλλίου της αποσύνθεσής της. Δεν διαλύεται η ΔΗΜΑΡ επειδή ο Φώτης Κουβέλης θέλει να την οδηγήσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Σπύρος Λυκούδης αντιθέτως επιμένει να συμπλεύσουν με το ΠΑΣΟΚ. Η ΔΗΜΑΡ καλπάζει προς την κοινοβουλευτική της εξαφάνιση, επειδή το ελληνικό εκλογικό σώμα έστειλε στις ευρωεκλογές το μήνυμα προς τη ΔΗΜΑΡ ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης. Δεν υπάρχει καμία διαφορετική ανάγνωση της καταβαράθρωσης ενός κόμματος από το 6,25% που είχε πάρει η ΔΗΜΑΡ τον Ιούνιο του 2012 στο 1,2% που πήρε στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ενα κόμμα που χάνει το… 80% και πλέον του ποσοστού του από τη μια εκλογική αναμέτρηση στην άλλη, μέσα σε δύο χρόνια, είναι προφανές ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης. Τον Ιούνιο του 2012 η ΔΗΜΑΡ είχε πάρει 384.986 ψήφους και τον περασμένο μήνα πήρε πάνω από…. 315.000 λιγότερες, για την ακρίβεια 68.695 ψήφους – 82% λιγότερες!!! Τι να συζητήσει κανείς; Είναι εξόφθαλμο ότι οι ψηφοφόροι έκριναν πως ως αυτοτελές κόμμα η ΔΗΜΑΡ δεν έχει πλέον κανέναν δικό της ρόλο να παίξει στο πολιτικό σκηνικό.
Οι βουλευτές και κάποια στελέχη της οφείλουν να προσκολληθούν είτε στον ΣΥΡΙΖΑ είτε στο ΠΑΣΟΚ και στο Ποτάμι, όπου ήδη μετακόμισαν οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους της, αν θέλουν φυσικά να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα. Αυτό δεν αποκλείει βεβαίως την πιθανότητα να κατέχουν κάποιοι τη σφραγίδα της ΔΗΜΑΡ, ανεξαρτήτως του αν αυτή έχει ή όχι πολιτική αξία.
Υπό το πρίσμα αυτό πρέπει να δει κανείς και την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ το Σάββατο να κάνει συνέδριο τον Σεπτέμβριο, εκλέγοντας μάλιστα επιτροπή θέσεων, επιτροπή για τα οργανωτικά θέματα και επιτροπή καταστατικού. Ενα συνέδριο όμως στο οποίο δήλωσε από τώρα η φιλοπασοκική μειοψηφία ότι δεν θα συμμετάσχει ούτε τυπικά. «Δεν είμαι διατεθειμένος να πάρω μέρος σ’ ένα συνέδριο ηττημένων μηχανισμών» δήλωσε ο αρχηγός της τάσης αυτής, ο Σπύρος Λυκούδης. «Ο μόνος δρόμος για να βγει η ΔΗΜΑΡ από τον μικρόκοσμό της είναι να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς» πρόσθεσε στην ομιλία του. Επιπροσθέτως, αυτός και άλλοι 25 ομοϊδεάτες του, 26 δηλαδή μέλη της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, είχαν υποβάλει κείμενο στη συνεδρίαση. Με αυτό αφενός διαφωνούσαν ρητά στη διεξαγωγή συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ τον Σεπτέμβριο και αφετέρου υποστήριζαν ευθέως «η Ελιά, το Ποτάμι και η ΔΗΜΑΡ να συγκροτήσουν μια επιτροπή» με στόχο τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Με τη σύγκληση συνεδρίου διαφώνησαν για τον απλούστατο λόγο ότι γνωρίζουν εκ των προτέρων πως θα το χάσουν πανηγυρικά.
Οσο για την «επιτροπή διαλόγου» περί Κεντροαριστεράς, είναι το φύλλο συκής που αναζητούν για να επιστρέψουν στην κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό και ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος έχει κάνει την επιλογή της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, απέρριψε κατηγορηματικά τις πολιτικές θέσεις τους, κάνοντας λόγο για τη διαμόρφωση μιας «εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης εξουσίας» την οποία θα υλοποιήσει μια «νέα πολιτική συμπαράταξη», όπως τη χαρακτήρισε, διευκρινίζοντας τι εννοεί: «Σε αυτή τη νέα συμπαράταξη, η γνώμη μου είναι πως έχουν θέση όλες οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις, εκτός από τη ΝΔ» τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση, κλείνοντας έτσι ερμητικά τον δρόμο σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. «Η χώρα χρειάζεται μια προοδευτική συμμαχία της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Της Αριστεράς που θα είναι απαλλαγμένη από τον λαϊκισμό και της Κεντροαριστεράς που θα είναι απεξαρτημένη από τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ» πρόσθεσε.
Αναφερόμενος δε στον διάλογο για την Κεντροαριστερά, τόνισε ότι «ο διάλογος αυτός δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνει σε κενό πολιτικής… Δεν μπορεί παρά να εξασφαλίζει την αυτονομία της Κεντροαριστεράς από τη συντηρητική παράταξη και τις συντηρητικές επιλογές». Ωραία είναι όλα αυτά, αλλά εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι γίνονται προς το θεαθήναι. Αυτό που θα γίνει στην πράξη -μιλώντας σχηματικά και όχι αριθμητικά, το υπογραμμίζουμε- είναι ότι οι μισοί και παραπάνω βουλευτές της ΔΗΜΑΡ υπό τον Φώτη Κουβέλη θα προσκολληθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι μισοί ή κάπως λιγότεροι θα τραβήξουν κατά το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και οποιοδήποτε άλλο κεντροαριστερό μόρφωμα δημιουργηθεί αυτοτελώς ή ως υβρίδιο των παραπάνω, μήπως και κατορθώσουν να επανεκλεγούν, να διοριστούν σε κάποια θέση αν ξανανικήσει η ΝΔ και όλα τα σχετικά. Τελεία και παύλα.

Έθνος