Επιμέλεια – Κείμενα: Στρατής Παπαμανουσάκης

ΠΟΥΤΣΙΝΙ – GIACOMO PUCCINI
(Λούκα, Τοσκάνη 1858 – Βρυξέλλες 1924)

Διάσημος ιταλός μουσικοσυνθέτης, εκπρόσωπος του βερισμού, συναποτελώντας μαζί με τον Μασκάνι και τον Λεονκαβάλλο τη ρεαλιστική μουσική ιταλική σχολή. Με σπουδές στο Μουσικό Ινστιτούτο Πατσίνι και στο Ωδείο του Μιλάνου, συνέχισε τη μουσική παράδοση του ιταλικού λυρισμού, προσθέτοντας αρμονικό και ορχηστρικό πλούτο με το οξύτατο θεατρικό του κριτήριο. Η στατικότητα των μοτίβων του και το συζητητικό ύφος του συνδέονται με την υπέροχη μελωδία και τη συνεχή ροή της μουσικής που μας μεταφέρει συχνά σε εξωτικούς τόπους. Εκτός από την όπερα, η μουσική του Πουτσίνι περιλαμβάνει ορχηστρικά κομμάτια, εκκλησιαστική μουσική, μουσική δωματίου και τραγούδια για πιάνο, χαρίζοντας στον κόσμο το πλούσιο δημιουργικό ταλέντο του. Η δραματική ατμόσφαιρα της όπεράς του, με ισχυρές επιδράσεις του Βέρντι και του Βάγκνερ, κατακτά το κοινό και καθιστά το έργο του Πουτσίνι πολύ δημοφιλές.

Έργα: Λε Βίλλι (1884), Έντγκαρ (1889), Μανόν Λεσκώ (1893), Μποέμ (1896), Τόσκα (1900), Μαντάμ Μπατερφλάυ (1904), Η κόρη της Δύσεως (1910), Λα ροντίνε (το χελιδόνι) (1917), Τρίπτυχο (1918), Τουραντώ (1926).

Βιβλιογραφία: Mosko Carner, Puccini, A critical biography, 1959, W. Ashbrook-H. Powers, Puccini’s Turandot, The end of the great tradition, 1991, Ph. Matz-M. Jane, Puccini, A biography, 2000, Simonetta Puccini, Giacomo Puccini in Torre del Lago, 2006, Alexandra Wilson, The Puccini problem, 2007, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, Βικιπαίδεια.

ΚΕΙΜΕΝΑ: ΒΟΚΚΑΚΙΟΣ, Η ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΣ (ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ)