Πνευματικό Ημερολόγιο (Σημειώσεις για τον 21ο αιώνα): ΦΛΩΜΠΕΡ

Επιμέλεια – Κείμενα: Στρατής Παπαμανουσάκης

ΦΛΩΜΠΕΡ – GUSTAVE FLAUBERT
(Ρουέν 1821-1880)

Σπουδαίος γάλλος συγγραφέασ, σπούδασε νομικά και ιατρική, αλλά αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και ταξίδεψε στην Ελλάδα, Αγγλία, Συρία, Τουρκία, Αίγυπτο, Αλγερία και Τυνησία, συλλέγοντας πραγματικά στοιχεία για το ιστορικό του μυθιστόρημα. Καθιερώθηκε με το μυθιστόρημα Μαντάμ Μποβαρύ, που προκάλεσε σκάνδαλο. Στο έργο του, που χαρακτηρίζεται από έναν χωρίς αυταπάτες ρεαλισμό και από άκρως πειθαρχημένο ύφος, επιχειρεί να αποτυπώσει την ανοησία της κυρίαρχης αστικής τάξης της εποχής του, την συντηρητική κοινωνική ηθικών των ημερών του, αλλά και να ελέγξει τον πειρασμό του ρομαντισμού. Η περιγραφή των συναισθημάτων των ηρώων του και η αναπαράσταση του ιστορικού πλαισίου, αποτελούν υπόδειγμα γραφής της νατουραλιστικής σχολής. Ακούραστος συγγραφέας, στυλίστας, αγέλαστος, υποφέροντας από αφροδίσιο νόσημα, με επίπονη γραφή, που επηρέασε όλους τους μεταγενέστερους.

Έργα: Ημερολόγιο ενός τρελλού (1838), Νοέμβρης (1842), Αλληλογραφία (1953), Μαντάμ Μποβαρύ (1857), Σαλαμπώ (1862), Η αισθηματική αγωγή (1869), Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου (1874), Τρεις ιστορίες (1877), Ηρώδης (1877), Μπουβάρ και Πεκυσέ (1881), Λεξικό προσλαμβανομένων ιδεών (1911-1913).

Βιβλιογραφία: [Έκδ. L. Conrad, Oeuvres Complètes de Gustave Flaubert, Paris (1910-1930), 18 τόμ.], Alb. Thibaudet, Gustave Flaubert, Sa vie, ses romans, son style, 1922, Francis Steegmuller, Flaubert and Madam Bovary, A double portrait, 1939, Ant. Thorlby, Gustave Flaubert and the art of realism, 1956, Jean Paul Sartre, The family idiot, Gustave Flaubert 1821-1857, 1987, Adr. Tooke, Flaubert and the pictorial arts, from image to text, 2000, Fred. Brown, Flaubert, A biography, 2006, Εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος – Λαρούς.

Εικονογραφία: Πορτραίτο, Eug. Giraud, 1856, Μουσείο Βερσαλλιών.

ΚΕΙΜΕΝΑ: ΦΛΩΜΠΕΡ, ΜΑΝΤΑΜ ΜΠΟΒΑΡΥ (ΜΕΡ. Γ΄)