“Ποια θα είναι η τύχη του Καζαντζάκη;”

Ερώτηση για τη διάσωση, την προβολή και την προώθηση του καζαντζακικού έργου απηύθυνε ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β´ Αθήνας Γιάννης Βούρος προς τους υπουργούς Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο και Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλο Γερουλάνο.

Δεν μπορεί να παραμένει αδιάφορη η πολιτεία μπροστά στη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται εκδοτικά το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. «Το όνομα του Καζαντζάκη προβάλει τη χώρα μας στο εξωτερικό, καθώς το έργο του είναι το πιο γνωστό και το πιο πολυμεταφρασμένο, με 579 μεταφράσεις» σημειώνει στην ερώτησή του ο κ. Βούρος και συνεχίζει: «Η επανέκδοση σπουδαίων έργων του, με σύγχρονες προδιαγραφές, η έκδοση ανέκδοτων έργων, οι νέες μεταφράσεις σε ξένες γλώσσες, καθώς και η πρόσβαση μελετητών στο αρχείο του βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας από τον Πάτροκλο Σταύρου, θετό γιο της χήρας του συγγραφέα, ο οποίος και έχει τα πνευματικά δικαιώματα και είναι ιδιοκτήτης των ομώνυμων εκδόσεων.

Σε αυτή τη κατάσταση αντέδρασαν, συγκεντρώνοντας υπογραφές, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, πάνω από 4.000 προσωπικότητες από 92 χώρες και των πέντε ηπείρων. Μετά τη διεθνή κινητοποίηση,  κρίθηκε το θέμα ως “εθνική υπόθεση”. Το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού με απόφασή του (27/12/2010) συγκρότησε δωδεκαμελή Επιτροπή, από πανεπιστημιακούς και ειδικούς μελετητές, με αντικείμενο την εκδοτική αναμόρφωση, έκδοση και μετάφραση του έργου του πάνω σε νέα, επιστημονική βάση και με σύγχρονες μεθόδους, χωρίς να θιγούν τα πνευματικά δικαιώματα του κ. Πάτροκλου Σταύρου.

Στο μεταξύ, η Διεύθυνση Επιθεώρησης Δ.Δ., Ν.Π. & ΔΕΚΟ αποφάσισε τη διενέργεια ελέγχου στο Ιδρυμα Μελετών Ν. & Ε. Καζαντζάκη (αριθμ. Πρωτ. ΔΕΚΟ 1070028 ΕΞ/4.5.2010), για τη χρονική περίοδο από την ημερομηνία της συστάσεώς του (4.7.1997)  έως το 2009. Το εν λόγω Ιδρυμα, σύμφωνα με το ΦΕΚ (23.7.1997), προικοδοτήθηκε με συγκεκριμένη περιουσία και πόρους».

«Η αναχώρηση από την Ελλάδα του (Κύπριου) Πάτροκλου Σταύρου, αναθέτοντας τις Εκδόσεις Καζαντζάκη στον σύζυγο της κόρης του, εκπαιδευτή καταδύσεων στο επάγγελμα, γεννά νέες σοβαρές ανησυχίες για την τύχη του καζαντζακικού έργου», καταλήγει ο κ. Βούρος και συνεχίζει ερωτώντας: «Ποια η δραστηριότητα και το έργο της 12μελούς Επιτροπής έναν χρόνο μετά τη σύστασή της; Γιατί καθυστερεί ο διαχειριστικός έλεγχος του Ιδρύματος Ν. & Ε. Καζαντζάκη, παρά τις Ερωτήσεις στη Βουλή κι άλλων συναδέλφων; Υπάρχει πρόνοια για τη σωτηρία, προώθηση και προβολή του εθνικού κεφαλαίου που είναι ο Καζαντζάκης, πριν από την απελευθέρωση των πνευματικών δικαιωμάτων το 2027, οπότε συμπληρώνονται 70 χρόνια από το θάνατό του;»