Η «Κίνηση για την προστασία των νησίδων του Αιγαίου» κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ προκειμένου να ακυρωθεί η απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστή Χατζηδάκη, που βρίσκεται σε ισχύ από τις 6 Αυγούστου, με την οποία στην ουσία ανοίγει τον δρόμο σε εταιρείες αιολικών και φωτοβολταϊκών για να κινούνται χωρίς να βασίζονται σε περιβαλλοντικές μελέτες η δημόσια διαβούλευση όταν θελήσουν να δημιουργήσουν αιολικό σταθμό με 3 ανεμογεννήτριες ισχύος 3 MW, ύψους σχεδόν 150 μέτρων η καθεμία.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών», με την υπουργική απόφαση στο όνομα της απλοποίησης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιτρέπεται σε αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς με ισχύ μέχρι 10 MW να παίρνουν άδεια εγκατάστασης χωρίς την ύπαρξη της αναγκαίας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).
Μέχρι πρότινος αυτό ίσχυε για σταθμούς μέχρι 5 MW για τα αιολικά και 2 ΜW για τα φωτοβολταϊκά. Πλέον, για την αδειοδότησή τους θα αρκεί μια «Πρότυπη Περιβαλλοντική Δέσμευση», δηλαδή μια αίτηση αντίστοιχη της υπεύθυνης δήλωσης, η οποία υποκαθιστά τη διαδικασία γνωμοδοτήσεων και διαβούλευσης πάνω σε μια επιτόπια μελέτη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η έγκρισή τους θα γίνεται με απόλυτα συνοπτικές διαδικασίες.
Σύμφωνα με την απόφαση, ένας αιολικός σταθμός με 3 ανεμογεννήτριες ισχύος 3 MW, ύψους σχεδόν 150 μέτρων η καθεμία, δεν θα χρειάζεται καμία περιβαλλοντική μελέτη ή δημόσια διαβούλευση, αλλά μόνο μια απλή επίσημη δήλωση της εταιρείας ότι «δεν θα βλάπτει το περιβάλλον». Αυτό θα ενθαρρύνει την κατάτμηση-διάσπαση των έργων. Με τον τρόπο αυτό, ένας μεγάλος αιολικός σταθμός θα «σπάει» τεχνηέντως σε μικρότερα υποέργα (κάτω των 10 MW) ώστε να μην υπόκειται σε περιβαλλοντικούς περιορισμούς.
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται πως με αυτό τον τρόπο υποβαθμίζονται τεχνηέντως και οι καταστροφικές επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον που έχουν τα αποκαλούμενα συνοδά έργα των αιολικών σταθμών -κυρίως η καταστροφική διάνοιξη δρόμων πλάτους άνω των 10 μέτρων, οι καλωδιώσεις και οι βοηθητικές εγκαταστάσεις-, είτε αφορούν ένα έργο μικρής κλίμακας είτε έναν μεγάλο αιολικό σταθμό. Κι αυτό, διότι η εγκατάσταση του πρώτου έργου θα διευκολύνει, μέσω των υποδομών που θα γίνονται, την εγκατάσταση ενός νέου έργου δίπλα του απλά επεκτείνοντας τα συνοδά έργα του πρώτου. Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η εγκατάσταση έστω και μιας μόνο βιομηχανικής κλίμακας ανεμογεννήτριας απαιτεί την ίδια καταστροφική οδοποιία και συνοδευτικές εργασίες κατασκευής με αυτές των περισσοτέρων.
Παράλληλα, από τη στιγμή που μεγαλώνει το όριο της ισχύος των σταθμών για τους οποίους δεν θα απαιτείται ΜΠΕ με υπουργική υπογραφή, είναι πολύ πιθανό οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αιολικής ενέργειας να επιδιώξουν την περαιτέρω αύξηση του ορίου.
Προκειμένου να αποφευχθεί ακόμη ένα περιβαλλοντικό έγκλημα, η «Κίνηση για την προστασία των νησίδων του Αιγαίου» πήρε την πρωτοβουλία να προσφύγει στο ΣτΕ με στόχο την ακύρωση αυτής της υπουργικής απόφασης. Με την προσφυγή θα απαιτηθεί παράλληλα η μη περαιτέρω αύξηση του ορίου των MW μέχρι την έκδοση της απόφασης του ΣτΕ.
Η Κίνηση καλεί πολίτες, συλλόγους και κινήσεις πολιτών να συμβάλουν σε αυτήν την προσπάθεια, καθώς το κόστος της προσφυγής μέχρι την κατάθεσή της στις 30 Οκτώβρη ανέρχεται αρχικά σε 4.350 ευρώ. Για τη διαφάνεια των οικονομικών στοιχείων θα υπάρχουν αποδείξεις από τον δικηγόρο της Κίνησης, αλλά και όλες οι καταθέσεις καταγεγραμμένες με λεπτομέρεια. (Για επικοινωνία στο email: nisidesaigaiou@gmail.com).
Η γερμανική εταιρεία «ABO Wind Aktiengesellschaf» έσπευσε πρώτη να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, μόλις τρεις εβδομάδες μετά την υπογραφή της υπουργικής απόφασης, έχοντας λάβει από τη ΡΑΕ άδεια παραγωγής για αιολικό σταθμό στη θέση «Περιστέρι – Κορφούλα» στο όρος Λάμκος (ή Περιστέρι) στη νότια Πίνδο, στον Δήμο Μετσόβου, ισχύος 21,35 MW, και η οποία αφορούσε ακόμη 3 αιολικούς σταθμούς ενέργειας. Ωστόσο, στις 27 Αυγούστου η ΡΑΕ παρείχε Βεβαίωση Παραγωγού που αντικαθιστά την προηγούμενη απόφασή της για άδεια παραγωγής του συγκεκριμένου αιολικού σταθμού.
Η εταιρεία τροποποίησε και «έσπασε» την άδεια παραγωγής για τον σταθμό «Περιστέρι – Κορφούλα» των 21,35 MW σε δύο τμήματα: σε έναν ΑΣΠΗΕ εγκατεστημένης ισχύος 5 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 3 MW, που έλαβε ήδη Βεβαίωση Παραγωγού, και έναν φωτοβολταϊκό σταθμό που φτάνει οριακά τα 10 MW (και για την ακρίβεια 9,994600 MW), η αίτηση για τον οποίο βρίσκεται σε αξιολόγηση. Να, λοιπόν, πώς θα αξιοποιηθεί εφεξής η απόφαση του Κ. Χατζηδάκη. Με τη «σαλαμοποίηση» σχεδόν όλων των έργων σε υποέργα κάτω των 10 MW, ώστε να παρακάμπτεται η υποχρέωση εκπόνησης ΜΠΕ.
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία τονίζει ότι το συγκεκριμένο έργο «σπάει» εκ θαύματος σε δυο υποέργα κάτω των 10 MW, ενώ η ΜΠΕ του βρίσκεται ακόμα υπό αξιολόγηση, επισημαίνοντας πως σε κάθε περίπτωση είναι επιβεβλημένο να ολοκληρωθεί η διοικητική διαδικασία αξιολόγησης.
«Είναι πραγματικά πρωτοφανές να αλλάζει ο σχεδιασμός ενός έργου την ίδια στιγμή που αξιολογούνται οι επιπτώσεις του από τη Διοίκηση και αυτό να γίνεται αποδεκτό από άλλον φορέα της Διοίκησης. Η στοιχειώδης λογική και πρακτική θα επέβαλλε κατ’ ελάχιστον τη συνεννόηση των υπηρεσιών μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται να ολοκληρωθεί η διοικητική διαδικασία αξιολόγησης του έργου προτού να εξεταστεί οποιοδήποτε αίτημα τροποποίησης του σχεδιασμού του».