Μερικές φορές σημασία δεν έχει τι λέει κάποιος αλλά ποιός είναι αυτός. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του Alastair Crooke ο οποίος παρουσιάζει μια πλέον χιλιοειπωμένη παραδοχή: οι ΗΠΑ «στήριξαν» τους τρομοκράτες της αλ Κάιντα και του ISIS για να προωθήσουν τα σχέδιά τους για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το ότι όμως το λέει ο Crooke, ένας πρώην υψηλόβαθμος διπλωμάτης και πρώην (;) υψηλόβαθμο στέλεχος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών έχει ιδιαίτερη σημασία. Πόσο μάλλον που ως πηγές χρησιμοποιεί άνδρες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, της 5ης Μονάδας, που σταθμεύει σε Τουρκία και Ιορδανία και εμπλέκεται άμεσα στην εκπαίδευση των «μετριοπαθών στοιχείων κατά του καθεστώτος Assad».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η χρονική συγκυρία δημοσίευσής του: τις μέρες που η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας με επίκεντρο το Χαλέπι κλιμακώνεται και η νέα συμφωνία εκεχειρίας καταρρέει με όλη τη Δύση να κατηγορεί την Μόσχα. Και τέλος όλα αυτά τα λέει ένας Βρετανός, ένας εκπρόσωπος, δηλαδή, της στενότερης και παραδοσιακότερης συμμάχου των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Tο αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τις εκτιμήσεις του Crooke ως προς τα αίτια της κατάστασης είναι, στην παρούσα φάση, δευτερευούσης σημασίας.
Ακολουθεί όλο το άρθρο του Alastair Crooke με τις παραπομπές του:
«Κανείς εμπλεκόμενος στην πράξη, δεν πιστεύει σε αυτήν την αποστολή ή σε αυτήν την προσπάθεια», το πρώην μέλος των Πράσινων Μπερέδων (αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων) γράφει για τα αμερικανική μυστικά και κρυφά προγράμματα εκπαίδευσης και εξοπλισμού Σύρων εξεγερμένων, «ξέρουν ότι εκπαιδεύουμε την επόμενη γενιά τζιχαντιστών, και γι αυτό τα σαμποτάρουν λέγοντας, “@#$ το, ποιος νοιάζεται;”». «Δεν θέλω να είμαι υπεύθυνος για τους άνδρες του Μετώπου αλ Νούσρα που θα λένε ότι εκπαιδεύτηκαν από Αμερικανούς», συμπληρώνει ο ίδιος.
Σε μια λεπτομερή έκθεση, υπό τον μακροσκελή τίτλο «οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις σαμποτάρουν την πολιτική του Λευκού Οίκου που αποδείχτηκε καταστροφική με τις μυστικές επιχειρήσεις στη Συρία», ο Jack Murphy ο ίδιος πρώην μέλος των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, ανακαλεί στην μνήμη του ότι ένας πρώην αξιωματικός της CIA του είχε πει πώς «τα μυστικά προγράμματα δράσης ήταν το «παιδί» του επικεφαλής της CIA John Brennan, ο οποίος ήταν ένας από αυτούς έκαναν πραγματικότητα την συριακή Task Force, και αγαπούσε πολύ όλες αυτές τις μ@#$% περί αλλαγής καθεστώτος».
Στην ουσία, ο Murphy περιγράφει μια κατάσταση κατά την οποία οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται εξοπλίζουν δυνάμεις κατά του ISIS ενώ η CIA, εμμένοντας στην ανατροπή του Προέδρου Bassar al Assad, διεξάγει έναν ξεχωριστό και παράλληλο πρόγραμμα εξοπλίζοντας ομάδες κατά του Άσαντ. Και όλο αυτό θεωρητικώς με εντολές άνωθεν, δηλαδή και τα δύο προγράμματα «τρέχουν» με προεδρική εξουσιοδότηση.
Η έκθεση του Murphy καθιστά σαφές ότι η CIA δεν επιθυμούσε να σταθεί απέναντι από το ISIS (παρά το ότι αυτή η αρνητική διάθεση κάμφθηκε κάπως μετά τον αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου James Foley τον Αύγουστο του 2014): «Με δεδομένη την απροθυμία της CIA να κάνει κάτι ιδιαίτερο σε επιχειρήσεις κατά του ISIS αφού είναι επικεντρωμένη στην ανατροπή του καθεστώτος Assad, η υπηρεσία πέταξε το «μπαλάκι» στην 5η μονάδα Ειδικών Δυνάμεων που έχει τη βάση της σε Ιορδανία και Τουρκία», και η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα των «στρατιωτικών επιχειρήσεων» και όχι υπό τη δικαιοδοσία του «Τίτλου 50» της CIA περί μυστικών δράσεων.
Η «ιστορία που δεν έχει ειπωθεί», γράφει ο Murphy, είναι μια ιστορία κατάχρησης εξουσίας όπως και γραφειοκρατικής εσωτερικής διαμάχης, η οποία συνέβαλε στη διαιώνιση της σύγκρουσης στη Συρία.
Αυτό που έχει σημασία στην μακροσκελή αναφορά του Murphy δεν είναι όμως ούτε «οι αψιμαχίες», ούτε «η κατάχρηση εξουσίας» που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της . Δεν είναι ούτε καν η αντιφατική και αυτοκαταστροφική φύση των στόχων που θέτουν οι ΗΠΑ. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η έκθεση μας λέει αρκετά καθαρά γιατί οι προσπάθειες εκεχειρίας απέτυχαν (αν και το συγκεκριμένο θέμα δεν αναλύεται επαρκώς) και εξηγεί γιατί τμήματα της αμερικανικής Διοίκησης (ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας Ashton Carter και ο επικεφαλής της CIA Brenner) απέφυγαν επισταμένα να συμμορφωθούν με την επιθυμία του Προέδρου Obama, όπως τουλάχιστον αυτή εκφράζεται στην διπλωματική συμφωνία που επιτεύχθηκε με την Ρωσική Ομοσπονδία για την πρόσφατη εκεχειρία.
Η ιστορία είναι πολύ χειρότερη από όσο υπαινίσσεται ο τίτλος της έκθεσης του Murphy: και αποτελεί τη βάση του τρέχοντος χάους στις σχέσεις ΗΠΑ και Ρωσία και της κατάρρευσης και της πιο πρόσφατης συμφωνίας εκεχειρίας.
«Ο λεγόμενος «μετριοπαθής» Ελεύθερος Συριακός Στρατός -FSA-, μετατράπηκε σε αξιόπιστο εταίρο για τη CIA, τουλάχιστον σε πρώτο επίπεδο, αφού ήταν αντικαθεστωτικός, άρα είχε τον ίδιο στόχο με τον έβδομο όροφο της οδού Langley» (ο όροφος που βρίσκεται η έδρα της CIA και όπου είναι τα γραφεία του επικεφαλής της): δηλαδή την απομάκρυνση του Assad από την εξουσία» σημειώνει η έκθεση.
Επί του πρακτέου, όμως, όπως κυνικά αναφέρει ο Murphy: «το να ξεχωρίσει κανείς τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό από το Μέτωπο αλ Νούσρα είναι αδύνατον, γιατί πραγματικά πρόκειται για την ίδια οργάνωση. Ήδη από το 2013, οι διοικητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού αποσκιρτούσαν μαζί με τις μονάδες τους για να ενταχθούν στο Μέτωπο αλ Νούσρα. Κρατούν δηλαδή την «ταμπέλα» του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, αλλά είναι περισσότερο για να το δείχνουν και να καλλιεργούν την εικόνα μιας κοσμικής οργάνωσης προκειμένου να διευκολύνουν τη συνέχιση του εξοπλισμού τους από τη CIA και τις σαουδαραβικές μυστικές υπηρεσίες. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός είναι περίπου μια «στολή παραλλαγής» για το Μέτωπο αλ Νούσρα που είναι παρακλάδι της αλ Κάιντα..
»Το γεγονός ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός «πέρασε» αμερικανικά όπλα στο μέτωπο αλ Νούσρα δεν προκαλεί έκπληξη λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η διαδικασία εξακρίβωσης στοιχείων της CIA είναι εξαιρετικά προβληματική, καθώς ουσιαστικά βασίζεται στην αναζήτηση πληροφοριών από μια βάση δεδομένων, τα οποία έχουν συλλεχθεί από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία πολλά χρόνια πριν, αφορούν στα πραγματικά ονόματα των προσώπων που αναζητάς και υποθέτεις ότι όλοι βρίσκονταν σε μάχιμη ηλικία όταν καταγράφονταν τα στοιχεία τους».
Συμπάθεια για την αλ Κάιντα
Ο Murphy υποστηρίζει ότι η διαδικασία εξακρίβωσης της πραγματικής ταυτότητας και των προθέσεων των δήθεν ανταρτών κατά του Άσαντ ήταν εξίσου προβληματική και όσον αφορά στην 5η Μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων που επιχειρεί στην Τουρκία: «Ο έλεγχος δεν ήταν παρά ένα τσεκάρισμα σε μια βάση δεδομένων και μια συνέντευξη. Οι επίδοξοι «αντάρτες» ξέρουν να πουλάνε τον εαυτό τους στους Αμερικανούς σε τέτοιες συνεντεύξεις, αλλά ενίοτε τους ξεφεύγει και κάτι». Κάποια στιγμή ένας από αυτούς είπε σε Αμερικανούς στρατιώτες ότι δεν καταλαβαίνει γιατί ο κόσμος δεν συμπαθεί το Μέτωπο αλ Νούσρα και όπως λέει ο Murphy πολλοί από αυτούς εξέφραζαν συμπάθεια και για το Μέτωπο αλ Νούσρα αλλά και για το ISIS.
Άλλοι απλώς δεν έκαναν για στρατιώτες. «Δεν θέλουν να γίνουν πολεμιστές, αντιδρούν με δειλία τις περισσότερες φορές. Αυτός είναι ο μετριοπαθής αντάρτης» υποστηρίζει ο Murphy ότι του είπε άνδρας των Ειδικών Δυνάμεων άμεσα εμπλεκόμενος με τη διαδικασία εκπαίδευσης των «μετριοπαθών ανταρτών».
Η ίδια πηγή, αναφέρει ο Murphy, του είπε ότι ολόκληρα φορτία με όπλα και άλλον εξοπλισμό που έφτασαν από τις ΗΠΑ στην Τουρκία για να παραδοθούν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και άλλες «μετριοπαθείς» αντικαθεστωτικές ομάδες απλώς κάθονται και σκονίζονται επειδή υπάρχουν διαμάχες ανάμεσα στα κέντρα εξουσίας εντός ΗΠΑ και τις πηγές χρηματοδότησης, ενώ η εντολή για εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων δίνεται την μία μέρα και ανακαλείται την επομένη ενώ την μεθεπόμενη έρχεται νέα εντολή για εκπαίδευση μόνο των αξιωματικών τους και μετά πάλι από την αρχή. Η εκτίμηση αρκετών ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων που υπηρετούν στη συγκεκριμένα μονάδα είναι ότι επικρατεί αμφιθυμία στο Λευκό Οίκο ως προς το τι πρέπει να γίνει όσο περισσότερο γίνεται προφανής η σύνδεση όλων αυτών με το Μέτωπο αλ Νούσρα αλλά και άλλες ακραίες οργανώσεις…
Ο Murphy γράφει χαρακτηριστικά: «Όσο συνεχίζεται αυτό το παιχνίδι, το ηθικό πέφτει. Συχνά ντυμένοι με στολές του τουρκικού στρατού, οι άνδρες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων στην Τουρκία περιγράφουν την δουλειά τους ως εξής: καθόμαστε στο βάθος ενός δωματίου, πίνουμε τσάι και παρακολουθούμε τους Τούρκους να εκπαιδεύουν μελλοντικούς τρομοκράτες..»
Ένας άλλος άνδρας της συγκεκριμένης μονάδας δηλώνει στην έκθεση του Murphy ότι μεταξύ όσων εκπαιδεύτηκαν από την 5η Μονάδα των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, το 95% είτε ήδη εργάζονταν για τρομοκρατικές οργανώσεις ή ήταν συμπαθούντες των οργανώσεων αυτών και προσθέτει ότι «μια μεγάλη πλειοψηφία εξ αυτών παραδέχτηκε ότι δεν είχε κανένα θέμα με το ISIS και ότι το πρόβλημά τους ήταν οι Κούρδοι και το συριακό καθεστώς».
Κάπου μέσα στο κείμενο του Murphy είναι θαμμένο το συμπέρασμα: «αφού ηττηθεί το ISIS, θα ξεκινήσει ο πραγματικός πόλεμος. Αυτοί που ως «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» υποστηρίχθηκαν από τη CIA θα μετατραπούν ανοιχτά σε Μέτωπο αλ Νούσρα και όσοι εκπαιδεύτηκαν ως «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» από τις αμερικανικές δυνάμεις, όπως πχ ο Νέος Συριακός Στρατός, θα πολεμά τελικά μαζί με το καθεστώς Άσαντ ενάντια στο Μέτωπο αλ Νούσρα. Και οι μεν θα σκοτώνουν τους δε».
Αυτό τα λέει όλα:
οι ΗΠΑ δημιούργησαν ένα «τέρας» που δεν μπορούν να ελέγξουν ακόμη και αν το ήθελαν
(καθώς οι Asthon Carter και John Brennan συνεχίζουν να μην έχουν καμία διάθεση να το ελέγξουν αλλά επιμένουν να προσπαθούν να το χρησιμοποιούν).
Οι στόχοι των ΗΠΑ στη Συρία
Ο καθηγητής Michael Brenner, ο οποίος συμμετείχε σε μια διευρυμένη σύσκεψη Αμερικανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων ασφαλείας και μυστικών υπηρεσιών στο Τέξας, μόλις στα τέλη Σεπτεμβρίου 2016,συμπυκνώνει τους εμφανείς, τουλάχιστον, στόχους της Ουάσινγκτον στη Συρία (σημ. Περιοδικού: ακόμη και σήμερα που διπλωματικώς γίνεται προσπάθεια να προβληθεί μια άλλη εικόνα) ως εξής:
Ο Jack Murphy εξηγεί με ακρίβεια γιατί αυτό το «τέρας» δεν μπορεί να ελεγχθεί: «Τον Δεκέμβριο το 2014, το Μέτωπο αλ Νούσρα χρησιμοποίησε αμερικανικής κατασκευής πυραύλους TOW προκειμένου να εκδιώξει ένα έτερο αντικαθεστωτικό μόρφωμα, το λεγόμενο Συριακό Επαναστατικό Μέτωπο, από αρκετές βάσεις στην επαρχία Ιντλίμπ. Σήμερα η επαρχία είναι το ντε φάκτο χαλιφάτο του Μετώπο αλ Νούσρα.
Το ότι το Μέτωπο αλ Νούσρα πήρε τους πυραύλους από το σήμερα πια διαλυμένο Συριακό Επαναστατικό Μέτωπο δεν αποτελεί έκπληξη. Αλλά ακόμη λιγότερο έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι αντιαρματικά όπλα που δόθηκαν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό βρέθηκαν στα χέρια του Μετώπου αλ Νούσρα, ιδιαίτερα σε όποιον αντιλαμβάνεται την εσωτερική δυναμική της συριακής σύγκρουσης, δηλαδή τον πόλεμο μεταξύ των ίδιων των αμερικανικών δυνάμεων με διαφορετικές αφετηρίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα «πολλοί Αμερικανοί εκπαιδευτές ενεργά να σαμποτάρουν τα προγράμματα εκπαίδευσης μέσα από καθυστερήσεις ή απραξία γνωρίζοντας πλέον καλά ότι οι υποτιθέμενοι κοσμικοί αντάρτες που καλούνται να εκπαιδεύσουν είναι ήδη μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Μέτωπο αλ Νούσρα».
Αλήθεια πως μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός των «μετριοπαθών» από την αλ Νούσρα, όπως απαιτούν οι συμφωνίες εκεχειρίας που επιτεύχθηκαν και τον Φεβρουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2016; Όλη η έκθεση και η αφήγηση του Μέρφι αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τέτοιες διαχωρισμός γιατί «πρακτικά είναι η ίδια οργάνωση».
Οι Ρώσοι έχουν δίκιο: η CIA και το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας ποτέ δεν σκόπευαν να εφαρμόσουν τις συμφωνίες εκεχειρίας, γιατί δεν μπορούσαν.
Οι Ρώσοι έχουν επίσης δίκιο όταν λένε ότι οι ΗΠΑ δεν σκόπευαν ποτέ να νικήσουν το Μέτωπο αλ Νούσρα, όπως απαιτεί η απόφαση 2268 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που υιοθετήθηκε φέτος.
Πώς βρέθηκαν οι ΗΠΑ σε αυτό το χάος, που από την μία πλευρά ο Πρόεδρος δίνει εντολή για επίτευξη συμφωνίας εκεχειρίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία και παράλληλα το υπουργείο Άμυνας αρνείται, ουσιαστικά, να την εφαρμόσει; Ο Murphy στην έκθεσή του κάνει λόγο για «δισταγμούς» στα στρατιωτικά προγράμματα εκπαίδευσης που απέρρεαν από το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος σταδιακά αντιλαμβανόταν ότι τα μέλη των διαφόρων «μετριοπαθών» πολιτοφυλακών είχαν άμεση σχέση με την αλ Νούσρα και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες.
Γνώριζε ή όχι τελικά ο Obama;
Μοιάζει σαν ο Λευκός Οίκος, με κάποιον τρόπο, να μην είχε «σαφή εικόνα» ως προς το «τζιχαντιστικό τέρας» που αναδυόταν στη Συρία – παρά το ότι αυτό ήταν κοινός τόπος για τους περισσότερους εκπαιδευτές που βρίσκονταν εκεί. Γιατί συνέβη αυτό; Ο Obama πίστευε πραγματικά ότι υπήρχαν «μετριοπαθείς» που θα μπορούσαν να διαχωριστούν; Ή πείσθηκε να λέει κάτι τέτοιο, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία ενός «time out» στη CIA να επανεξοπλίσει τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις ; (Η CIA ενίσχυσε με 3.000 τόνους όπλα και πυρομαχικά τους αντικαθεστωτικούς κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας του Φεβρουαρίου του 2016 σύμφωνα με στοιχεία της γνωστής στρατιωτικής αμυντικής επιθεώρησης IHS Janes’).
Την εκδοχή ότι ο Obama δεν πρέπει να ήταν πλήρως ενήμερος για τις πραγματικότητες στη Συρία υποστηρίζουν οι Yochi Dreazen και Séan Naylor (υψηλόβαθμοι συντάκτες για τις μυστικές και αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες του Foreign Policy) οι οποίοι σημειώνουν, τον Μάιο του 2015, ότι ο Obama φάνηκε να επιτίθεται στη CIA και στις άλλες μυστικές υπηρεσίες της χώρας σε μια συνέντευξη στα τέλη του 2014, λέγοντας ότι συλλογικά η διεθνής κοινότητα «υποτίμησε» το πόσο πολύ το χάος στη Συρία θα μπορούσε να συμβάλλει στην ενίσχυση του Ισλαμικού Κράτους.
Στο ίδιο άρθρο, ο Séan Naylor αναλύει τις ρίζες της ισχύος της CIA αναφέροντας τη σύνδεσή της με το δίκτυο εξουσίας East Coast Ivy League (σημ. Περιοδικού: οκτώ γνωστά πανεπιστήμια των βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών από όπου αποφοιτούν ανώτερα στελέχη του κρατικού μηχανισμού και των ιδιωτικών εταιρειών, όρος, επίσης, που συχνά χρησιμοποιείται για να εκφράσει τον κοινωνικό ελιτισμό της ανώτερης λευκής αγγλο-σαξονικής προτεσταντικής κοινότητας), την υπεροχή της στους μηχανισμούς συλλογής πληροφοριών, την άμεση πρόσβασή της στο Οβάλ Γραφείο και την σχεδόν αμέριστη (και χωρίς καμία ανάγκη αιτιολόγησης) υποστήριξής της από το Κογκρέσο. Ο Séan Naylor περιγράφει την προνομιακή θέση της CIA στον κρατικό μηχανισμό των ΗΠΑ μεταφέροντας τα λόγια του Hank Crumpton, ο οποίος έκανε επί πολλά χρόνια καριέρα στη CIA πριν γίνει συντονιστής κατά της τρομοκρατίας στο Στέητ Ντιπάρτμεντ.
Ο Hank Crumpton δήλωσε στο Foreign Policy ότι «το 1998 ο τότε διοικητής της CIA Tenet «κήρυξε πόλεμο» στην αλ Κάιντα, και το έκανε αυτός και όχι ο υπουργός Άμυνας. Δεν υπάρχει καμία άλλη υπηρεσία στο πλαίσιο των υπηρεσιών ασφαλείας που να αναλαμβάνει έτσι ηγετικό ρόλο.
Ίσως είναι αυτό που ο Obama κάποια στιγμή δήλωσε προφητικά: «η CIA συνήθως παίρνει αυτό που θέλει».
Πιθανότατα όντως πήρε αυτό που ήθελε: δαιμονοποιήθηκε ο Putin (και δια της σύνδεσης ο Trump), το «τέρας» της αλ Κάιντα –που τώρα είναι πολύ ισχυρό για να νικηθεί εύκολα αλλά και πολύ αδύναμο για να πετύχει πλήρως- είναι έτοιμο να τυλιχθεί «σαν άλμπατρος» γύρω από το λαιμό της Ρωσίας και του Ιράν και ανάθεμα στους Ευρωπαίους των οποίων η ραχοκοκκαλιά θα σπάσει τελικά από αλλεπάλληλα αυξανόμενα κύματα προσφύγων. Κρίμα Συρία.»
Το βράδυ του Σαββάτου, 23 Νοεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρης…
Σε πλήρη ετοιμότητα δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ενόψει της αυριανής διαδικασίας εκλογής προέδρου (Κυριακή 24 Νοεμβρίου). Σύμφωνα με ανακοίνωση…
Σε πολύ δύσκολη θέση είναι οι κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ που υποστηρίζουν σθεναρά το Ισραήλ, καθώς μετά…
Η 29η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, COP29, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην πρωτεύουσα…
Θερμοκρασίες ρεκόρ καταγράφηκαν το φετινό καλοκαίρι στις ελληνικές θάλασσες καθιστώντας το, το πιο ζεστό σε βάθος σαρακονταετίας…
Η βουλευτής Χανίων αποκαλύπτει, σε συνέντευξή της στα «Νέα» και στον Χρήστο Χωμενίδη, το παρασκήνιο…
This website uses cookies.
