Ρήτρες αίματος ειδικά, γενικά και ανατρεπτικά

Του Μανώλη Καπετανάκη

Κάλλιστα θα μπορούσε το κλασσικό ερώτημα ‘’τι σημαίνει  ρήτρα αίματος για τις αεροναυπηγικές βιομηχανίες’’ να συγκαταλέγεται σε εκείνα των γνώσεων απείρου ωμότητας και εγκληματικής κρίσης.

Αφορμή για την ανάδυση στην επιφάνεια της δημοσιότητας αυτής της κυνικής ορολογίας αποτέλεσε το τελευταίο πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα νότια  της Καρπάθου  και που ίσως μόνο ο ένας θεός των μυστικών υπηρεσιών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να ξέρει ποιος πέραν των συνήθως επιφαινόμενων ανδρείκελων είναι ο ουσιαστικός εγκέφαλος τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων (αν επιβεβαιωθεί φυσικά η τρομοκρατική ενέργεια).

Ανάφερε λοιπόν ένας εμπειρογνώμονας πως οι κατασκευαστικές εταιρείες έχουν ήδη έτοιμο στα σκαριά ένα σύστημα, όπου θα στέλνονται και καταγράφονται αυτόματα μέσω δορυφόρων όλα τα δεδομένα των μαύρων κουτιών. Ούτως ώστε σε περίπτωση εξαφάνισης ενός αεροσκάφους να αντλούνται από ασφαλείς πηγές κατευθείαν όλες οι κρίσιμες πληροφορίες. Όμως η καθυστέρηση ενσωμάτωσης τους στην πρακτική της αεροπλοΐας (όπως και πλειάδα παρεμφερών προγενέστερων και μελλούμενων καινοτομιών) οφείλεται σε οικονομικούς λόγους!!!

Απλά, τόσο απλά μάλιστα, θα πρέπει οι ανθρώπινες απώλειες ένεκα ατυχημάτων που οφείλονται σε ατέλειες τις οποίες παρουσιάζει η υφιστάμενη τεχνολογική υποδομή των αεροπλάνων να υπερβεί ένα συγκεκριμένο όριο για να κινητοποιήσει τους κατασκευαστές προ την αλλαγή, βελτίωση και προσθήκη νέων πιο εγγυημένων εξαρτημάτων.  Δηλαδή θα πρέπει να χαθεί ένας ορισμένος και ικανός (πόσος άραγε;) αριθμός από ψυχές, να ανησυχήσουν τα συμφέροντα των εταιρειών μήπως επηρεαστεί πτωτικά η κερδοφορία τους από την κρίση αναξιοπιστίας και τον φόβο των επιβατών, ώστε να δρομολογηθούν οι διαδικασίες διόρθωσης και τελειοποίησης των πτητικών μέσων.

Πίσω από αυτή τη τερατώδη συλλογιστική όμως και στην πλήρη διεύρυνση αυτής της νοοτροπίας σε όλο το φάσμα του καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού κόσμου κρύβεται ό ένοχος. Οι κεφαλαιοκράτες, οι τύραννοι των λαών και οι ποικίλοι υποτακτικοί τους μπροστά στα οφέλη τους και παρασυρμένοι από τους αντικειμενικούς και ατιθάσευτους κανόνες λειτουργίας του κτηνώδους συστήματος τους δεν υπολογίζουν την ανθρώπινη υπόσταση στο ελάχιστο. Για αυτό άλλωστε και μονάχα μετά τις περιβόητες συμφωνίες ειρήνης και αφοπλισμού Ρήγκαν- Γκομπαρτσόφ (γιατί αν υπολογιστούν οι πρωτύτεροι φονικότατοι πόλεμοι θα χαθεί ο λογαριασμός) μετρούνται κάποιες εκατοντάδες  χιλιάδες  νεκροί (ενώ διαρκώς αυξάνονται) στα πεδία των μαχών που διεξήχθηκαν υπηρετώντας τις επιδιώξεις ντόπιων αντιδραστικών και κυρίως των ιμπεριαλιστών. Ρέουν λοιπόν πακτωλοί αίματος για να ποτίσουν  τις σκοπιμότητες των ανταγωνισμών τους δίχως σταλιά οίκτου για τις τραγικές συνέπειες.

Παρόμοια είναι αμέτρητα τα θύματα της εργατικής τάξης που πληρώνουν την ασυδοσία των εργοδοτών (με έμβλημα το αξέχαστο Μποπάλ της  Ινδίας), επειδή θεωρούν αδικαιολόγητη επιβάρυνση τις δαπάνες για την εξασφάλιση ασφαλών και υγιεινών συνθηκών δουλειάς. Εδώ βέβαια τους <<συνετίζει>> όχι ο κίνδυνος της δυσφήμησης τους, αλλά οι διεκδικητικοί αγώνες των ίδιων των εργαζόμενων.

Σε μια άλλη κλίμακα τώρα η πλουσιότερη ίσως και οπωσδήποτε εσκεμμένα υποανάπτυκτη ήπειρος του πλανήτη θρηνεί εκατομμύρια πεθαμένους από τον υποσιτισμό και τους λοιμούς. Εμφανίζεται αυτή τη φορά μια διαφορετική ρήτρα οδύνης  προς χάριν της κουρσάρικης αρπαγής του τεράστιου πλούτου της από τους νεοαποικιοκράτες.  Κλείνει ο ενδεικτικός μόνο και πρόχειρος κατάλογος  των κατάμαυρων ρητρών που καταβάλει η ανθρωπότητα για τη διαιώνιση της κυριαρχίας των ανά τη γη εκμεταλλευτών και καταπιεστών με εκείνους που χάνονται εξαιτίας του νοσηρού τρόπου ζωής και της δηλητηριασμένης διατροφής. Οι μνημονιακοί κόφτες που ψηφίζονται τούτες τις μέρες και οι οποίοι αρειμανίως  θα αφανίζουν μέχρι να βρίσκουν μπροστά τους κατακτήσεις και δικαιώματα (ώσπου ο λαϊκός ξεσηκωμός τους σταματήσει)  θα χρεωθούν επίσης αρκετές απώλειες έμψυχου υλικού.

Όλες  αυτές και πολλές ακόμη ρήτρες αίματος δεν θα τις σβήσουν οι αποστάτες της αριστεράς που δια της ψήφου και από κοινού είτε βαυκαλίζονται μεταβατικές και δήθεν ριζοσπαστικές ανατροπές, είτε εξαπατούν με διακηρύξεις περί  λαοκρατίας κάτω από τη βάρβαρη μπότα της αστικής εξουσίας. Οι συνεπείς κομουνιστές πιστεύουν και παλεύουν με όλη τους τη ζέση για να εμποδίσουν τις ρήτρες πείνας, δυστυχίας, εξαθλίωσης, φασιστικής μαχαιριάς και πολεμικής εξόντωσης  που απαιτεί και επιβάλλει η επιβίωση και αναπαραγωγή του εξαγριωμένου μεγάλου κεφάλαιου και των ιμπεριαλιστικών πιστωτών. Τη μοναδική ρήτρα θυσιών (και αναγκαστικά και αίματος) που είναι διατεθειμένοι να υποστούν, είναι εκείνη που αποβλέπει στο λυτρωτικό (και υποχρεωτικά βίαιο) γκρέμισμα ενός αχρείου συστήματος, που από εδώ και πέρα θα ζητά  με λύσσα από τη λαϊκή μάζα να συνθλίβεται από τη μια ρήτρα ανέχειας, πόνου και μαρτυρίων μετά την άλλη.

Για να μην υποφέρουν λοιπόν οι κοινωνικές δυνάμεις του μόχθου με τις τρισχειρότερες ρήτρες που μοιραία έπονται, πρέπει να αρχίσουν να ανασυντάσσονται και αντιστέκονται ενάντια στα άμεσα και καθημερινά προβλήματα.  Οι δικές τους ρήτρες στερήσεων και αίματος καταργούνται με τις δικές μας ρήτρες αγώνων.

* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και της ΛΑ.ΑΑΣ