Πολλές φορές – δηλαδή πάντα – όταν κάνω λόγο για τους πολιτικούς άντρες, που διαχειρίζονται τις τύχες της άμοιρης Ευρώπης, τους αποκαλώ νάνους και φερέφωνα του υπερατλαντικού τέρατος που ακούει στο όνομα ΗΠΑ.
Και μπαίνει αβίαστα το ερώτημα: Μα αυτός ο τόπος επιτέλους στέρεψε από μυαλά; Στέρεψε από ικανούς ανθρώπους; Στέρεψε από ηθικές προσωπικότητες; Το γονίδιο του νεοέλληνα τόσο εκφυλίστηκε πια, για να έχουμε τους γόνους τριών οικογενειών να μας τραβούν για τόσα χρόνια, πέρα δώθε από τη μύτη; Όχι! Πιστεύει η ταπεινότητά μου. Μυαλά και προσωπικότητες που τα κουβαλούν υπάρχουν. Δεν αρέσουν όμως στο σύστημα, γιατί βολιδοσκοπώντας τους ίσως αρνήθηκαν στη σημερινή του μορφή να το υπηρετήσουν με αποτέλεσμα… με αποτέλεσμα να μας κυβερνούν από το προσκήνιο και το παρασκήνιο, μια χούφτα άνθρωποι που οι περισσότεροι γνωρίστηκαν μεταξύ τους, σε κάποιο γυμναστήριο, σε κάποιο γλέντι, και ποιος ξέρει αύριο, ίσως σε κάποιο… μπορντέλο. Έτσι κατήντησε σήμερα η πολιτική ζωή του τόπου μας. Μ’ αυτά τα κριτήρια επιλέγονται στις δύσκολες μέρες που περνούμε, οι Άνθρωποι που καλούνται να φορτωθούν στις πλάτες τους, το βαρύ φορτίο της εξουσία των καιρών μας. Σε ανθρώπους που έχουν περάσει από το ψιλό κόσκινο του συστήματος παραδίδεται κάθε φορά η κάθε λογής εξουσία. Δέστε τι γίνεται κάθε χρόνο στις αρχαιρεσίες των ένστολων. Για να φέρουν στην πρώτη θέση των αρεστό, θυσιάζουν, καρατομούν μια στρατιά από ανώτερους. Το ίδιο γίνεται και στην πολιτική. Η μέθοδος αλλάζει. Όλοι πολύ λίγο με τον παραπάνω τρόπο γνωρίζονται μεταξύ τους έτσι που πριν καλά – καλά περάσουν στο σύστημα, αυτό τους έχει κιόλας αφομοιώσει. Μα θα μου πείτε δεν υπάρχουν και πολιτικοί που ανέρχονται αξιοκρατικά την κλίμακα; Πώς… πως… Υπάρχουν και τέτοιοι. Λίγοι μα υπάρχουν. Από αυτούς τους ολίγους, οι πολλοί θα συμβιβασθούν, θα πουληθούν στο σύστημα, και οι λίγοι θα έχουν το φινάλε του Αλέκου Παπαδόπουλου και του Σάκη Πεπονή. Αποτραβηγμένοι, αηδιασμένοι, πικραμένοι και μετανιωμένοι ίσως για την κατάντια των ονείρων και των αγώνων που έκαναν για τη γέννηση και το μεγάλωμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, για να την καταντήσουν μια χούφτα ανίκανων κληρονόμων μια κοινή πόρνη επιφυλάσσοντας τους στο τέλος ένα υποκριτικό λογύδριο και μια δημόσια δαπάνη κηδείο στο Α’ Νεκροταφείο.
Σάκη Πεπονή, ολόκληρη η ζωή σου υπήρξε ένα μέτρο σύγκρισης, πατριωτισμού και προδοσίας. Ήθους και ανηθικότητας. Καλό σου ταξίδι, υπόδειγμα της ηθικής.
Τρόμος στον πλανήτη επικρατεί μετά την κλιμάκωση στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, καθώς η Μόσχα απάντησε στα…
Θέση εμμέσως εναντίον της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά από την Κ.Ο. της ΝΔ, χωρίς να τον κατονομάζει,…
Του Αργύρη Αργυριάδη Δικηγόρου Εδώ και λίγες ημέρες το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση της…
Στο πλαίσιο των δράσεων του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Κλίμα, συνεχίζονται το Σαββατοκύριακο και ολοκληρώνονται…
Ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας συναντήθηκε σήμερα 22/11, στον Περισσό,…
Την Κυριακή διεξάγονται οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη νέου προέδρου, σε μια…
This website uses cookies.