“Τα παιδιά μας υπομένουν στωικά”: Μια μητέρα καταγγέλλει την κρατική αδιαφορία στα Χανιά που δημιουργεί σχολεία υπο κατάρρευση

Κανένας εισαγγελέας δε θα κινηθεί αυταπάγγελτα για να προασπίσει τη δημόσια περιουσία που έχει φθαρεί ανεπανόρθωτα από τη χρόνια αδιαφορία των κυβερνήσεων. Αδιαφορία που πλέον μετατρέπεται σε εγκληματική αφού οι φθορές που έχουν προκληθεί δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους για μικρά παιδιά.

Μια μητέρα που το παιδί της διατρέχει κίνδυνο, επειδή πηγαίνει στο σχολείο, καταγγέλλει, την απουσία και την ανευθυνότητα υπηρεσιών και κράτους, τη ζωή σε τεντωμένο σχοινί μαθητών και διδακτικού προσωπικού στο σχολικό συγκρότημα που στεγάζονται το 12ο, 18ο και 26ο Νηπιαγωγείο αλλά και το 12ο και 18ο Δημοτικό Σχολείο.

Μιλά για τη στωικότητα των μαθητών, που παρά την επικινδυνότητα του χώρου, συνεχίζουν και παρακολουθούν μαθήματα.

Και αναρωτιέται:

“Σε ποιόν θα αποδώσουμε ευθύνες, για εγκληματική αμέλεια, αν ω μη γένετο, συμβεί κάτι που θα απειλήσει τη σωματική ή πνευματική τους ακεραιότητα;”

Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή της μητέρας Αικατερίνης Τσιρινδάνη και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:

Η επιστολή της μητέρας

Σήμερα, πηγαίνοντας στο σχολείο, όσοι γονείς συνοδεύαμε τα παιδιά μας, αντικρίσαμε την άθλια κατάσταση από τις ζημιές που έγιναν εντονότερες από την Πέμπτη απόγευμα, Παρασκευή, χτες, Δευτέρα και σήμερα ….

Εικόνες ντροπής, τριτοκοσμικές, απαράδεκτες και απαξιωτικές για τον εκπαιδευτικό ρόλο των σχολείων.

Στο σχολικό συγκρότημα, συστεγάζονται το 12ο, 18ο, & 26ο Νηπιαγωγείο, το 12ο & 18ο Δημοτικό Σχολείο. Στο ισόγειο, είναι οι αίθουσες για τα προνήπια και τα νήπια….

Συνεργείο του Δήμου Χανίων, ανέλαβε, να κάνει εργασίες, όπως αφαίρεση επικίνδυνων σοβάδων- μπάζα, που κρέμονταν από τις οροφές εντός και εκτός των αιθουσών.

Οι συνθήκες που γινόντουσαν αυτές οι εργασίες έθεσαν σε κίνδυνο τις ίδιες τις ζωές των παιδιών μας, που αμέριμνα και με την αφέλεια της ηλικίας τους, συνέχιζαν το παιχνίδι τους αμέριμνα, γύρω από το χώρο που έπεφταν τα μπάζα. Όπου αυτά έφταναν από τον 2o όροφο στο ισόγειο, είτε με πλαστικό κουβά, δεμένο με πρόχειρο σχοινί, είτε πετιόντουσαν στον αέρα, κατευθείαν στην καρότσα του αγροτικού, με αποτέλεσμα να σηκώνονται σκόνες και μικρά κομμάτια από τα μπάζα….

Στην ερώτηση μας, γιατί αυτό γίνετε σε ώρα μαθήματος και όχι απόγευμα, η απάντηση που πήραμε είναι ότι οι υπάλληλοι του Δήμου Χανίων έχουν πρωινό ωράριο και μάλιστα ως τις 12:00! Ούτε Σαββατοκύριακο θα μπορούσε να γίνουν αυτές οι εργασίες….

Επίσης, οι παρεμβάσεις αυτές δεν θα διορθώσουν το πρόβλημα της διάβρωσης της ταράτσας αλλά μόνο ο σοβάς θα αφαιρεθεί και θα μπουν υποστυλώματα, για να μην πέσει στα κεφάλια των παιδιών και των δασκάλων…. Για να επαναλειτουργήσει στοιχειωδώς…… Από άνοιξη, μήνα Μάιο και βλέπουμε…… όπως ειπώθηκε.

Εν τω μεταξύ, από τις αίθουσες που είναι πλημμυρισμένες, τα ταβάνια στάζουν, πέφτουν κομμάτια χρώματος και σοβάδες, οι μαθητές μετακομίζουν καθημερινά σε παρακείμενες αίθουσες, όπου και τα παιδιά αυτών των αιθουσών μετακομίζονται σε άλλες…. Σε όποια αίθουσα, γίνεται ακόμα μάθημα, η δασκάλα, μετά την προσευχή, καταφτάνει στην αίθουσα με τον κουβά και την σφουγγαρίστρα…. Τα θρανία μεταφέρονται μακριά από τα νερά κλπ….. το ταβάνι συνεχίζει και στάζει ακόμα και μια ηλιόλουστη μέρα όπως η σημερινή….

Η ταράτσα είναι πλημμυρισμένη από νερά, αρκετά σε ποσότητα, από τις βροχές των προηγούμενων ημερών, αφού οι υδρορροές έχουν βουλώσει και δεν υπάρχει διέξοδος…..

Τα παιδιά μας, υπομένουν στωικά και παραμένουν κάτω από αυτές τις συνθήκες, σε αυτές τις αίθουσες!

Εδώ και χρόνια, το σχολείο μας έχει εικόνα εγκατάλειψης. Φαίνεται ότι ο Δήμος Χανίων, και ο κάθε υπεύθυνος, σε Υπηρεσίες και μη…. μας έχουν ξεχάσει ή αγνοούν τα προβλήματα μας.

Οι δ/ντές 12ου και 18ου, μας διαβεβαιώνουν πως έχουν κάνει όλες τις απαραίτητες αναφορές ή ενέργειες και έχουν ενημερώσει εγγράφως σχετικά.

Γιατί, δεν έχουν επιληφθεί ακόμα των ζητημάτων που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου μας;

Γιατί βάζουν τις ζωές των παιδιών μας σε καθημερινό κίνδυνο;

Γιατί ανέχονται να διδάσκουν σε σχολικές εγκαταστάσεις που δεν πληρούν καμία ασφάλεια;

Μήπως τα παιδιά μας είναι μαθητές 2ης κατηγορίας; Δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με άλλα σχολεία της πόλης μας;

Που σταματάνε και που ξεκινάνε τα δικαιώματά μας και οι υποχρεώσεις οι δικές σας;

Γιατί κρατάτε τα παιδιά μας ομήρους μέσα στους ακατάλληλους χώρους και συνθήκες του σχολείου;

Σε ποιόν θα αποδώσουμε ευθύνες, για εγκληματική αμέλεια, αν ω μη γένετο, συμβεί κάτι που θα απειλήσει τη σωματική ή πνευματική τους ακεραιότητα;

Γιατί και από ποιους, αυτή η αδιαφορία διαιωνίζεται και πολλαπλασιάζεται;

Άραγε, αξίζει να συνεχίζουμε να στέλνουμε τα παιδιά μας, σε ένα τέτοιο σχολείο;

Να γινόμαστε και εμείς άθελά μας αυτουργοί;

Πότε, ποιοι και πόσες φορές έχουν έρθει αρμόδιοι να ελέγξουν τις εγκαταστάσεις του σχολείου μας;

Έχει αντισεισμική προστασία; Έχει γίνει αντισεισμικός έλεγχος; Μας διαβεβαιώνει εγγράφως, κάποιος υπεύθυνος γι΄ αυτό;

Έχουν καταγραφεί οι αμέτρητες ρωγμές στους τοίχους, τα σημάδια διάβρωσης στα πατώματα και στα ταβάνια που κρέμονται στο κενό, όπου και σε έναν μη ειδικό είναι εμφανή;

Υπάρχουν πιστοποιητικά καταλληλότητας των σχολικών εγκαταστάσεων;

Προβλέπεται να υπάρχουν αφύλακτα χωρίς προστατευτικά κάγκελα, μπαλκόνια και να μετακινούνται σε αυτά παιδάκια πρώτης και δευτέρας Δημοτικού;

Το σχολείο διαθέτει αλεξικέραυνο;

Διαθέτει πυροσβεστήρες σε περίπτωση φωτιάς;

Γνωρίζουν οι υπεύθυνοι ότι το σχολείο μας στερείται βασικές ανάγκες, για την λειτουργία του και την υγεία των μαθητών;

Όπως ελλιπή καθαριότητα, έλλειψη θέρμανσης την χειμερινή περίοδο, χαλασμένα καλοριφέρ, θρανία και καρέκλες σπασμένα, φθαρμένα, σάπια και σκουριασμένα, το προαύλιο παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, το χαλίκι που είναι στρωμένο, έχει συνέπεια να προκαλούνται μικροτραυματισμοί καθημερινά στα παιδιά που αθλούνται ή παίζουν εκεί.

Η αυλή λιμνάζει σε κάθε βροχή, το νερό στις βρύσες μυρίζει δύσοσμα, και έχει απαγορευτεί στους μαθητές να πίνουν από αυτό εώς ότου έχουμε τα αποτελέσματα της εξέτασης του δείγματος από το Χημείο.

Οι πόρτες στις τουαλέτες μπλοκάρουν και συχνά νήπια και μεγαλύτερα κλειδώνονται σε αυτές και αναγκάζονται να σκαρφαλώνουν άλλα παιδιά από το κενό που υπάρχει, πάνω από την πόρτα, να περάσουν εντός της τουαλέτας και να ανοίξουν την κλειδαριά που έχει μπλοκάρει….

Τα καζανάκια υπολειτουργούν και η καθαριότητα είναι η στοιχειώδης. Τα σκαλοπάτια στην είσοδο έχουν φθαρεί, λείπουν κομμάτια τσιμέντου και ο κίνδυνος ατυχήματος σε μαθητές, γονείς και δασκάλους είναι μεγάλος.

Τουαλέτα δεν υπάρχει ξεχωριστή για τα νήπια, αλλά είναι κοινή με του δημοτικού με συνέπεια και εφόσον αυτά πάνε ασυνόδευτα, να δημιουργούνται διάφορα περιστατικά βίας ή γενικά ενόχλησης….

Σκουριασμένο και επικίνδυνο συρματόπλεγμα στην είσοδο της αυλής καθώς έχει αποκολληθεί από τον τοίχο που ήταν στερεωμένο.

Σοβαρά κτιριακά και λειτουργικά θέματα, λόγω παλαιότητας, που παραμένουν άλυτα…..

Σας γνωστοποιούμε λοιπόν και παραθέτουμε σε εικόνες την εγκατάλειψη του σχολείου μας από Δημοτικές και όποιες άλλες δημόσιες και υπεύθυνες Αρχές.

Απαιτούμε την άμεση αντιμετώπισή τους και όχι προσωρινές λύσεις.

Ανθρώπινες συνθήκες στην μαθησιακή εκπαίδευση των παιδιών μας.

Άμεση συντήρηση, επιδιόρθωση και αντιμετώπιση προβλημάτων και ελλείψεων.

Να επιταχυνθούν και να υλοποιηθούν οι διαδικασίες επισκευών και να γίνονται σε ώρες εκτός σχολικού ωραρίου.

Διακοπή των μαθημάτων για όσο αυτό είναι αναγκαίο για την αποκατάσταση των κτιριακών ζημιών.

Η υπομονή των γονέων και των μαθητών έχει εξαντληθεί! Την ακεραιότητα και την ασφάλεια των παιδιών μας δεν την διαπραγματευόμαστε με κανέναν!

Ήδη, καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες από μαθητές και εκπαιδευτικούς, οι πρώτοι για να διδαχθούν και οι δεύτεροι για να διδάξουν κάτω από αυτές τις ντροπιαστικές συνθήκες….

Που μόνο σχολείο κατάλληλο δε μοιάζει!

Θέλουμε το σχολείο μας να είναι σύγχρονο και ασφαλές για τα παιδιά μας. Να διαθέτουν τις αναγκαίες υποδομές και εξοπλισμό σε αίθουσες, χώρους άθλησης, αύλειους χώρους και χώρους υγιεινής.

Ευθύνες θα έχουμε όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί, Δημόσιες και Δημοτικές Αρχές και υπεύθυνα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να βρούμε λύσεις……

Από μια μητέρα μαθητή σε κίνδυνο, που το παιδί της φοιτά σε Δημοτικό Σχολείο υπό κατάρρευση….

Τσιρινδάνη Αικατερίνη

"google ad"